၂၀၁၀ နဲ႔ ပုံရိပ္ေဟာင္းမ်ား…

( ဒီစာမ်က္ႏွာနဲ႔ ေ၀းေနခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ၊ တေတာ၀င္ တေတာထြက္နဲ႔ ေတာဘုန္းၾကီးေလးျဖစ္ေနခဲ့ရေတာ့ အင္တာနက္ဆုိတာ ၾကားဖူးရုံပါပဲ။ အခုမွပဲ မနက္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ အင္တာနက္ဆုိတာကုိ စျပီး နက္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ မိမိစာမ်က္ႏွာကုိ ပုံမွန္လာေရာက္ခဲၾကတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားကုိလဲ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။)

၂၀၁၀ ေမလ (၁၉)ရက္ေန႔က စလုိ႔ သီရိလကၤာကေန စတင္ထြက္ခြါခဲ့တယ္။ စကၤာပူ မေလး အိႏၵိယ ထုိင္း ကေမၻာဒီးယား နိဳင္ငံေတြကုိသြားျပီး ဧျပီ (၂၄)မွာ ျမန္မာကုိ ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္။
(ထုိင္းခရီးစဥ္အတြက္ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္နဲ႔ မယမင္းတုိ႔က အစစ အရာရာ ကူညီေပးျပီး ကေမၻာဒီးယား ခရီးစဥ္အတြက္ စည္သူ--နန္းနန္း တုိ႔က လုိေလေသးမရွိ ကူညီေပးခဲ့ၾကတယ္၊ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါေၾကာင္း ဒီေနရာကေန ေျပာပါရေစ) ရန္ကုန္ေလဆိပ္ေရာက္လုိ႔ လက္ခ်ိဳးေရတြက္ ၾကည့္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္ကေန ထြက္ခဲ့တာ (၃) ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္တဲ့ေန႔ျဖစ္ေနတယ္။

ရန္ကုန္ကေတာ့ မီနီမားကတ္ၾကီးေတြ တုိးတက္ေနတယ္။ လမ္းေတြလဲ မဆုိစေလာက္ တုိးတက္လာတယ္။ မီးပ်က္ေနဆဲ၊ ဓာတ္ဆီကား ေတြတန္းစီေနရဆဲ၊ မီတာ တကၠစီေတြ နာမည္ခံ သက္သက္ပါပဲ။ အရင္ကလုိပဲ ေတာင္းေနၾကတုန္း။ လူငယ္ေတြ ကုိယ့္က်င့္တရား အားနည္းေနတယ္။ ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိဘဲ လမ္းေပ်ာက္တဲ့ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိလဲ ေတြ႔ေနရတယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ ၀မ္းနည္းစရာလုိ႔ ေျပာနိဳင္မယ္ထင္တယ္။ လူငယ္တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ျပည္ပထြက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားၾကရင္း သူတုိ႔ဘ၀အတြက္ တုိးတက္ဖုိ႔ အခြင့္အလမ္းေတြကုိ ၾကိဳးစားရွာေဖြေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းကေတာ့ လူကြယ္ရာမွာ တကယ့္ကုိ တရားရွာေနၾကတယ္။ နာမည္ၾကီးဖုိ႔ လူၾကားေကာင္းဖုိ႔ လူအမ်ား ေလးစာခံရဖုိ႔ဆုိတဲ့ စိတ္မရွိဘဲ ရုိးရုိးသားသား တရားအလုပ္ကုိ ၾကိဳးစားေနၾကတဲ့ လူတစ္စုကုိလဲ ေတြ႔ခဲ့တယ္

ရန္ကုန္ေရာက္တဲ့ေန႔မွာပဲ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္၊ မဟာ၀ိဇယေစတီေတာ္နဲ႔ ဆူးေလေစတီေတာ္ေတြကုိ ဖူးေျမာ္ခဲ့တယ္။ အားလုံးပုံမွန္ပါပဲ။ လာသမွ်လူေတြကုိ အျငိမ္းဓာတ္ေတြ ျဖန္႔ေ၀ေနဆဲပါ။( စိတ္ထဲရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အထင္ကရ ဆူးေလေစတီေတာ္မွာ နတ္ကြန္း နတ္နန္းေတြ ေဆာက္ထားတာကုိေတာ့ သေဘာမက်မိခဲ့တာ အမွန္ပါ။ (ေနာက္ထပ္တည္ထားတဲ့ ေနျပည္ေတာ္က ေစတီေတြမွာ အဲဒါမ်ိဳးေတြ မေတြ႔ရဘူး၊
ဒါေလးေတာ့ သေဘာက်မိတယ္)

ရန္ကုန္ကေန က်ိဳက္ထီးရုိးေစတီေတာ္ကုိ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ခဲ့တယ္။ က်ိဳက္ထီးရုိးေစတီေတာ္ကုိ ဖူးေျမာ္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္နဴးေနတယ္။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ဘုရားကုိယ္ပြား ေစတီ ရုပ္ပြားေတြကေတာ့ လူသားအားလုံးကုိ တေျပးညီ ျငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ေပးေနတယ္။ ထူးထူးျခားျခား က်ိဳက္ထီးရုိးမွာ သတိထားမိတာ တစ္ခုကေတာ့ အရင္က ဘုရားလာသူေတြ အခမဲ့တည္းခုိနိဳင္တဲ့ ဓမၼာရုံေတြက Guest House ေတြျဖစ္ေနတယ္။ တခန္းကုိ တည တစ္ေသာင္း တစ္ေသာင္းခဲြေပးရတယ္။ Guest House ေတြရဲ့ အ၀င္၀မွာ သိန္း ၂၉၀ ျဖင့္ ေလလံဆဲြထားပါသည္ ဆုိတဲ့ စာတန္းေတြလဲ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ဘုရားေရာ ဘုရားဓမၼာရုံပါ မက်န္ ေလလံေပးျပီး ေရာင္းစားေနၾကသလားလုိ႔ ေတြးေနခဲ့တယ္၊(ေသခ်ာေတာ့ မသိပါဘူး)။

အဲဒီကတဆင့္ ေမာ္လျမိဳင္၊ မုဒုံ သံျဖဴဇရပ္ က်ိဳက္ထုိျမိဳ့ေတြကုိ ခရီးဆက္ခဲ့တယ္။ က်ိဳက္ခမီေရလည္ဘုရား နဲ႔ စက္စဲကမ္းေျခေတြကုိလည္း ေရာက္ခဲ့ေသးတယ္။ မြန္ျပည္နယ္တ၀ုိက္မွာေတာ့ ရုိးသားတဲ့ တုိင္းရင္းသား တုိင္းရင္းသူေတြကုိ ျမင္ေတြ႔ေနရဆဲပါ၊ ဦးဇင္း ဘာေလးကေတာ့ ၀ယ္မထိဘူး(၀ယ္မရဘူး)၊ ဘယ္ေနရာကုိ သြားမထိဘူး(သြားမရဘူး)..စသည္ျဖင့္ ျပဳလုပ္လုိ႔မရတဲ့ေနရာေတြမွာ မထိဘူး မထိဘူးနဲ႔ ထည့္ေျပာတတ္တဲ့ မြန္တုိ႔ရုိးရာ ရာမညဓေလ့ကုိေတြ႔ရေတာ့ စိတ္ၾကည္နဴးမိတာေတာ့ အမွန္ပါ၊

သံျဖဴဇရပ္ကုိ ေရာက္တုန္း ဟံသာ၀တီဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းကုိလဲ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ေသးတယ္. ကေလးငယ္ ကုိးဆယ္ေက်ာ္ ဆရာ ဆရာမ ၂၀ ေက်ာ္နဲ႔ တပုိင္တနိဳင္ ပရဟိတလုပ္ေနၾကတာ၊တကယ့္ကုိ အားက် ၾကည္ညိဳစရာပါ။(ေမတၱာရွင္ ေရႊျပည္သာမွ ဟံသာ၀တီ ဘက ေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမမ်ားအတြက္ လစာေငြ ပုံမွန္ေထာက္ပံ့ေပးပါတယ္။) ေလ ပရဟိတ သမားမ်ားနဲ႔ ႏႈိင္းစာရင္ လက္ေတြ႔က်တဲ့ ပရဟိတသမားမ်ားကုိ ဦးညြတ္ ဂုဏ္ျပဳၾကိဳဆုိရမယ္မဟုတ္လား၊ မိမိနဲ႔ ဂ်ဴး ပူ တင္တုိ႔အဖဲြ႔က တရက္စာ ဆြမ္းအလွဴေငြ လွဴျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ေအာက္ျမန္မာျပည္ ခရီးစဥ္မွာ ဖ၀ါးေနာက္က မခြါလုိက္ပါခဲ့ၾကသူေတြကေတာ့ ဂ်ဴး ပူ တင္ တုိ႔ သုံးေယာက္ပါ။


ဆက္ပါအုံးမည္…