မသြားဘဲနဲ႔ နီးေနတာ တစ္ခု
မသြားဘဲနဲ႔ နီးေနတာ တစ္ခုရွိတယ္၊ ဒါကေတာ့ သုႆာန္ေပါ့၊
ဘယ္သူမွ သုႆာန္ကုိ သြားလည္း မသြားဘူူး၊သြားလဲ မသြားခ်င္ဘူး
၊ဒါေပမယ့္ သြားလဲမသြားဘဲနဲ႔ အိမ္ထဲေနရင္း မေန႔ကထက္ ဒီကေန႔ သုႆာန္နဲ႔
နီးလာျပီ၊ အရင္လထက္ ယခုလက သုႆာန္ဘက္ နီးလာျပီ၊အရင္ႏွစ္တုန္းကထက္
ဒီႏွစ္သုႆာန္နဲ႔ ပုိနီးလာျပီ။ ေလာကမွာ မသြားဘဲနဲ႔ အလုိအေလ်ာက္နီးလာတာက
သုႆာန္၊ သခၤ ါရၾကိဳးကဆဲြ ဆဲြသြားေတာ့ အျမဲတမ္းနီးေနတာပဲ။
ခႏၶာကုိ မိတ္ေဆြဖဲြ႔ရတယ္
ခႏၶာၾကီးကုိ ေန႔စဥ္ေကၽြးရသလုိ ေကၽြးရက်ိဳးနပ္ေအာင္ ခုိင္းရတယ္၊
ခႏၶာကုိ မိတ္ေဆြဖဲြ႔ရတယ္။ ခႏၶာက မိတ္ေဆြမဖဲြ ့ရင္ အုိပစ္လုိက္ရမလား
နာပစ္လုိက္ရမလား ေသပစ္လုိက္ရမလားနဲ့ အျမဲျခိမ္းေျခာက္ေနတာ။
အုိတာ နာတာ ေသတာ ခႏၶာရဲ့ အလုပ္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ခႏၶာကုိ သီလျဖစ္ေအာင္
သမာဓိေပၚေအာင္ ၀ိပႆနာေပၚလာေအာင္ ကုိယ္ကေကၽြးမယ္
ျပီးေတာ့ေကၽြးရက်ိဳးနပ္ေအာင္
ဒါနစြမ္းအားနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ခုိင္း၊
သီလစြမ္းအားနဲ႔ ျပန္ေတာင္း၊
သမာဓိစြမ္းအားနဲ႔ ျပန္ထုတ္ခုိင္း၊
၀ိပႆနာစြမ္းအား ရေအာင္ေတာင္းယူ
အဲသလုိ ဥာဏ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ခႏၶာကုိ မိတ္ေဆြဖဲြ႔ျပီး စြမ္းအားကုိ လိမ္မာပါးနပ္စြာယူတယ္။
တိပိဋကဓရ ေယာဆရာေတာ္
Saturday, September 19, 2009
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ရဲ့ ဘ၀လမ္းညႊန္ (၅)
Labels:
ဩ၀ါဒ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment