ပိႏၷဲသီးမွည့္တုိ႔သည္ ျပင္ပ၌ ဆူးမ်ားစြာ ရွိေသာ္လည္း အတြင္းအရသာကား ခ်ိဳျမိန္လွေပ၏ ၊
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ စိတ္ႏွလုံးသည္လည္း ထုိ႔အတူပင္ျဖစ္၏ ။
စႏၵကူးပင္သည္ ေသြ႔ေျခာက္သြားသည့္တုိင္ ေမႊးရနံ႔ကုိ မစြန္႔ ။
ဆင္ေျပာင္သည္ စစ္ေျမျပင္သုိ႔ ေရာက္ေသာ္လည္း ခန္႔ထည္တင့္တယ္ျခင္းကုိ မစြန္႔။
ၾကံသည္ ႀကိတ္စက္သုိ႔ေရာက္ေသာ္လည္း ခ်ိဳေသာ အရသာကုိ မစြန္႔ ။
ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းသည္ ေဘးဒုကၡဆင္းရဲသုိ႔ က်ေရာက္ျငားေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ မစြန္႔။
ေလာကနီတိ
Monday, September 22, 2008
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ႏွလုံးသား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment