.ေအာ္...မိန္းမ ဆိုတာကို ကြ်န္မ တင္ျပီးေနာက္ မႏၱေလးက သူငယ္ခ်င္း အဲမိုက သူ ခံစားထားသမွ်ေလးကို အခုလို ေရးပို႔လာခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ကတည္းကအခဲ မေက်ထားသလဲေတာ့ မသိပါဘူး....သေဘာက်လို႔ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ဖတ္ၾကည့္ျပီး အားေပးလိုက္ၾကပါဦးလို႔...ဟား..ဟား....ေက်းဇူးပါ အဲမို......(ခဲနဲ႔ ၀ိုင္းေပါက္္ေနအုန္းမယ္ ဟီး)တစံုတခု မွားယြင္းခဲ့ေသာ္ တင္မိေသာ ကြ်န္မႏွင့္ ေရးမိေသာ အဲမို သာလွ်င္အျပစ္ရွိပါေၾကာင္း....
ေလာကၾကီးရဲ ့အဆိပ္ရွိသမွ်ေတြ ထဲမွာကၠတၲိယ မိန္းမေတြသာ အဆိပ္အျပင္းဆံုးလုိ႔ ၊၀ါးလံုးရွည္ၾကီးနဲ႔ လာမႏွိပ္နဲ႔ ။အခု ကြၽန္မရွင္းျပမဲ႔ ေ၀ါဟာရေတြကကၠတၲိယတုိ႔ လံုျခဳံ ေအာင္ ၊မ်က္စိစံု မိွတ္ျပီး ရွင္းျပရံုေလးတင္ မဟုတ္ဘူး။မိန္းမေတြကုိ .. သံုးစားမရေအာင္နီတိထဲမွာေတာင္...“ခပ္သိမ္းေသာျမစ္တုိ႔ သည္ေကာက္ေကြ႔၏၊”“မိန္းမတုိ႔သည္လည္း ဆိတ္ကြယ္ရာ၌ မေကာင္းမွုကုိ ျပဳျမဲတည္း”“မိန္းမတုိ႔သည္ အစားစားရာ၌ ေယာက္က်ားတုိ႔ထက္ ၂ ဆသာ၏”“ကာမဂုဏ္ အာရံု၌ မက္ေမာရာ၌ ေယာက္်ကားတုိ႔ထက္ ၈ ဆသာ၏”
ေမတၲာမဲ႔တဲ႔ ကတုံးၾကီးနဲ႔ ဦးပုညၾကီးကေလ“ေယာက္က်ားေတြ မရုန္းသာေအာင္၊တဏွာျဖင္႔ ခ်ဳပ္တည္း၊ ေတြ ့တုိင္းမေရွာင္လူကုိ ေထာင္သည္႔ မေညာင္စီး” တဲ႔။ေရႊဒံုး ဘီေအာင္က ဆုိ“မိန္းမဆုိသည္ ေဆာင္းေလပမာ တည္၊အတြင္းသေဘာမတည္ ေျပာင္းလဲတတ္သည္။”ခုေခတ္...Repper ေတြကေတာင္“ဂရုမစုိက္ဘူး လံုး၀ကုိ ေၾကာက္သြားတယ္၊မိန္းမဆုိ ပုိက္ဆံရွိမွ ကားလွလွရွိမွ HandPhoneမွ တဲ႔။
မိန္းမေတြမ်ား သိမ္ဖ်င္းေသးႏုတ္ခ်က္ရုပ္၀ထၳဳေတြကုိသာ မက္တဲ႔ဗလာ စက္ေတြက်ေနတာဘဲ။ေမတၲာမဲ႔ ႏွိပ္ကြပ္ရက္ လုိက္တာ၊မိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ ့ ရပ္တည္ခ်က္ကဖိနပ္ကိစၥ၊ စကပ္ကိစၥ၊ ဟုိဒင္းဟုိ၀ါ ကိစၥေလာက္ေလးနဲ႔၊လူဘ၀ ေခ်ာက္ကမ္းပါး မွာတစ္ေထာက္နား ရံုေလးေတြးတယ္ထင္ေနေရာ႔ သလား။နဲနဲေလးေလာက္ စဥ္းစားေပးစမ္းပါ၊မိန္းမတစ္ေယာက္ရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာကတည္းက၊ကာယဒုကၡ၊ စိတၲဒုကၡ ေပါင္းမ်ားနဲ႔ရွင္တုိ႔လုိ ပုရိႆၾကီးေတြထက္အဘက္ဘက္က ဖရုိဖရဲ ျဖစ္ေအာင္ႏွိပ္စက္တတ္တာ ၊ အခြင္႔အေရး မရတာ၊ရွင္တုိ႔လဲ သိသင္႔သေလာက္ သိသားနဲ႔ ။ရွင္တုိ႔တစ္ေတြ အဆံမပါ ပစ္ခြင္းတဲ႔မိန္းမေတြ မုန္းတဲ႔ ၊ ရ စရာမရွိတဲ႔အေသေရဖ်က္ ဒံုးက်ည္လက္နက္ကုိကြၽန္မကေလ ..အျပဳံးအရယ္(ရီ)ေတာင္ မပ်က္ပါဘူး၊ႏွလံုးရည္သက္သက္နဲ႔ပါးပါးေလးပါလုိ႔ေနကုိ ျပဦးမယ္။
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႔ အႏွစ္သာရဟာကုိယ္က်င္႔တရားသာ အဓိကပါ။သစၥာသည္သာ ထာ၀ရပါ။၀ကၤနဒီျမစ္ ကြၽန္မတုိ႔ဆီ မစီးဆင္းေစရဘူး၊ဦးပုည အပါအ၀င္ေမတၲာမဲ႔ အလကာၤေတြလဲကြၽန္မတုိ႔ရဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ႔ ႏွလံုးသားကုိအုိးမည္းသုတ္လုိ႔မရဘူး၊စာနာမွု ၊ နားလည္မွုေတြနဲ႔ ျဖည္႔တင္းလုိ႔ေမတၲာ သက္သက္နဲ႔ အေမွာင္႔ ပေရာဂကင္း၊အခ်စ္ကုိ အခ်စ္လုိ႔ ရွင္းရွင္းလင္း ၊၀န္ခံရဲ ရင္း ...သစၥာနဲ႔ ခ်စ္တတ္ျခင္း ျပိဳင္မယ္ကဲ ရွင္ၾကီး စိန္ေခၚရဲလုိ႔လား ။
၀န္ခံခ်က္။ ။ဆရာၾကီး ေမာင္ခုိင္မာ၏ “၀ကၤနဒီျမစ္” ႏွင္႔ ဆရာမၾကီး ေဒၚခင္ႏွင္းယု၏ “ေလာကၾကီးက ဒုိင္ႏုိေဆာ ကြၽန္မက ပုရြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္”တို႔ကုိ ခံစားျပီး ၊ ေရးထားျခင္း မွ်သာျဖစ္ပါသည္။မွတ္ခ်က္။ ။ေလာကၾကီးမွာ ေယာက္်ားေရာ မိန္းမပါ ေကာင္းတဲ႔မိန္းမ၊ ဆုိးတဲ႔မိန္းမဆုိျပီး၊ ဆုိးတဲ႔ေယာက္်ား ေကာင္းတဲ႔ေယာက္်ားမ်ားရယ္လုိ႔ သူ႔ ၀ါသနာသူရွိပါတယ္။ မေကာင္းတဲ႔မိန္းမမ်ားႏွင္႔ သင္ခန္းစာရျပီး ေလာၾကီးမွာ ရွိသမွ်မိန္းမေတြကို မ်က္မွန္အမည္းၾကီး တပ္ၾကည့္္႔ေနေသာ ပုရိႆ အစစ္တုိ႔အားအနည္းငယ္မွ် ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေလး ရွိသြားရင္ကုိ ၊ ဤကဗ်ာ ေရးရ က်ဳိးနပ္ပါေပသည္ဟု....
အဲမုိ(အုိင္တီ မႏၲေလးတကၠသုိလ္ )
ေရးသားသူ....... ႏုိင္းႏုိင္းစေန
Monday, June 16, 2008
သို႔. . . . မွ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment