Tuesday, May 19, 2009

"HOW BIG ARE YOU?

ဓမၼေမာင္ႏွမတို ့ေရ

(ေခါင္းစဥ္ကိုၾကည့္ျပီး လန္ ့ေတာ့မသြားၾကပါနဲ ့ေနာ္။)

၁၆၊ ၅၊ ၂၀၀၉ (စေနေန ့) တုန္းက ဘုန္းဘုန္း ဦးတိကၡဉာဏလကၤာရ (ေယာဆရာေတာ္) ရဲ ့“ကူညီေဖးမ ပရဟိတ” ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ တရားေတာ္ကို အြန္လိုင္းကေန နာယူလိုက္ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္က “ဆ၀ါလာတ သုတၱန္” ကိုအေျခခံျပီး ေဟာာၾကားဆံုးမသြားခဲ့ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္း ဦးတိကၡဉာဏရဲ ့တရားကို နာယူေနရင္းက ကၽြန္ေတာ္တရားတိပ္ေခြေလးတစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္းသတိရလိုက္တယ္။ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက ၁၉၉၇ခုႏွစ္ေလာက္က ၾသစေၾတးလ်မွာ ေဟာထားတဲ့တရားေလးပါ။ "Giving & Loving" တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ မၾကာမၾကာနာျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္အတၱေတြႏွင့္ ပိတ္ေလွာင္မြန္းၾကပ္မႈေတြ ျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေပါ့။

တရားထဲမွာ ဆရာေတာ္က လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို အဓိကေျပာသြားပါတယ္။ Dr. Albert Schweitzer အေၾကာင္းပါ။ အာဖရိကကိုသြားျပီး ဘ၀ကိုျမွဳပ္ႏွံျပီး လူသားအက်ိဳးျပဳအလုပ္ေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ ့အေၾကာင္းကို နားေထာင္မိတိုင္း အားက်ၾကည္ညိဳစိတ္ျဖစ္ရပါတယ္။ သူ ့ဘ၀ႏွင့္ သူ ့လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို စာေပမွာရွာဖတ္ေတာ့လည္း တကယ္ကို စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ အတုယူဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းပါတယ္။

သူဟာ တျခားဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ပါ။ တခါတေလ သူ ့လုပ္ငန္းအတြက္ ပိုက္ဆံလိုရင္ ဥေရာပနိဳင္ငံေတြမွာ လိုက္တရားေဟာျပီးေတာင္ ရံပံုေငြရွာတဲ့သူပါ။ ဒါေပမယ့္ သူ ့ရဲ ့လုပ္ေဆာင္မႈေတြကေတာ့ ဗုဒၶအလုိက်ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူ ့ရဲ ့စိတ္ဓါတ္ကလည္း ဗုဒၶရဲ ့အဆံုးအမကို လိုက္နာေနသူလိုပါဘဲ။ တခါက သူ ့အေၾကာင္းကို ဦးဇင္းေလးတစ္ပါးႏွင့္ ေျပာျဖစ္ေတာ့ သူက တကယ္လို ့သာ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဦးဇင္းတို ့က ဆုၾကီးပန္လို ့ေတာင္ ေျပာခ်င္တာတဲ့။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီဆရာ၀န္ၾကီးဟာ တကယ္ကိုကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့ျပီး အမ်ားအက်ိဳးကိုလုပ္သြားခဲ့သူပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လို ့နာမည္ခံထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ သူ ့စိတ္ဓါတ္ရဲ ့ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို မွီဖို ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ယူျပီး ၾကိဳးစားရအံုးမွာပါ။

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက က သူ ့ရဲ ့တရားကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ႏွင့္ အဆံုးသတ္ထားပါတယ္။ ကဗ်ာနာမည္က "Splendid Torch" တဲ့။ George Bernard Shaw ရဲ ့လက္ရာပါ။ အဲဒီကဗ်ာကို နားေထာင္ရင္း၊ ဖတ္ၾကည့္ရင္း အဲဒီကဗ်ာထဲမွာသံုးထားတဲ့ "Use Up" ဆိုတဲ့စကားလံုးေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ဒီဘ၀ ကံအေလ်ာက္ရလာတဲ့ ခႏၶာၾကီးကို ဘယ္ေလာက္ထိအသံုးခ်ခဲ့ျပီးျပီလဲ။ ဘာေတြအတြက္အသံုးခ်ခဲ့ျပီးျပီလဲ။ ျမတ္စြာဘုရားအစရွိတဲ့ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးမ်ားကေတာ့ သူတို ့ရရွိလာတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို မိမိအက်ိဳး၊ သူတစ္ပါးအက်ိဳးေတြအတြက္ အကုန္အသံုးခ်ျပီး ဖေယာင္းတိုင္ တစ္တိုင္ရဲ ့ မီးစာေရာ၊ ဖေယာင္းေရာ ကုန္ေတာ့မွ မီးျငိမ္းသလိုမ်ိဳး အသံုးခ်လို ့ရသမွ် အကုန္ထုတ္ျပီး သံုးသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ခႏၶာ၀န္ခ်မယ့္အခ်ိန္အထိ အမ်ားေ၀ေနယ်တို ့ရဲ ့အက်ိဳးကို ေရွ ့ရႈေဆာင္ရြက္ေတာ္မူသြားခဲ့ၾကပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရား ႏွင့္ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို ့ရဲ ့တပည့္ျဖစ္ခ်င္ၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေရာ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘ၀ေတြကို ဘာေတြအတြက္ အသံုးခ်ခဲ့ျပီးျပီလဲဆိုတာ ျပန္သံုးသပ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ေနာက္ပိုင္း မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ေကာ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ေပးျပီးျပီလဲ။ လက္ဆင့္ကမ္းေပးရမယ္ဆိုရင္ေကာ ဘာေတြကို ေပးခဲ့မွာလဲ။

ဘုန္းဘုန္း ဦးတိကၡဉာဏရဲ ့တရားေတာ္ကို အဲဒီညကနာလိုက္ရာက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေမးျဖစ္ေတာ့တဲ့ ဒီေမးခြန္းေတြေခါင္းထဲ ျပန္ေရာက္လာေအာင္ သတိေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားပါတယ္။

"Giving & Loving" တရားေခြထဲမွာ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက က "How big are you?" လို ့ေမးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီေမးခြန္းကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေရာ၊ ညီအကိုေမာင္ႏွမအားလံုးကိုပါ ထပ္ဆင့္ျပီး ေမးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ "HOW BIG ARE YOU?" လို ့။

Splendid Torch

This is the true joy in life:
the being used for a purpose
recognized by yourself as a mighty one.

The being a force of nature,
instead of a feverish, selfish little clod of ailments and grievances
complaining that the world will not devote itself to making me happy.

I am of the opinion that
my life belongs to the whole community,
and as long as I live,
it is my privilege to do for it whatever I can.

I want to be thoroughly used up when I die -
for the harder I work, the more I live.
I rejoice in life for its own sake.

Life is no "brief candle" to me;
it is a sort of splendid torch
which I have got hold of for the moment,
and I want to make it burn as brightly as possible
before handing it on to future generations.

(George Bernard Shaw)

ရိုေသေလးစားရပါေသာ ဘုန္းဘုန္းဦးတိကၡဉာဏလကၤာရ ႏွင့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကို အားက်ိဳးမာန္တက္လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးကို ဒီေဆာင္းပါး၊ ဒီကဗ်ာေလးျဖင့္ ရိုေသစြာဂါရ၀ျပဳလိုက္ပါသည္။

ေလးစားစြာျဖင့္
၀ိမုတၱိသုခ

(ကုိ၀ိမုတၱိသုခ ေပးပုိ႔လာတဲ့ အီးေမးလ္ကုိ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္၊ လူသားပီသတဲ့ ႏွလုံးသားေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ၾကပါစုိ႔ )

0 comments: