ဗုဒၶသာသနာႏွင့္ စိတ္ေကာင္းရွိသူ
ဗုဒၶသာသနာမွာ စိတ္ေကာင္းထားသူေတြ အမ်ားၾကီးလုိပါတယ္၊ သာသနာသည္ စိတ္ေကာင္းထားသူတုိ႔
လက္ထဲ၌သာေနပါတယ္။ ပုိက္ဆံေပါင္တုိင္း သာသနာေနလုိ႔ မရဘူး၊ ပစၥည္းေပါတုိင္း သာသနာေနလုိ႔
မရဘူး၊ ေလာကီပညာေတြ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္တတ္တုိင္းလည္း သာသနာ၀င္ေရာက္ခုိလႈံလုိ႔ မရပါ။
ဗုဒၶသာသနာသည္ စိတ္ေကာင္းရွိသူတုိ႔၏ သႏၱာန္မွာသာ ခုိေအာင္း၍ ေနနုိင္ေသာ အံ့ဖြယ္စြမ္းအားပါ။
အဆင့္ျမင့္စိတ္
သူေတာ္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔(အမွန္ေတာ့) မလြယ္ဘူး၊ ကိေလသာနဲ႔ စိတ္ကုိလုတဲ့ အလုပ္က
သာမန္အင္အားနဲ႔ ျဖစ္တာမွမဟုတ္ပဲ၊ စိတ္ကေလးကုိ ကိေလသာလက္ထဲက မနည္းကုိ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား
လုယူျပီးေတာ့ သီလ သမာဓိ ပညာစြမ္းအားနဲ႔ ျပဳျပင္ရတယ္၊ ျပဳျပင္လုိ႔ အဆင့္ျမင့္စိတ္ကေလး ျဖစ္လာျပန္
ေတာ့ စိတ္ထားေလးေတြ ထားတတ္လာတယ္၊ အာရုံနဲ႔စိတ္ အဆင္ေျပလာတယ္၊ လူလည္းျမင့္ျမတ္သြားတယ္
အဆင့္ျမင့္သြားတယ္။
အဖုိးတန္စိတ္
စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္ေလးကုိ သီလနဲ႔ သန္႔စင္ သမာဓိနဲ႔ေဆးေၾကာ ၀ိပႆနာနဲ႔ထက္ေအာင္ ေသြးလုိ္က္ေတာ့
အေရာင္တဖိတ္တဖိတ္ေတာက္တဲ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေလးလုိ အဖုိးတန္စိတ္ေလးျဖစ္လာတယ္၊ အဖုိးတန္စိတ္ကေလးအျဖစ္ ေရာက္လာတဲ့အခါ မိမိသူတပါး ေလာကသာသနာေကာင္းက်ိဳး ျပဳအင္အားေတြ
အကြက္ေစ့ေစ့ ထိထိေရာက္ေရာက္ တိတိက်က် ျပည့္ျပည့္၀၀ ရေအာင္ေဆာင္ရြက္နိဳင္တယ္၊
စိတ္ထားတတ္လာတယ္၊ အာရုံနဲ႔စိတ္အဆင္ေျပေအာင္ ေနတတ္လာတယ္၊လူလည္းျမင့္ျမတ္သြားတယ္၊
စိတ္ထားတတ္လုိ႔ ျမင္ျမတ္ေတာ့ လူပါဂုဏ္တက္သြားတယ္၊ ပစၥဳပၸန္မွာလည္း ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္လာတယ္။
Saturday, August 22, 2009
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ရဲ့ ဘ၀လမ္းညႊန္ (၄)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment