Wednesday, May 27, 2009

ရွင္သန္ျခင္းရဲ့ အဓိပၸါယ္

“နတၳိ ဇာတႆ အမရဏံ”
ေမြးဖြားလာသူတိုင္း အၿမဲတေစ ရွင္သန္ရတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။(Buddha)

အခု သူ ေရာက္ရွိေနထိုင္ေနတဲ့ ေနရာက သီတဂူ၀ိဟာရေက်ာင္း(မင္နီဆိုးတာ ျပည္နယ္၊ အေမရိကန္)ျဖစ္ေလေတာ့ စ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ ေန႔နဲ႔ ည မွားေနတာ၊ ရာသီဥတုနဲ႔ အစားအေသာက္ကိစၥေတြက မသိမသာတစ္မ်ဳိး သိသိသာသာတစ္မ်ိဳး အေႏွာက္ယွက္ေပး တာေတြ ႀကံဳရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ရင္းနဲ႔ ေနထိုင္လာတာ အခုဆို တစ္လျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလိုေနခဲ့တဲ့တစ္လအတြင္းမွာ မွတ္မွတ္ရရ အျဖစ္ပ်က္ေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါက ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အေမရိကန္မႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ ပစၥည္းေတြကို ေက်ာင္းရန္ပံုေငြရေအာင္ လာလွဴတာပါပဲ။ အစေတာ့ သူ မသိပါ ဘူး။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ပစၥည္းေတြ ဘာလုပ္မွာလဲေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ အရွင္နာယကာလကၤာရနဲ႔ ဒကာအခ်ိဳ႕က ရွင္းျပလို႔ သိခြင့္ရပါတယ္။ အဲဒီပစၥည္း ေတြကို ျပန္ေရာင္းရင္ ရန္ပံုေငြထြက္တယ္တဲ့။ ဆရာေတာ္အရွင္နာယကာလကၤာရ ဘာမွ ၀င္ေျပာစရာမလိုေအာင္ ဒကာေတြက ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ၾကလို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း ေက်ာင္းအတြက္ ဖန္ေငြရပါ တယ္။ အဲဒီပစၥည္းေတြထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လံုး၀မသံုးရေသးပဲ ပါကင္ လုိက္ေလးပဲ အသစ္အတိုင္းရွိေနဆဲပါ။ ပစၥည္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး သူေတြးမိပါ တယ္။ “ ဒီအဖြားႀကီး ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ၿပီး မသံုးရက္ မစဲြရက္နဲ႔ ေသသြားရွာတာ၊ ႏွေျမာစရာ” လို႔ေလ။ ေနာက္ထပ္ၾကားရပါတယ္။ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အဖြားႀကီး ဟာ သူ႔ေယာက်္ားဆံုးသြားေတာ့ ေငြေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်န္ဆိုပဲ။ သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း အသက္ႀကီးလာေတာ့ ငယ္မူျပန္စိတ္နဲ႔ Shopping ထြက္ၿပီး ေငြေတြ ျဖဳန္းပစ္တယ္တဲ့။ သူ႔ရင္ထဲ ရွိတာေတြ ၀ယ္ၿပီး စုခဲ့ေပမယ့္ သူ လံုး၀သံုးမသြားရွာပါဘူး။ အခုက်န္တဲ့သားသမီးေတြက ေက်ာင္းကို လွဴပစ္ခဲ့ပါေရာ လား။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္လို ႏိုင္ငံမ်ဳးိမွာ ပစၥည္းအေဟာင္းေတြကို စြန္႔ပစ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားတဲ့ႏိုင္ငံေလ။ ဒီေတာ့ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သားသမီးေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ မိဘပစၥည္းေတြကို အက်ဳိးရွိေအာင္ လုပ္သြားတာဟာလည္း ခ်ီးက်ဴးစရာမျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ သူလညး္အက်ဳိးရွိ၊ ကိုယ္လည္း အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့စိတ္ကေလးကိုေတာ့ ေလးစားမိပါတယ္။
ဒီေတာ့ အစကို ျပန္ေကာက္ရရင္ အဖြားႀကီးရဲ့ ပစၥည္းပံုေတြၾကားေရာက္ ေနရင္းနဲ႔ သူ ေတြးမိတဲ့အေတြးေလးတစ္ခုက “ ေၾသာ္... ေမြးလာရင္ ေသဆံုးရ မွာပဲ” ဆိုတာေလးပါ။ ေမြးျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းနဲ႔အၾကားေလးမွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေမတၱာေတြ ထားႏိုင္ၾကမယ္္ဆိုရင္၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္အမွား ကို တစ္ေယာက္က နားလည္ခြင့္လြတ္ ေပးႏိုင္ရင္၊ ရွင္သန္ရတဲ့ ဘ၀တိုတိုေလး မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိမ္းခ်မ္းေျမ့စရာပါပဲေလ။

ေမြးျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းအၾကားက အေၾကာင္းေလးေတြကို ေတြးရင္း ေရႊျပည္ႀကီး က လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ၀ိုင္းဖဲြ႔ေျပာခဲ့တာေလးကို သတိရမိပါ တယ္။ (အခုေတာ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေ၀း ကြာကုန္ ပါၿပီ) ခ်င္းမိုင္မွာေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက “ ေသၿပီးတဲ့ ေနာက္ ဘာလုပ္လို႔ ရေတာ့မွာလဲ ကိုမွဴးရာ”တဲ့။ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ “အဲဒီမေသခင္ေလးကို ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္သြားရရင္ ေက်နပ္ၿပီ”တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေျပာသြားတဲ့ စကားကို ၾကည့္ရင္ တစ္ေယာက္က ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၿပီး လက္ငင္းဘ၀မွာ အဓိပၸါယ္ရွိရွိေနသြားခ်င္တဲ့ ဆႏၵကို သြယ္၀ိုက္ေျပာသြားသလို ပဲ၊ ေနျပည္ေတာ္က သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ မေသခင္ လက္ရွိဘ၀ကိုပဲ ကိုယ့္အ တြက္ တစ္ခုခုက်န္ေအာင္လုပ္သြားခ်င္တဲ့ ေ၀ဒနာေလးရွိေနတာကို ေတြ႔ျမင္မိ မွာပါပဲ။
ခုနက ပစၥည္းေတြ မသံုးစဲြပဲထားခဲ့တဲ့ အဖြားႀကီးဟာ ေနျပည္ေတာ္က သူငယ္ ခ်င္းေျပာသြားသလိုပဲ ေနထိုင္သြားတာပဲလား ျဖစ္ေနမလားလို႔ ေတြးေနမိပါ တယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘ၀မွာ တစ္ခါပဲ ေမြးၿပီး တစ္ခါပဲေသခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ ဟာ အမ်ားအတြက္၊ ႏိုင္ငံနဲ႔ ဘာသာ သာသနာအတြက္၊ စစ္မွန္တဲ့ အက်ဳိးလို လားတဲ့စိတ္နဲ႔ ရွင္သန္သြားတတ္ဖို႔ေတာ့ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ ရင္ေတာ့ တစ္ခါပဲေမြးၿပီး အခါခါေသရတဲ့ဘ၀နဲ႔ ႀကံဳေနဦးမွာ ျဖစ္သလို ကိုယ့္ဘ၀သမိုင္း ၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္သမိုင္းနဲ႔ ကိုယ့္ရာဇ၀င္တစ္ခု လံုး မီးေသြးဖုတ္ခံရ ထားရတဲ့ ထင္းေတြလို မည္းညစ္စုတ္ျပတ္ေနမွာေတာ့ အေသခ်ာပါ။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဘ၀တစ္ခုဟာ ေမြးျခင္းနဲ႔ စၿပီး ေသျခင္းနဲ႔ဆံုးရတဲ့ ကာလေလးတစ္ခုျဖစ္ၿပီး အဲဒီကာလေလးမွာပဲ အက်ိိဳးရွိရွိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္ သန္းၾကရတာမို႔ပါေလ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီအေၾကာင္းေလးကို ေတြးေနဆဲမွာပဲ စိတ္ထဲ သတိရျဖစ္လိုက္ တာက သင္/ဖတ္လက္စ အဂၤလိပ္စာစာအုပ္ထဲက ၀ါက်ေလးေတြကိုပါ။ ဘာတဲ့......
"DO NOT WASTE YOUR TIME."
"NOTHING IN THIS WORLD IS PERMANENT OR STILL."

(ေမြးေန႔ရွင္ အရွင္တိကၡာဥာဏာလကၤာရ( M.A)အရွင္ျမတ္လည္း ေမြးေန႔မွသည္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ အမ်ဳိးဘာသာသနာအက်ိဳးကို သယ္ပိုးႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းရင္း)

ရိုေသစြာျဖင့္.....ေနသစ္မွဴး (အင္တာေနရွင္နယ္ေတာသားႀကီး)

0 comments: