သီရိလကၤာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဘာသာေရးအေမြ (၄)

သီရိလကၤာ ကေလးငယ္မ်ားဟာ ဒီလုိ ဘုရားရွိခုိး၊ ဩ၀ါဒခံယူ၊ ဗုဒၶစာေပေတြ သင္ၾကားရတာ တစ္ရက္မဟုတ္ တပတ္မဟုတ္ ဆယ့္သုံးႏွစ္ တိတိၾကာျမင့္တယ္။ ႏွစ္မ်ားစြာ ဗုဒၶတရားမ်ားနဲ႔ ထိေတြ႔ေနရေတာ့ ကေလးမ်ားရဲ့ ဘာသာခ်စ္စိတ္ လူမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြ ေခါင္းထဲမွာ သံမိႈႏွက္ထားသလုိိ စဲြျမဲကုန္တယ္၊ ဗုဒၶ၀ါဒ အေျခခံ အုတ္ျမစ္လဲ ခုိင္မာသြားပါေတာ့တယ္။ အံ့ဩစရာ ဘာသာေရးေကာင္းေမြ ေပးျခင္း မဟုတ္ပါလား၊

သီရိလကၤာကေလးငယ္ေတြဟာ ဘယ္နိဳင္ငံ ဘယ္တုိင္းျပည္ေရာက္ေရာက္ ဘာသာကူးေျပာင္းတယ္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါးတယ္ လုိ႔ သီရိလကၤာဘုန္းၾကီး တစ္ပါးက ေျပာျပေတာ့ ေအာ္.. ငါတုိ႔ျမန္မာေတြလဲ ဒီလုိေလးေတြ လုပ္ေပးနိဳင္ရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲဆုိတဲ့ အေတြးမ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ၊

ကေလးငယ္မ်ားဟာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားရဲ့ ဩ၀ါဒခံယူ ၊ဗုဒၶစာေပေတြကုိလဲ ႏွစ္မ်ားစြာသင္ၾကားခြင့္ရေလေတာ့ ဗုဒၶဘာသာက်င့္၀တ္ေတြမွာလဲ ကၽြမ္းက်င္ၾကတယ္၊ ဘုရားေလာင္းစိတ္ဓာတ္ကုိလဲ ခေရေစ့တြင္းက် သိၾကတယ္၊ သူတုိ႔ရဲ့ ဘာသာေသြးမ်ားက ရဲရဲေတာက္ နီရဲလုိ႔ေနပါတယ္၊
နိဳင္ငံေတာ္အစုိးရ ကုိယ္တုိင္ကလည္း ဆန္းေဒးစကူးလ္ေက်ာင္းကုိ မတက္မေနရ စည္းမ်ဥ္းသတ္မွတ္ထားေတာ့ အတုိင္းထက္အလြန္ တံခြန္နဲ႔ ကုကၠားျဖစ္ကုန္ပါေတာ့တယ္၊
သမၼတေတြ ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ တက္လာတဲ့သမၼတတုိင္းက ဆန္းေဒးစကူးလ္ေက်ာင္းေတြကုိ အားေပးျခင္းပါ၊ ဆန္းေဒးစကူးလ္ေက်ာင္း ေအာင္လက္မွတ္ရဲ့ တန္ဖုိးကလဲ မနည္းလွ၊ အလုပ္ေလွ်ာက္တဲ့အခါမွာေတာင္ ဆန္းေဒးစကူးလ္ေက်ာင္း ေအာင္လက္မွတ္ျပနိဳင္မွ အလုပ္ရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္၊ ထိေပစြ မိေပစြ စည္းကမ္းမ်ားပဲ မဟုတ္ပါလား။

ေနာက္ထပ္ျမတ္နိဳးစရာ ေကာင္းတဲ့ အေလ့အထတစ္ခုက ဘာသာေရးပဲြေတာ္မ်ား၊ အိမ္မွာျပဳလုပ္တဲ့ အလွဴမဂၤလာအခမ္းအနားမ်ားမွာ ကေလးငယ္မ်ားဟာ သံဃာေတြနဲ႔ အနီးဆုံးေနရာမွာ ထုိင္ခြင့္ေပးျခင္းပါပဲ၊ အမိျမန္မာျပည္မွာေတာ့.. ဟဲ့ ကေလး မငုိနဲ႔ေနာ္.. ငိုရင္ ဘုန္းၾကီးက ရုိက္လိမ့္မယ္လို႔ ေမေမမ်ားက ေျပာၾကေလေတာ့.. ဘုန္းၾကီးနဲ႔ ကေလးကုိ ရန္တုိက္ေပးသလုိ ျဖစ္ကုန္္ေတာ့တာပါ၊

တကယ္ဆုိေတာ့ ဘုန္းၾကီးဆုိတာ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ျမွင့္တင္ေပးတဲ့ သူေတာ္စင္ေတြပါ၊ ကေလးေတြကုိ ရုိက္ႏွက္တတ္တဲ့ လူၾကမ္းၾကီးမ်ား မဟုတ္ပါဘူး၊
သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဆြမ္းလုိက္စရာ ဟင္းလုိက္စရာရွိရင္လဲ ကေလးငယ္မ်ားကုိပဲ ဦးစားေပးလုိက္ခုိင္းၾကတာေတြ႔ရတယ္၊ ေအာက္ထစ္ဆုံး အလွဴျပီးလုိ႔ ေရစက္ခ်ေတာ့မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ကေလးငယ္မ်ားကုိ ေရစက္ခြက္ ကုိင္ခုိင္းၾကတယ္။

ကေလးငယ္မ်ားကုိယ္တုိင္လဲ ဆန္းေဒးစကူးလ္က သင္ေပးလုိက္တဲ့ ဣဒံ ေမ ဥာတီနံ ေဟာတု သုခိတာ ေဟာႏၱဳ ဥာတေယာ ဆုိတဲ့ ေရစက္ခ် စာတမ္းကုိ ကုိယ္တုိင္ ဆုိျပီး ေရစက္ခ်နိဳင္ၾကတာေတြ႔ရေတာ့…တကယ့္ကုိ ပီတိျဖစ္စရာၾကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္၊

သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ျမင္ရင္ သူ႔တုိ႔ေလးေတြဟာ ေၾကာက္ရြံ့မေနဘဲ စာဓု စာဓုလုိ႔ ေအာ္ေခၚကာ အျပံဳးနဲ႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္တတ္ၾကတယ္၊ ဓာတ္ခံေကာင္းတဲ့ ကေလးငယ္ေတြကုိ ဓာတ္ေကာင္းေလးေတြျဖည့္စီးေပးနိဳင္ေတာ့ ကေလးမ်ားနဲ႔ သံဃာမ်ားဟာ တကယ့္ မဟာမိတ္ၾကီးေတြ အျဖစ္ရပ္တည္နိဳင္တယ္၊


ဘာသာေရးဓာတ္ေကာင္းေတြ ကိန္းေနတဲ့ ကေလးငယ္မ်ားရဲ့ ႏွလုံးသားဟာ ပုိမုိျဖဴစင္ေတာက္ပလာေတာ့တာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ထင္ရဲ့ သူတုိ႔ကုိ ၾကည့္ရတာ အျမဲျပံဳးေနတာကုိပဲ ေတြ႔ရတယ္၊ အသားမည္းေပမယ့္ အသဲျဖဴတယ္ဆုိတာ သီရိလကၤာလူမ်ိဳးေတြကုိ ေျပာၾကဟန္တူရဲ့လုိ႔လဲ ေတြးမိပါတယ္၊

မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ၾကီးကေတာ့ အနာဂတ္ျမန္မာျပည္သာသနာအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးကုိ ဒီလုိ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူခဲ့တယ္။
ဒုိ႔ေျမဌာနီ ေရွးခါဆီ၀ယ္
မေထရ္အေပါင္း စံရာေက်ာင္းမွ
ျငိမ့္ေညာင္းသာယာ မိန္႔အာဏာကုိ
ရပ္ရြာလူမ်ား လြန္ေလးစားခဲ့။

ခုကားသုိ႔ႏွယ္ မဟုတ္ကြယ္၍
နယ္ပယ္ေပါက္ဖြား အမ်ိဳးသားတုိ႔
ဘုန္းဘရားေက်ာင္းတြင္ စာမသင္ေတာ့၊
ဤသည့္တုိင္းသာ နွစ္ေပါင္းၾကာလွ်င္
ျမန္မာတုိင္းဖြား အမ်ိဳးသားတုိ႔
ဘုရားကုိစြန္႔ တရားစြန္႔၍
စြန္႔လိမ့္မွန္စြာ ျမတ္သံဃာတည္း။

သုိ႔တြက္မ်ားျပား ဘုန္းဘုရားတုိ႔
တရားကုိက်င့္ လုံေအာင္က်င့္၍
မလင့္ေစရ ကုိယ့္ေဒသ၌
သိပၸံ ၀ိဇၨာ ျပသင့္ရာကုိ
ေကာင္းစြာပုိင္ပုိင္ ျပသနိဳင္မွ
ဘုန္းလႈိင္ေဟာျပ ဩ၀ါဒကုိ
စိတ္ကၾကည္ျဖဴ လုိက္နာယူလွ်က္
ကုိယ္မႈႏႈတ္ေျပာင္း စိတ္လည္းေကာင္း၍
ေနာက္ေႏွာင္း သာသနာ
ျပည္ျမန္မာသည္၊
ရွည္ၾကာေနသုိ႔ ထြန္းမည္ကုိး။ ။

သီရိလကၤာ ဆန္းေဒးစကူးလ္ေနာက္ကြယ္က အဓိပၸာယ္ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္မႈေတြကုိ ေလ့လာခြင့္ရေတာ့.. ေအာ္ျမန္မာျပည္မွာလဲ ဒီလုိ ဆန္းေဒးစကူးလ္ေတြ တည္ေထာင္နိဳင္မယ္ဆုိရင္ ျမန္မာတုိင္းဖြား ရင္ေသြးငယ္မ်ားရဲ့ အနာဂတ္ေလးေတြ သာယာလွပေနမယ္ဆုိတာ စဥ္းစားမိေနရဲ့။ ။
ဆက္ပါအုံးမည္…