ကုိယ္လုပ္လုိက္တဲ့
အလုပ္ဟာ
ျပန္ေတြးလုိက္တုိင္း
ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစမယ္
ေနာင္တ မရေစဘူးဆုိရင္
ဒီလုိအလုပ္မ်ိဳးကုိ ဆက္လုပ္ပါ။ ။

သူမ်ားအက်ဳိး ပ်က္စီးစရာကို
ဘယ္အခါမွမလုပ္နွင့္၊
မေျပာနွင့္၊ မၾကံနွင့္...

ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကိုမဆိုနွင့္...

ေမတၱာနွင့္ယွဥ္ေသာစိတ္ကို

ျဖစ္ေစရမည္.

အေကာင္းၾကံ၊ အမွန္လုပ္၊

အဟုတ္ေျပာ...

ယခုလက္ရွိအခ်ိန္ထက္

ေကာင္းေသာအခ်ိန္မရွိ...

လက္ရွိအခ်ိန္ကို နိဗၺာန္အထိ

အက်ဳိးရွိေအာင္သံုးပါ...။

ေၾသာ္....လူ႔ျပည္ေလာက
လူ႔ဘ၀ကား
အုိရနာရေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည္း။
သုိ႔တၿပီးကား.....
သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊
သင္တုိ႔ေျမသည္၊
အေျခတုိးျမင့္၊
က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္၏မ်ိဳးသား၊
စာစကားလည္း၊
ႀကီးပြားတုိးျမင့္
က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္၊
သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္းလ်က္၀င္းလ်က္
က်န္ေစသတည္း။

(ေဇာ္ဂ်ီ)

ယံုၾကည္ထုိက္သူျဖစ္ေအာင္ ႐ုိးသားရမည္။
အားကုိးထိုက္သူျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမည္။
ေလးစားထုိက္သူျဖစ္ေအာင္
စင္ၾကယ္ရမည္။
(ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ီရိယ)

သူတစ္ဖက္သား မ်က္မာန္ပြားေသာ္
တရားမကြာ ထိန္းေစာင့္ကာျဖင့္
ေမတၱာႏွလံုး ကိုယ္ကသံုးလွ်င္
အရႈံးဘယ္မွာ ရွိခ်ိမ့္နည္း။
(မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး)


အတိတ္ကုိေတြး မေဆြးေလနဲ႔
အတိတ္ဆုိတာ ျပန္မလာဘူး။
အနာဂါတ္မွန္းဆ မလြမ္းတနဲ႔
အနာဂါတ္ဆုိတာ မေသခ်ာဘူး။
ပစၥဳပၸန္မွာ လုပ္သင့္ရာ၀ယ္
ပညာလံု႔လ အသံုးခ်လွ်က္
ဘ၀တန္ဖိုး အားမာန္ကုိး၍
ျမတ္ႏိုးၾကည္ျဖဴ အရယူေလာ့။

(ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ)

လူ႔ဘ၀၏ အဓိပၸါယ္ဟူသည္
ေကာင္းေကာင္းစား၍
ေကာင္းေကာင္း၀တ္ျခင္းမဟုတ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနျခင္းသာျဖစ္၏။
သူေတာ္စင္တုိ႔သည္
ဘ၀အဓိပၸါယ္ကုိ
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနျခင္းျဖင့္
သက္ေသျပခဲ့ၾက၏။
(ဆရာႀကီးဦးေရႊေအာင္)

လုိက္နာဖြယ္ရာ

အုိဘာသာ၀င္
သူေတာ္စင္တုိ႔

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းဟူသည္..
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အားလုံးတုိ႔၏
ကုသုိလ္ျပဳရာ ဆိပ္ကမ္းသာျဖစ္၏။
ကေလးမ်ားအတြက္
ဘာသာယဥ္ေက်းမႈ ပ်ိဳးခင္းျဖစ္သည္၊
ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးရာ ကစားကြင္းျဖစ္သည္။
မိမိတုိ႔ရင္ေသြးမ်ား လိမ္မာယဥ္ေက်းဖုိ႔အတြက္
ရြာဦးေက်ာင္းသည္ မီးျပတုိက္ပင္္ျဖစ္သည္။

အရွင္မေဟာသဓပ႑ိတ

အျခားဘာသာ၀င္တုိ႔သည္
တစ္ပတ္တြင္ တစ္ရက္
ဘာသာေရးအတြက္ အခ်ိန္ေပးသလုိ
မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားလည္း
ဘာသာေရးအတြက္
တရက္ေတာ့ အခ်ိန္ေပးသင့္၏။
ေငြေၾကးေနာက္ခ်ည္း မလုိက္ဘဲ
တစ္ပတ္တြင္ တစ္ရက္ေတာ့
မိသားစုအားလုံး
ေက်ာင္းမွာလာ၍ ေႏြးေထြးစြာ
ေနသင့္ေၾကာင္း အၾကံျပဳလုိက္ပါ၏ ။
အရွင္မေဟာသဓပ႑ိတ

ေလထန္တိုင္းသာ ပြင့္ေၾကြပါမူ
ဘယ္မွာ ပန္းမ်ားက်န္မည္နည္း။

လႈိင္းပုတ္တိုင္းသာ ကမ္းၿပိဳပါမူ
ဘယ္မွာ ေျမႀကီးက်န္မည္နည္း။

က်ရႈံးတိုင္းသာ ငိုရပါမူ
ဘယ္မွာ မ်က္ရည္က်န္မည္နည္း။

အေမွာင္တ၀က္ လင္းတ၀က္သည္
တရက္တခါ ႀကံဳၿမဲသာတည့္။

ဘ၀သည္ကား တိုက္ပြဲမ်ားပင္
လႈပ္႐ွားရေသာ လူ႔႐ြာေတာ၀ယ္
လင္းေသာေမွာင္ေသာ ေအာင္ေသာ႐ံႈးေသာ
မုန္းေသာခ်စ္ေသာ သစ္ေသာေဟာင္းေသာ
ေကာင္းေသာဆိုးေသာ ညိႈးေသာလန္းေသာ
ၾကမ္းေသာႏုေသာ ပူေသာေအးေသာ
ေစာေၾကာစိတ္ျဖာ မေနသာေပ
လဲရာကထ က်ရာကတက္
ပ်က္ရာကေဆာက္ ေ႐ွ႕သို႔ေလွ်ာက္၍
ေရာက္ရာဘ၀ အားမာန္ျပရင္း
ရုန္းရကန္ရ မည္တကား။ ။

ေအးေငြ
ေငြတာရီမဂၢဇင္း
၁၉၇၀ျပည့္၊ ဧၿပီလထုတ္