မဟိႏၱေလကေန ညေန ေလးနာရီေက်ာ္ေလာက္ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္၊ ဆိဂီရိယနဲ႔ မဟိႏၱေလက ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ ကားေမာင္းသြားရတယ္၊ ဆိဂီရိယေတာင္ကုိ ျမင္ေတာ့ တက္နိဳင္ပါ့မလား ဆုိတဲ့ သံသယက ၀င္လာခဲ့တယ္၊ ဆိဂီရိယေတာင္ေျခကုိ မၾကာခဏေရာက္ဖူးတယ္၊ ေတာင္ကုိျမင္ျပီး မတက္နိဳင္မွာ စိုးလုိ႔ တခါမွ မတက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး၊
စိတ္၀င္စားစာ ေကာင္းမွန္းလဲ သိပါရဲ့။. မိမိတုိ႔တကၠသုိလ္ Lecture ေတြမွာ ဆိဂီရိယေတာင္က ကမၻာေက်ာ္ Painting ေတြအေၾကာင္း သင္ယူရတယ္. သီရိလကၤာေရာက္ဖူးသူတခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဆိဂီရိယေတာင္ရဲ့ လြမ္းေမာဖြယ္ေတြကုိ ျပန္ေရးၾကတယ္. သမုိင္းမွတ္တမ္းေတြမွာလဲ ဆိဂီရိယေတာင္အေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္တာကုိ ဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဆိဂီရိယဆုိတာ သီရိလကၤာနိဳင္ငံရဲ့ UNESCO World Heritage (၇)ခုထဲမွာ တစ္ခုအပါအ၀င္ပါ၊ ေပါေလာနရု၀(၁၉၈၂)၊ ဆိဂီရိယေတာင္(၁၉၈၂) Golden temple (ဒမၻဴလ-၁၉၉၁) ေဂါျမိဳ႔ေဟာင္း(၁၉၈၈) အနဳရာဓ ပူရ(၁၉၈၂) ကႏၵျမိဳ႔(၁၉၈၈) ဆင္ဟာရဇ သစ္ေတာၾကိဳး၀ုိင္း(၁၉၈၈) .ဒါေတြကုိ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ နယ္ေျမမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့တယ္။ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ရွစ္ခုထဲမွာလဲ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္တယ္။
ဒီေလာက္ျမင့္မားတဲ့ ေတာင္ထိပ္မွာ ဘယ္သူက နန္းေတာ္ကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့တာလဲ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔တည္ေဆာက္ထားတာလဲ ဆုိတာကလဲ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွပါဘိေတာ့၊
ဆိဂီရိယဟာ ေက်ာက္ေတာင္ အစစ္ပါ၊ ဒီေတာင္ကုိ ေအဒီ ၄၇၃-မွာ တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။.
ကသွ်ပဆုိသူက ခမည္းေတာ္ျဖစ္သူ အနဳရာဓပူရျမိဳ႔မွာ နန္းတက္ေနခ်ိန္ ခမည္းေတာ္ကုိ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျပီး သတ္ပစ္လုိက္တယ္၊ ေနာင္ေတာ္ၾကီးျဖစ္သူ ေမာဂၢလာနလဲ အိႏၵိယေတာင္ပုိင္းကုိ ထြက္ေျပးခဲ့ရတယ္၊
အေဖကုိသတ္ျပီး ထီးနန္းလုယူထားသူ ကသွ်ပတစ္ေယာက္ ျမိဳ႔ေတာ္အနဳရာဓပူရမွာ ဆက္မေနေတာ့ဘဲ ဆိဂီရိယေတာင္ကုိ အေသးစိတ္ ခံတပ္ျမိဳ႔အျဖစ္ျပင္ဆင္ျပီး ေျပာင္းေရႊ့ေနထုိင္ခဲ့တယ္။
ကသွ်ပရဲ့ နန္းေတာ္ရာကုိ ဆိဂီရိယေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ အခုိင္အခန္႔တည္ေဆာက္ေစခဲ့တယ္။ တုိက္ပဲြေတြျဖစ္ေပၚလာရင္ အသာစီးရဖုိ႔ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ျမင့္မားတဲ့ေတာင္ေပၚမွာ တည္ေဆာင္ေစခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးရဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ ၾကီးမားတဲ့ ဥယ်ာဥ္ၾကီးကုိ ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ေစခဲ့တယ္။ဥယ်ာဥ္ၾကီးရဲ့ ပတ္ခ်ာလည္မွာ ေရကန္ေပါင္းမ်ားစြာကုိလဲ ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ေစခဲ့တာကုိ ေတြ႔ရတယ္။
ဆိဂီရိယေတာင္ေပၚက နန္းေတာ္ရာေဟာင္း
အေဖကုိသတ္ျပီး ထီးနန္းလုယူထားသူ တစ္ေယာက္ရဲ့ အစီအမံေတြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ေအဒီ ၄၉၅မွာ အိႏၵိယေတာင္ပုိင္းကုိ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ေနာင္ေတာ္ ေမာဂၢလာန္စစ္တပ္က ကသွ်ပဘုရင္ရဲ့ ထီးနန္းကုိ ျပန္လည္ျဖဳတ္ခ်ပစ္ခဲ့တယ္၊ ကသွ်ပကုိယ္တုိင္လဲ သူကုိယ္တုိင္ ေသေၾကာင္းၾကံစီသြားခဲ့တယ္၊ သံေ၀ဂယူစရာ ေကာင္းလွတယ္၊
မိမိတုိ႔အဖဲြ႔လည္း ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ ၃၇၇ မီတာ ျမင့္တဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးေပၚကုိ ေျဖးေျဖးခ်င္းတက္ၾကတယ္၊ တခ်ိဳ႔အတက္ သံေလွခါးေတြက ခပ္လႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနလုိ႔ ဘုရားတျပီး သြားရတယ္၊ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ ေၾကာင္လိမ္ေလွခါးေတြနဲ႔ တက္ရတယ္၊ ေအာက္ကုိ ငုံ႔ၾကည့္ေတာ့ အသည္းယားစရာ ။ အျမင့္ကေနၾကည့္ရတဲ့ ရႈခင္းေတြကေတာ့ တကယ့္ကုိ သာယာလွပေနတယ္၊ ကသွ်ပဘုရင္ကေတာ့ သဘာ၀အလွအပကုိ ၾကည့္ဖုိ႔ထက္ ရန္သူေတြကုိ အေပၚစီးကျမင္နိဳင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခဲ့ဟန္တူတယ္၊ ေတာင္ၾကီးပတ္ခ်ာလွည့္မွာပဲ အဆင္းလမ္းေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး။
လုိက္လာသူသူငယ္တခ်ိဳ႔ ေတာင္ေပၚထိ မတက္ေတာ့ဘူးဆုိျပီး ျပန္ဆင္းသြားၾကတယ္၊ မိမိတုိ႔လဲ အားတင္းျပီး ေတာင္လယ္ေရာက္ေအာင္ တက္လာၾကတယ္၊ ေတာင္အလယ္ေလာက္မွာ ကမၻာေက်ာ္ ျခေသၤ့လက္သည္း ေက်ာက္ထြင္းရုပ္ထုေတြကုိ ေတြ႔ရတယ္၊ကမၻာ့လွည့္ ခရီးသည္ေတြ ဓာတ္ပုံရုိက္သူက ရုိက္၊ အနားယူသူက ယူေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္၊ နိဳင္ငံျခားသား အခ်ိဳ႔က ဓာတ္ပုံတဲြရုိက္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ ဆုိက္ေတြ ဂုိက္ေတြေပးျဖစ္လုိက္ေသးတယ္၊
ဆိဂီရိယေတာင္အလယ္က ကမၻာေက်ာ္ ျခေသၤ့လက္သည္း
ဆိဂီရိယေတာင္ အေ၀းျမင္ကြင္း
ဆိဂီရိယဟာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ ၃၇၇ မီတာ ျမင့္တယ္။အနဳပညာလက္ရာေတြနဲ႔ ခန္းနားထည္၀ါတယ္၊ေတာင္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဥယ်ာဥ္ေတြ ေရကန္ေတြနဲ႔အျပည့္၊
ဒီလုိ သံေလွခါး အေကြ႔အေကာက္ေတြနဲ႔ တက္ရတယ္ဆိဂီရိယေက်ာက္ေတာင္
အေကြ႔အေကာက္မ်ားစြာ အခန္းမ်ားစြာ လမ္းမ်ားစြာနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဆိဂီရိယဟာ သဘာ၀ရႈခင္းကုိ ေလ့လာလုိသူေတြအတြက္ သြားသင့္တဲ့ေနရာတစ္ခုလုိ႔ ဆုိရမယ္၊ ေတာင္အလယ္ ေျခေသၤ့လက္သည္းေျခရာၾကီးကေန ဆက္တက္ရင္ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီေတြကုိ ေတြ႔ျမင္နိဳင္တယ္၊ ေတာင္ထိပ္မွာေတာ့ နန္းေတာ္ရာေဟာင္းကုိ ေလ့လာခြင့္ရလိမ့္မယ္၊
ဆိဂီရိယေက်ာက္နံရံက ကမၻာေက်ာ္ ပန္းခ်ီကား
ဆိဂီရိယကေန ျပန္ဆင္းလာေတာ့ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ့ ရက္စက္မႈေတြအေၾကာင္း စဥ္းစားေနမိတယ္၊ သာယာလွပတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဟာ အလုိရမက္ျပင္းထန္သူမ်ားရဲ့ ေစစားမႈေအာက္မွာ အဓိပၸာယ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆုိေနခဲ့တယ္၊ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ မရွိေတာ့ေပမယ့္ ပေဒသရာဇ္ကုိ ျပန္လည္ပုံေဖာ္သူမ်ားအေၾကာင္းကုိလဲ ဆိဂီရိယက လက္တုိ႔ေျပာျပလုိက္ရဲ့၊
ေတာင္ေပၚတက္လုိ႔ ပင္ပန္းေပမယ့္ ရသစုံေဖာ္က်ဴးေပးတဲ့ ဆိဂီရိယက လြမ္းေမာဖြယ္ရာျဖစ္လုိ႔ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္၊ မျပန္ခ်င္ေသးေပမယ့္ သဘာ၀အလွေသြးၾကြယ္ေနတဲ့ ဆိဂီရိယေတာင္ကုိ ႏႈတ္ဆက္ျပီး လာရာလမ္းကုိ ျပည္လွည့္ခဲ့ၾကတယ္၊ ဘ၀မွာ ျပင္မရတဲ့ အမွားေတြ မလုပ္မိဖုိ႔နဲ႔ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ့ အားက်အတုယူစရာ ျဖစ္ဖုိ႔လုိအပ္တဲ့ဆုိတဲ့ အေတြးေတြ ခပ္ေရးေရးေပၚေနခဲ့တယ္၊ ခရီးအတူသြား သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ့ အေတြးေတြလဲ ေရာင္စုံဖူးပြင့္ေနၾကမယ္ဆုိတာ အလုိလုိနားလည္လုိက္ပါတယ္၊
ဆိဂီရိယေရ.. ေနာက္မွ ျပန္ဆုံၾကပါမယ္၊ ။
Sunday, February 28, 2010
ဆိဂီရိယ
Labels:
ခရီးသြားေဆာင္းပါး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment