ေမြးေန႔ပူဇာ ဓမၼစာ

ေမြးေန႔ပူဇာ ဓမၼစာ

ဆရာေတာ္ အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ ရဲ႕ ၂၇-ေမလ-၂၀၀၉ မွာက်ေရာက္တဲ့ ၃၁-ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔အမွတ္တရအျဖစ္ ေရးသားလိုက္တာပါ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာေတာ္နဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚကပဲ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တာပါ။ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ေမးသမွ် ေျဖေပးၿပီး ကူညီတတ္တဲ့ ဆရာေတာ္ပါ။ ဆရာေတာ္အတြက္ ေမြးေန႔အမွတ္တရ ပို႔စ္ေတြဖတ္ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဟာ ၂၇-ေမလ-၂၀၀၉ မွာ သက္ေတာ္ ၃၁-ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မွာျဖစ္ၿပီး ေမြးေန႔ အမွတ္တရ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုဖြင့္မယ္ဆိုတာလည္း သိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ စာမ်က္ႏွာမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ကိုလည္း ဖတ္႐ႈၾကည္ညိဳခဲ့ရပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ သားေတာ္ပီပီ စရိယာ ၃-ပါးစံုေအာင္ ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူးသူပါ။

ငယ္စဥ္ကစလို႔ ယေန႔ထိ ပရိယတၱိလုပ္ငန္းနဲ႔ သာသနာ့ဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္ျခင္း၊ ဇာတိေျမမွာ ရိပ္သာဖြင့္၍ တရားေဟာျခင္း၊ တရားေဆြးေႏြးေမးျမန္းလိုသူ လူငယ္မ်ားကို ကိုယ္က်ိဳးေမွ်ာ္ကိုးမႈ လံုးဝမရွိဘဲ မညည္းမညဴ ေျဖၾကားေပးျခင္း၊ ကြန္ျပဴတာ အင္တာနက္ေခတ္မွာ အြန္လိုင္းေရဒီယိုမ်ားက တရားေတာင္းတဲ့အခါ ေဟာၾကားေပးျခင္းတို႔ျဖင့္ ေလာကအက်ိဳးအတြက္ ေဆာင္႐ြက္လွ်က္ရွိပါတယ္။

ဉာတတၳစရိယာ အေနနဲ႔ကေတာ့ ေယာနယ္ဇာတိျဖစ္တဲ့ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာမ်ားကို စုစည္းၿပီး ေယာအသင္းကို ဦးေဆာင္ကာ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ေယာနယ္သားမ်ားအၾကား ဒါနကစလို႔ သူေတာ္ေကာင္းတရားအမ်ိဳးမ်ိဳး ထြန္းကားေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေနသူျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဟာ အခ်ိန္ရရင္ရသလို မိမိကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာျမတ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ဖို႔ ေဗာဓိဉာဏ္အက်ိဳးတြက္လည္း ပဋိပတၱိ အလုပ္ကို အားထုတ္ပါေသးတယ္။ လူသူေဝးတဲ့ ေတာထဲမွာ ကာလၾကာရွည္စြာ သတင္းသံုးၿပီး တရားအားထုတ္တတ္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္သိသမွ်ကို စာဖတ္သူမ်ား ၾကည္ညိဳပြားႏိုင္ေအာင္ စရိယာသံုးပါး ခြဲျခားၿပီး ေရးသားပူေဇာ္လိုက္တာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ေရးသမွ်နဲ႔ မျပည့္စံုႏိုင္ေသးပါ။

စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားလည္း ၾကည္ညိဳႏိုင္ေအာင္ ေထ႐ုပၸတၱိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ကူးယူေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ၏ အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္

ျမန္မာေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၄၀ ခု ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၆)ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၇၈ ခု ေမလ ( ၂၇ ) ရက္ေန႔တြင္ မေကြးတုိင္း ဂန္႔ေဂါျမိဳ႔ ခင္သာရပ္ကြက္၌ ခမည္းေတာ္ ဦးအံ့ေမာ္ မယ္ေတာ္ ေဒၚဟန္ေအးတုိ႔မွ ဖြားျမင္သည္။ အသက္ ၁၁ ႏွစ္အရြယ္တြင္ သာသနာ့ေဘာင္သုိ႔ စတင္၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ မႏၱေလးျမိဳ႔မ်ား၌ စာေပက်န္းဂန္မ်ား ေလ့လာသင္ယူခဲ့သည္။ သာမေဏေက်ာ္ဘဲြ႔၊ ၀ိနယ၀ိဒူဘဲြ႔၊ သာသနာဓဇဓမၼာစရိယဘဲြ႔ တုိ႔ကုိရရွိ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျပီး သီရိလကၤာနုိင္ငံ ေကလနိယ တကၠသုိလ္၌ M.A တန္းကုိ တက္ေရာက္သင္ယူခဲ့သည္။

ကမၻာေအး မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္၊ ဗဟန္း ၀ိသုဒၶါရုံတုိက္သစ္ ႏွင့္ မႏၱေလးျမိဳ႔ ၀ိသုဒၶါရုံတုိက္သစ္ စည္ရွင္ေက်ာင္း၌ စာေပမ်ားပုိ႔ခ်ခဲ့သည္။

ဇာတိရပ္ရြာ၌ အုံ႔တုံးေတာင္ေတာရ ဓမၼရိပ္သာကုိ ဆရာႏွင့္တဲြကာ ဦးေဆာင္ျပဳဖြင့္လွစ္ခဲ့ျပီး တရားဓမၼမ်ား ေဟာေျပာျပသခဲ့သည္။ ေျမဇင္းေတာရ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ နည္းအတုိင္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ခဲ့သည့္ အေတြ႔အၾကံဳကုိ အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ေရဒီယုိမွ ကမၻာတ၀ွန္း တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္တုိ႔သိေအာင္ ေဟာေျပာခဲ့သည္။ လူမွဳေရး လုပ္ငန္းမ်ားအျဖစ္ ျပည္ပေရာက္ ေယာနယ္အသင္းမ်ားကုိ ဦးေဆာင္ ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။

ေမြးေန႔ပူဇာ ေတးကဗ်ာ

(အရွင္)တိကၡဉာဏ၊ မည္ရေထရ္သည္
ဗုဒၶဘုရား၊ ခ်စ္သားဂုဏ္ညီ
ေလာကာ, ဉာတိ၊ ေဗာဓိသံုးလီ၊
စရိယတရား ပြားမ်ားေနေပသည္။

၂၀၀၉ ႏွစ္ သကၠရာဇ္မွာ၊ ၂၇ ရက္ ေမလခ်ိန္ခါ
၃၁ ျပည့္ ေမြးေန႔မဂၤလာ၊ စာဖတ္သူမ်ား သဒၶါပြားေစရာ
(ေထ႐ုပၸတၱိက်ဥ္းမွ်ေဖာ္ကာ)
ဆရာေတာ္အတြက္၊ ေမြးရက္ပူဇာ
ေရးလိုက္ရ၊ ျပဳၾက ႏုေမာဒနာ။

၃၁-ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔မဂၤလာမွ အစျပဳ၍ အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ (ဆရာေတာ္ဦးေယာ) က်မ္းမာေပ်ာ္႐ႊင္စြာျဖင့္ သာသနာ့အက်ိဳးကို ဆထက္တံပိုးတိုးကာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါေစ။

စာဖတ္သူမ်ားလည္း ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေထ႐ုပၸတၱိအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ဖတ္႐ႈကာ သံဃာရတနာျမတ္အေပၚထားရွိေသာ သဒၶါတရား တိုးပြားႏိုင္ၾကပါေစ။ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚကာ ကုသိုလ္တရားတို႔ ပြားမ်ားႏိုင္ၾကပါေစ။

ကုိရြက္၀ါ

အေကာင္းဆုံးသာ ယူသြားပါ

ကုသုိလ္နဲ႔ အသက္ဆက္တဲ့ ေမြးေန႔ပဲြေလး ျဖစ္ဖုိ႔ ဓမၼပုိ႔စ္မ်ား ေမြးေန႔ပူဇာေရးပုိ႔ၾက ေမြးေန႔ဆုေတာင္း ေမြးေန႔ကဒ္မ်ားေပးပုိ႔ၾကတဲ့ ကေနဒါ ေနာ္ေ၀ အီတလီ ထုိင္၀မ္ ေမာ္စကုိ ဂ်ပန္ ဖီလစ္ပုိင္ စကၤာပူ ထိုင္း သီရိလကၤာ အေမရိကန္ နုိင္ငံမွ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

ေမြးေန႔အမွတ္တရ အျဖစ္ အြန္လုိင္းတရားပဲြေလး ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတဲ့ ကုိ၀င္းျမင့္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလုိပါတယ္..

ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ေလာက.. အက်ိဳးရွိ အက်ိဳးမဲ့ႏွစ္မ်ိဳးျပတတ္တဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ေကာင္းတဲ့ေျပာင္းလဲမႈေတြကုိ ရွာေဖြေနၾကျပီး ဘ၀မွာ အေကာင္းဆုံး အက်ိဳးတရားေတြကုိ က်င့္ၾကံေနၾက တဲ့ သူေတာ္စင္ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမေတြကုိ တတ္နုိင္သေလာက္ ဓမၼစကား ေျပာၾကားခြင့္ရလုိ႔လဲ ဦးဇင္းရဲ့ ၃၁ နွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ပဲြေလးဟာ ပုိျပီး စုိေျပခဲ့ရပါတယ္.

သံဃာေတြကုိ ဆက္ကပ္တဲ့ အစာအာဟာရေတြကုိ ၀ိုင္း၀န္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးၾကတဲ့ ရဟန္းညီအကုိမ်ားကုိလဲ ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္..

စကၠန္႔တုိင္းမွာ စိန္စီထားနုိင္ဖုိ႔ အေကာင္းဆုံးေတြကုိ ဥာဏ္မွီသေလာက္ ဥာဏ္ရွိသေလာက္ ယူနုိင္သေလာက္ ေလာကၾကီးထဲကေန ယူသြားၾကပါစုိ႔လုိ႔သာ ဆႏၵျပဳခ်င္ပါတယ္.....

အရွင္တိကၡဥာဏ

အခ်ိန္ကုိ ျပန္လည္၀ါးျမိဳ အသုံးခ်နုိင္ပါေစ

ယေန႔ ၂၇ရက္ေမလ ၂၀၀၉ေန႔သည္
သူငယ္ခ်င္း ေယာႀကီး၏ ေမြးေန႔ျဖစ္သည္။ ရင္းႏွီး
သည့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ အရွင္တိကၡဥာဏကုိ ေယာနယ္သားျဖစ္၍
ေယာႀကီးဟု ေဘာ္ဒါအသုိင္း၀ုိင္းမ်ား သမုတ္သည့္ အမည္သညာျဖစ္သည္။

သူငယ္ခ်င္း
ေရ..ကုိယ့္ေမြးေန႕အတြက္ ေဆာင္းပါးေလး ေရးေပးပါဦးလုိ႔ ေတာင္ဆုိးေနတာ ေမြးေန႕
မတုိင္ခင္ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကျဖစ္သည္။ ေရးမယ္ေရးမယ္နဲ႕ ႀကံစည္လုိက္
တုိင္း ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွေပၚသျဖင့္ ေနာက္မွပဲ ေနာက္မွပဲလုိ႕အခ်ိန္ေတြမ်ားစြာ ေက်ာ္
ျဖတ္လာခဲ့သည္မွာ ယေန႔မနက္သည္ သူငယ္ခ်င္း၏ ေမြးေန႕ပင္ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။

ညကပဲ အြန္လုိင္းမွာ ေတြ႕သျဖင့္ ေမြးေန႕ေဆာင္းပါး ဘယ္လုိလဲေမးမွ အင္းဟုတ္သားပဲ
လုိ႔သတိ၀င္လာၿပီး သူငယ္ခ်င္း အိပ္ယာထရင္ ဖတ္ရပါေစမယ္လုိ႕ ကတိေပးလုိက္
သျဖင့္ ယခု ေယာႀကီးမနိဳးခင္ ႀကိဳးစားကာ ေရးလုိက္ရသည့္ ေမြးေန႕ေဆာင္းပါးမဟုတ္
ေသာ္လည္း ေမြးေန႕အတြက္ ရင္ထဲမွေပၚလာသည့္ ၀ိဇာတပတၳနာသ၀ဏ္လႊာ ျဖစ္ပါ
သည္။

“ကာလသည္ သတၱ၀ါတုိ႕ကုိ စား၏’’ စာေပေလ့လာသူအမ်ားပညာရွင္တုိ႔ အကြ်မ္း
၀င္သည့္ စကားလုံးတစ္ခုျဖစ္သည္။ ကာေလာ ဃသတိ ဘူတာနိ ဆုိသည့္ ပညာရွင္တုိ႔
မိန္႕ဆုိသည့္ စကားကုိ ဘာသာျပန္ဆုိျခင္းပါ။ ေမြးေန႔ဆုိသည့္ ေ၀ါဟာရသည္ အခ်ိန္ကုိ
ေဖၚျပသည့္ စကားလုံးျဖစ္သည္။ ေမြးဖြားသည့္ေန႕ေရာက္တုိင္း ႏွစ္၏ တေက်ာ့ျပန္
လည္ပတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ တေက်ာ့ျပန္လည္ပတ္သည္ဟု ဆုိေသာ္လည္း ေနာက္ဆုတ္
သြားျခင္းမဟုတ္ပါ။ ေရွ႕သုိ႕သာ တုိးကာတုိးကာ ေရြ႕လ်ားျခင္းျဖစ္သည္။

ယခု သူငယ္ခ်င္း၏ ၃၀ႏွစ္ေမြးေန႕မွ ၃၁ ႏွစ္ေမြးေန႕အျဖစ္ ေရွးသုိ႕တုိးကာ ႏွစ္၏ တပတ္
ျပန္လည္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အသက္အားျဖင့္ ေရွးသို႕တုိးလာေသာ ရက္ႏွစ္တုိ႔၏
တပတ္လည္လာေသာ သူငယ္ခ်င္း၏ ေမြးေန႕တြင္ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ေနျဖင့္
ထုံးတမ္း စဥ္လာအတုိင္း ေမြးေန႕ဆုိေတာင္းေပးခ်င္ပါတယ္… သူငယ္ခ်င္း သကလရ႒
သာသေနာပကာရ ၀ိသိ႒ပုဂၢလ ျဖစ္ပါေစလုိ႕။

တုိင္းျပည္အက်ဳိး သာသနာအက်ဳိးကုိ သယ္ေဆာင္နိဳင္သည့္ အာဇာနည္ေကာင္း
တေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္သည္မွာ သူငယ္ခ်င္း၏ အြန္လိုင္းတရားပြကုိ ၾကားနာၿပီးကတည္း
ကရင္ထဲမွာ ေပါက္ဖြားလာသည့္ ဆႏၵ တစ္ခုပါ။

သူငယ္ခ်ငး္၏ တရားနာသူအေပါင္းကုိ နားလည္ေအာင္ ေျပာျပရွင္းျပနိဳင္သည့္ စြမ္းရည္
ရွိေနသည္ကုိ ရိပ္စားမိသည္။ သူငယ္ခ်င္းကုိ ေျမွာက္ပင့္ကာေျပာခ်င္းမဟုတ္။
ျဖစ္လာမည္ မျဖစ္လာမည္ကုိေတာ့ မေျပာနိဳင္ေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္း စြမ္းရည္ကုိ
အထင္ႀကီးမိသျဖင့္ အထက္ပါအတုိင္း ဆုေတာင္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။

သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဆုေတာင္းေပးသည့္ စကားလုံးသည္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ
(ရန္ကုန္ ေထရ၀ါဒတကၠသုိလ္၊ စစ္ကုိင္း သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္တုိ႔၏
ပါေမာကၡခ်ဳပ္) အရွင္သူျမတ္ ေရြးခ်ယ္ကာ ေရႊက်င္နိကာယ အဓိပတိ သာသနာပုိင္
၀ါဆုိဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးမွ သီတဂူဆရာေတာ္ကုိ အပ္ႏွင္းသည့္ ဘြဲ႕ျဖစ္သည္။
မိမိအရမ္းပင္ ႏွစ္သက္ျမတ္နိဳးသည့္ နာမည္ျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေနာင္တခ်ိန္
တုိင္းျပည္ႏွင့္ သာသာနာကုိ သူငယ္ခ်င္း စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္မည့္ စိတ္ဓာတ္အင္
အားမ်ားစြာ ကိန္းေအာင္းလာေစဖုိ႔ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဆုေတာင္းေပးျခင္းလည္း
ျဖစ္သည္။

သူငယ္ခ်င္းေရ..ကာလေတြက ၀ါးမ်ဳိးျခင္းကုိခံလာခဲ့တာ ယခုသူငယ္ခ်င္း ၃၁ႏွစ္ပင္ရွိခဲ့
ၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းကလည္း အခ်ိန္ကုိ ျပန္လည္ အသုံးခ်၀ါးမ်ဳိးနိဳင္ခဲ့လုိ႕ မာစတာဘြဲ႕ႀကီးကုိ
ေအာင္ျမင္စြာ ဆြတ္ခူး၊ ဗုဒၶ၏ ဓမၼေတြကုိ ျဖန္႕ျဖဴနိဳင္တဲ့ ရဟန္းတပါးျဖစ္ေနပါၿပီ။

ေရွ႕ဆက္၍လည္း အခ်ိန္က ဒုိ႕တေတြကုိ ၀ါးမ်ဳိေနဦးမွာပဲ။ ဒုိ႕ကုိ၀ါးမ်ဳိးတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ
အက်ဳိးရွိရွိ အသုံးခ်ၿပီး. ကုိယ္ဆုေတာင္းေပးတဲ့ ပတၳနာသ၀ဏ္လႊြာေလး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္
ပါေစ…အခ်ိန္ကုိျပန္လည္ ၀ါးမ်ဳိး အသုံးခ်နိဳင္တဲ့ ၀ိသိ႒ပုဂၢလျဖစ္ပါေစ..

မနက္ျဖန္

အေနလည္းတတ္ အေသျမတ္ဖုိ႔

ရာသီစက္၀န္းကား တေရြ႕ေရြ႕ႏွင္႔ ေျပာင္းလဲလည္ပတ္လာခဲ႔ရာ ယေန႔ဆိုလွ်င္ ျမန္မာသက္ကရာဇ္ ၁၃၇၁ ခု နယုန္လဆန္း ၄ ရက္ ၊ ( 27 May 2009) သို႔ပင္ ေရာက္ခဲ႔ေပျပီ...။ယေန႔သည္ ဆရာေတာ္ အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ၏ (၃၁) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔မဂၤလာ ေန႔ထူး ေန႔ျမတ္လည္း ျဖစ္ေပသည္။

သကၠရာဇ္ေတြ တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္တိုးလာသလို ေလာကၾကီးမွာေနဖို႔ရန္လည္း တစ္ႏွစ္ယုတ္ေလွ်ာ႔ခဲ႔ေပျပီ...။မလြဲမေသြ ၾကံဳေတြ႔ရမည္႔ ေသျခင္းတရားကို ရဲ၀ံ႔စြာရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔၊ အေသတက္ဖို႔မွာလဲ လြန္စြာမွအေရးၾကီးလွေပသည္။

အေနတက္မွလည္း အေသတက္ပါလိမ္႔မည္... ဟူေသာ စကားအတိုင္း ဆရာေတာ္အရွင္သည္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ တြင္သတင္းသံုးေနထိုင္လွ်က္ရိွျပီး တရားဓမၼခ်မ္းသာကို ရွာမွီးလိုၾကကုန္ေသာ တိုင္းႏိုင္ငံအသီးသီးမွ ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္လတ္လတ္ ဓမၼမိတ္ေဆြ ဒကာ၊ဒကာမတို႔အား အေသလည္းတက္၊အေနလည္းျမတ္ေစရန္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားဓမၼမ်ားကို မိမိတက္စြမ္းသေလာက္ လက္လွမ္းမီွသေလာက္ ေဟာျပလမ္းညြန္ေတာ္ မူခဲ႔ပါသည္။ တပည္႔ေနာင္လာေနာင္သားတို႔ အားထားေလးစားရေသာ သာသနာ႔ အာဇာနည္ တစ္ပါးေပတည္း...။

ေမြးေန႔အမွတ္တရ အျဖစ္ ~
ဆရာေတာ္ ၏ သက္ေတာ္ (၃၁)ႏွစ္မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာထိ ဘာသာ၊သာသနာ ၏ တာ၀န္ မ်ားကို က်န္းမာစြာျဖင္႔ ဆထက္တပိုး ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း အေ၀းတစ္ေနရာမွ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါသည္ ဘုရား။

EI MI KO
Design & Application Engineer

ဘာ၀နာေမြးေန႔ ျဖစ္ပါေစ

ေမြးေန ့ မွာ တရားမ်ားနဲ ့ေပ်ာ္ေမြ ့နိုင္ပါေစ။
ေမြးေန ့ဆိုတာလည္း ေန ့တိုင္းေမြးတဲ့ ေမြးေန ့ကို
ေျပာခ်င္တာပါ။ တကယ္တမ္းေမြးခဲ့တာက တစ္ရက္ထဲ။
ခဏေလးေမြးခဲ့တဲ့ ေန ့ရက္ကို အေၾကာင္းျပဳ လို ့ လူေတြက
ဘုန္းၾကီးေတြက စေမြးခဲ့တဲ့ေန ့က ေရတြက္လွ်င္
ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္ျပီ ဆိုတဲ ့ေန ့ကိုဘဲ ေမြးေန ့ကို လုပ္ၾကေလရဲ .။
တရားနဲ ့ၾကည့္ရင္ ခဏမစဲ ေမြးေနတာပါပဲ။

ေမြးေန ့မွာ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေတြ အျဖစ္
အရွင့္ရဲ ့ ဘေလာ့စေပါ့မွာ ေတြ ့ရရဲ ့။ လူေတြရဲ ့
ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလးေတြ။ကိတ္မုန္ ့ေတြနဲ ့။
ေမြးေန ့အတြက္ ဆုေတာင္းေလးေတြနဲ ့။
ဓမၼဘရားသား တစ္ပါးအေနနဲ ့ စားမရတဲ ့ ကိတ္မုံ ့ကို
လည္း ေမြးေန ့ လက္ေဆာင္ အျဖစ္မေပးခ်င္။

သူတို ့အေနနဲ ့
ေပ်ာ္စရာလည္းျဖစ္။အရွင္လည္း ၾကည္နဴးပီတိ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္.။
အရွင္ ဒီေန ့ဆြမ္းးကပ္သလိုမ်ိဳးသာ လက္ေတြ ့ ကပ္လိုက္ခ်င္ရဲ ့။
သို ့ေသာ္ အေ၀းေရာက္ေနေပမယ့္ စိတ္က နီးစပ္ေနတဲ့
တပည့္ေတာ္ အဖို ့ အရွင္ကို ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ အျဖစ္
တကယ္လက္ေတြ ့က်ေသာ ယေန ့လို ဆြမ္းးကပ္ျခင္းမ်ိဳး။

ေန ့စဥ္ေစာင့္ထိန္းတဲ့ သီလ။ တရားဘာ၀နာမ်ား နွလံုးသြင္းျခင္း၊
နဲ ့တရားမ်ား ေဟာေျပာျပသျခင္းမ်ား၊ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာကျဖန္ ့ေ၀
ျခင္းမ်ား....အားလံုးေကာင္းေသာ ဓမၼၼ မ်ားနဲ ့ ေန ့စဥ္ ေမြးေနတဲ့
ေမြးေန ့တိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္ နိုင္ပါေစ ေၾကာင္း ေမြးနဲ ့လက္ေဆာင္ တစ္ခု
အျဖစ္ ပို ့သလိုက္ပါတယ္။

အရွင့္ရဲ ့
ဓမၼဘရားသား
အရွင္ေတေဇာဘာသ
ဂ်ာမဏီနိဳင္ငံ

ရွင္သန္ျခင္းရဲ့ အဓိပၸါယ္

“နတၳိ ဇာတႆ အမရဏံ”
ေမြးဖြားလာသူတိုင္း အၿမဲတေစ ရွင္သန္ရတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။(Buddha)

အခု သူ ေရာက္ရွိေနထိုင္ေနတဲ့ ေနရာက သီတဂူ၀ိဟာရေက်ာင္း(မင္နီဆိုးတာ ျပည္နယ္၊ အေမရိကန္)ျဖစ္ေလေတာ့ စ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ ေန႔နဲ႔ ည မွားေနတာ၊ ရာသီဥတုနဲ႔ အစားအေသာက္ကိစၥေတြက မသိမသာတစ္မ်ဳိး သိသိသာသာတစ္မ်ိဳး အေႏွာက္ယွက္ေပး တာေတြ ႀကံဳရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ရင္းနဲ႔ ေနထိုင္လာတာ အခုဆို တစ္လျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလိုေနခဲ့တဲ့တစ္လအတြင္းမွာ မွတ္မွတ္ရရ အျဖစ္ပ်က္ေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါက ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အေမရိကန္မႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ ပစၥည္းေတြကို ေက်ာင္းရန္ပံုေငြရေအာင္ လာလွဴတာပါပဲ။ အစေတာ့ သူ မသိပါ ဘူး။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ပစၥည္းေတြ ဘာလုပ္မွာလဲေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ အရွင္နာယကာလကၤာရနဲ႔ ဒကာအခ်ိဳ႕က ရွင္းျပလို႔ သိခြင့္ရပါတယ္။ အဲဒီပစၥည္း ေတြကို ျပန္ေရာင္းရင္ ရန္ပံုေငြထြက္တယ္တဲ့။ ဆရာေတာ္အရွင္နာယကာလကၤာရ ဘာမွ ၀င္ေျပာစရာမလိုေအာင္ ဒကာေတြက ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ၾကလို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း ေက်ာင္းအတြက္ ဖန္ေငြရပါ တယ္။ အဲဒီပစၥည္းေတြထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လံုး၀မသံုးရေသးပဲ ပါကင္ လုိက္ေလးပဲ အသစ္အတိုင္းရွိေနဆဲပါ။ ပစၥည္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး သူေတြးမိပါ တယ္။ “ ဒီအဖြားႀကီး ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ၿပီး မသံုးရက္ မစဲြရက္နဲ႔ ေသသြားရွာတာ၊ ႏွေျမာစရာ” လို႔ေလ။ ေနာက္ထပ္ၾကားရပါတယ္။ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အဖြားႀကီး ဟာ သူ႔ေယာက်္ားဆံုးသြားေတာ့ ေငြေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်န္ဆိုပဲ။ သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း အသက္ႀကီးလာေတာ့ ငယ္မူျပန္စိတ္နဲ႔ Shopping ထြက္ၿပီး ေငြေတြ ျဖဳန္းပစ္တယ္တဲ့။ သူ႔ရင္ထဲ ရွိတာေတြ ၀ယ္ၿပီး စုခဲ့ေပမယ့္ သူ လံုး၀သံုးမသြားရွာပါဘူး။ အခုက်န္တဲ့သားသမီးေတြက ေက်ာင္းကို လွဴပစ္ခဲ့ပါေရာ လား။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္လို ႏိုင္ငံမ်ဳးိမွာ ပစၥည္းအေဟာင္းေတြကို စြန္႔ပစ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားတဲ့ႏိုင္ငံေလ။ ဒီေတာ့ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သားသမီးေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ မိဘပစၥည္းေတြကို အက်ဳိးရွိေအာင္ လုပ္သြားတာဟာလည္း ခ်ီးက်ဴးစရာမျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ သူလညး္အက်ဳိးရွိ၊ ကိုယ္လည္း အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့စိတ္ကေလးကိုေတာ့ ေလးစားမိပါတယ္။
ဒီေတာ့ အစကို ျပန္ေကာက္ရရင္ အဖြားႀကီးရဲ့ ပစၥည္းပံုေတြၾကားေရာက္ ေနရင္းနဲ႔ သူ ေတြးမိတဲ့အေတြးေလးတစ္ခုက “ ေၾသာ္... ေမြးလာရင္ ေသဆံုးရ မွာပဲ” ဆိုတာေလးပါ။ ေမြးျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းနဲ႔အၾကားေလးမွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေမတၱာေတြ ထားႏိုင္ၾကမယ္္ဆိုရင္၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္အမွား ကို တစ္ေယာက္က နားလည္ခြင့္လြတ္ ေပးႏိုင္ရင္၊ ရွင္သန္ရတဲ့ ဘ၀တိုတိုေလး မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိမ္းခ်မ္းေျမ့စရာပါပဲေလ။

ေမြးျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းအၾကားက အေၾကာင္းေလးေတြကို ေတြးရင္း ေရႊျပည္ႀကီး က လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ၀ိုင္းဖဲြ႔ေျပာခဲ့တာေလးကို သတိရမိပါ တယ္။ (အခုေတာ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေ၀း ကြာကုန္ ပါၿပီ) ခ်င္းမိုင္မွာေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက “ ေသၿပီးတဲ့ ေနာက္ ဘာလုပ္လို႔ ရေတာ့မွာလဲ ကိုမွဴးရာ”တဲ့။ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ “အဲဒီမေသခင္ေလးကို ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္သြားရရင္ ေက်နပ္ၿပီ”တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေျပာသြားတဲ့ စကားကို ၾကည့္ရင္ တစ္ေယာက္က ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၿပီး လက္ငင္းဘ၀မွာ အဓိပၸါယ္ရွိရွိေနသြားခ်င္တဲ့ ဆႏၵကို သြယ္၀ိုက္ေျပာသြားသလို ပဲ၊ ေနျပည္ေတာ္က သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ မေသခင္ လက္ရွိဘ၀ကိုပဲ ကိုယ့္အ တြက္ တစ္ခုခုက်န္ေအာင္လုပ္သြားခ်င္တဲ့ ေ၀ဒနာေလးရွိေနတာကို ေတြ႔ျမင္မိ မွာပါပဲ။
ခုနက ပစၥည္းေတြ မသံုးစဲြပဲထားခဲ့တဲ့ အဖြားႀကီးဟာ ေနျပည္ေတာ္က သူငယ္ ခ်င္းေျပာသြားသလိုပဲ ေနထိုင္သြားတာပဲလား ျဖစ္ေနမလားလို႔ ေတြးေနမိပါ တယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘ၀မွာ တစ္ခါပဲ ေမြးၿပီး တစ္ခါပဲေသခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ ဟာ အမ်ားအတြက္၊ ႏိုင္ငံနဲ႔ ဘာသာ သာသနာအတြက္၊ စစ္မွန္တဲ့ အက်ဳိးလို လားတဲ့စိတ္နဲ႔ ရွင္သန္သြားတတ္ဖို႔ေတာ့ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ ရင္ေတာ့ တစ္ခါပဲေမြးၿပီး အခါခါေသရတဲ့ဘ၀နဲ႔ ႀကံဳေနဦးမွာ ျဖစ္သလို ကိုယ့္ဘ၀သမိုင္း ၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္သမိုင္းနဲ႔ ကိုယ့္ရာဇ၀င္တစ္ခု လံုး မီးေသြးဖုတ္ခံရ ထားရတဲ့ ထင္းေတြလို မည္းညစ္စုတ္ျပတ္ေနမွာေတာ့ အေသခ်ာပါ။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဘ၀တစ္ခုဟာ ေမြးျခင္းနဲ႔ စၿပီး ေသျခင္းနဲ႔ဆံုးရတဲ့ ကာလေလးတစ္ခုျဖစ္ၿပီး အဲဒီကာလေလးမွာပဲ အက်ိိဳးရွိရွိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္ သန္းၾကရတာမို႔ပါေလ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီအေၾကာင္းေလးကို ေတြးေနဆဲမွာပဲ စိတ္ထဲ သတိရျဖစ္လိုက္ တာက သင္/ဖတ္လက္စ အဂၤလိပ္စာစာအုပ္ထဲက ၀ါက်ေလးေတြကိုပါ။ ဘာတဲ့......
"DO NOT WASTE YOUR TIME."
"NOTHING IN THIS WORLD IS PERMANENT OR STILL."

(ေမြးေန႔ရွင္ အရွင္တိကၡာဥာဏာလကၤာရ( M.A)အရွင္ျမတ္လည္း ေမြးေန႔မွသည္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ အမ်ဳိးဘာသာသနာအက်ိဳးကို သယ္ပိုးႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းရင္း)

ရိုေသစြာျဖင့္.....ေနသစ္မွဴး (အင္တာေနရွင္နယ္ေတာသားႀကီး)

လူ႔ဘုံရိပ္နန္း ပယ္ခြါလွမ္း၍

သာသနာက်ိဳး ရြက္သယ္ပိုးမည့္
ေလာင္းလ်ာအရွင္ ဆရာသခင္ကို
ကဆုန္လျပည့္ ေက်ာ္သည့္ေန႔ရက္
ေျခာက္ရက္ေျမာက္တြင္ မယ္ေတာ္၀မ္းမွ
ဖြားေတာ္မူသည္ ဇာနည္တစ္ပါး ေပၚတယ္ေလး။

ဖြားျမင္ေျမာက္ကာ ဆယ့္တစ္ႏွစ္ရြယ္
ခ်ိန္ခါရယ္၌ လူဘံုရိပ္နန္း
ပယ္ခြာလွမ္း၍ သာသနာ့ေဘာင္
သြတ္သြင္းေဆာင္၏ စာေပက်မ္းဂန္
ဆည္းပူးမွန္သည္ နတ္လူအက်ိဳး ေဆာင္တယ္ေလး။

သာမေဏေက်ာ္ ဘြဲ႔ေတာ္ႏွင့္တူ
သာသနာဓဇ ဓမၼာစရိယဟု
အပ္ႏွင္းခံယူ ေအာင္ေတာ္မူ၍
သီရိလကၤာ ေျမမဟာ၌
ထပ္ဆင့္ကြန္႔ျမဴး ေအာင္ကာထူးသည္ ဆီမီးေရာင္သို႔ ထြန္းတယ္ေလး။

ေလာကုတ္ေလာကီ ႏွစ္လီ႒ာန
ျပည့္၀အက်ိဳး သယ္ပိုးသည့္ရွင္
ျမတ္သခင္၏ ေမြးေန႔ခါ၌
ေရနံ႔သာေမာင္ ကာရံေဆာင္၍
ညႊန္းဆိုဖြဲ႔သီ ဂုဏ္ကိုရည္သည္ နတ္လူသာဓု ေခၚတယ္ေလ။ ။

ေရနံ႔သာေမာင္ ေရးဖဲြ႔သည္.

ဆရာေတာ္ အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရအတြက္ ေမြးေန႔ပူဇာ ေဆာင္းပါးလႊာ

ဘုန္းေတာ္အနႏၲ၊ ဂုဏ္ေတာ္အနႏၲ၊ ဉာဏ္ေတာ္အနႏၲ၊ တန္ခိုးေတာ္အနႏၲႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေမတၱာ၊ ကရုဏာေတာ္ႀကီးမားပံုႏွင့္ သစၥာတရားေတာ္အား ထုတ္ေဖာ္ ေဟာျပခဲ့သည္ကို ႏွလံုးသြင္း၍ ရိုေသျမတ္ႏိုး လက္စံုမိုးလ်က္ ရွိခိုးကန္ေတာ့ပါ၏။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေရႊႏႈတ္ေတာ္မွ မိန္႔ေတာ္မူေပထေသာ တရားဓမၼမ်ား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ရည္စူး၍ ရိုေသျမတ္ႏိုး လက္စံုမိုးလ်က္ ရွိခိုးကန္ေတာ့ပါ၏။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားဓမၼမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္၍ သတၱဝါ ေဝေနယ်မ်ားကိုလည္း ကရုဏာ ေရွ႕ထား ေဟာျပညႊန္ျပေပးအပ္ေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္အား ရည္စူးစိတ္ညႊတ္၍ ရိုေသျမတ္ႏိုး လက္စံုမိုးလ်က္ ရွိခိုးကန္ေတာ့ပါ၏။

ေက်းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္ အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ၏ ေမြးေန႔ပူဇာ ေဆာင္းပါးလႊာကို ေရးသားပူေဇာ္ပါမည္ဟု စိတ္မွ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ဆရာေတာ္အား လက္ေဆာင္ေပးလိုေသာ စိတ္သည္ ျဖစ္၏။

ဘယ္လက္ေဆာင္ကို ေပးရမည္နည္းဟု ေမးခြန္းေလး ထုတ္ၾကည့္ေသာ္.. ရတနာ အား လက္ေဆာင္ေပးလို၏။ ဆရာေတာ္၏ တရားဓမၼကို ၾကားနာရ၍ မသိရသည္ကို သိခြင့္ရကုန္၏။ ထိုသိခြင့္ရေသာ အသိသည္ ဒုကၡပိေနေသာ ေဘးမွ လြတ္ကင္းႏိုင္ေသာ သတၱိကို ေက်းဇူးျပဳ၍ ဆရာေတာ္၏ ေက်းဇူးသည္ လြန္စြာႀကီးမား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္အား လက္ေဆာင္ေပးလိုေသာ ရတနာသည္ တန္ဖိုးႀကီးျမတ္ ျမင့္မားေသာ ရတနာ ကို ေရြးခ်ယ္ေပးလိုေသာ ဆႏၵသည္ ရွိ၏။ ရတနာထဲမွ တန္ဖိုးႀကီးျမတ္ေသာ ရတနာကို စိတ္ကတၱီပါ အလႊာေလးေပၚမွာ တင္ၾကည့္ၿပီး ေရြးၾကည့္ေသာ္… ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ဤရတနာသံုးပါးကို တပည့္ေတာ္ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိပါ၏။

ဘုရားရတနာ၊ တရားရတနာ၊ သံဃာရတနာ ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဤရတနာသံုးပါးအား ဆရာေတာ္အား လက္ေဆာင္ေပးအပ္ပါ၏။ ဤရတနာအား ပကတိစကၡဳျဖင့္ မျမင္အပ္ႏိုင္ေပ၊ ဉာဏစကၡဳျဖင့္သာ ရတနာ၏ အရည္အေသြး အားလည္း ျမင္အပ္ေပ၏။ တန္းဖိုးႀကီးျမတ္မႈကိုလည္း သိအပ္ေပ၏။ တပည့္ေတာ္၏ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အား အရွင္ဘုရား၏ ဉာဏစကၡဳျဖင့္ ေဆာင္ယူေတာ္မူပါကုန္၊ ျမင္အပ္ပါေပကုန္၊ သိအပ္ပါေပကုန္။
အရွင္ဘုရား၏ ေမြးေန႔ေတာ္အား ရည္စူး၍ တပည့္ေတာ္ အဘယ္သို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာကို ေရးရမည္ကို မသိေသး၊ ေရးသာခဲ့သည္မွာ ဤအထိေတာ့ ရွိေနၿပီ။ တပည့္ေတာ္ သံုးသပ္ၾကည့္ပါသည္။ လူမိုက္ႏွင့္ လူလိမၼာ ဘာကြာလဲ ေမး။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ တရားေတာ္မွ ကြာဟမႈကို တပည့္ေတာ္ သိခဲ့ရပါ၏။ ထိုကြာျခားခ်က္မွာ -
• လူမိုက္သည္ အေမွာင္ထဲမွ လာၾကကုန္၏။ အေမွာင္ထဲ၌ က်င္လည္က်က္စား ၾကကုန္၏။ အေမွာင္ရွိရာသို႔ သြားၾကကုန္၏၊ ဤသို႔ အေမွာင္ထဲမွလာ၍ အေမွာင္ထဲသို႔သာ သြားၾကကုန္၏။
• လူလိမၼာတို႔သည္ အေမွာင္ထဲမွ လာၾကကုန္။ အလင္းကို ရွာေဖြၾကကုန္၏၊ အလင္းရွိရာသို႔ သြားၾကကုန္၏ ။ ဤသို႔ အေမွာင္ထဲမွာ လာၾကေသာ္လည္း အလင္းကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိၾကကုန္၏။
ဟု တပည့္ေတာ္ သိခဲ့ရပါသည္။ ဤအသိ ျဖင့္ တပည့္ေတာ္ ယခုေရးသားမႈကို စတင္စ ျပဳေနပါၿပီ။
အရွင္ဘုရား၏ ေမြးေန႔အတြက္ ရည္စူး၍ ေရးသားပူေဇာ္သည့္ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အရွင္ဘုရားကို ဦးတည္၍သာ တပည့္ေတာ္ ေရးပါရေစ အရွင္ဘုရား။ ဤေန႔သည္ အရွင္ဘုရား၏ ေမြးေန႔ဟုဆိုအပ္ေသာ ေၾကာင့္ ဤေန႔သည္ အရွင္ဘုရား၏ အေမွာင္ထဲမွ ေရာက္လာခဲ့ေသာေန႔ (ဝါ) အလင္းရွာဖို႔ ထြက္ေျမာက္လာေသာေန႔ ဟု ဆိုအပ္သည္။ ထိုအေမွာင္ ထဲမွ ေရာက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ အရွင္ဘုရားသည္ အလင္းကို ရွာေဖြေသာ သူျဖစ္၍ အလင္းရွိရာသို႔ သြားေနေသာသူ ျဖစ္၍ေနၿပီ။ အရွင္ဘုရားႏွင့္ ပါရမီအရင္းခံ ေတြ႕ဆံုကံပါ၍ တပည့္ေတာ္တို႔ ဤအျခင္းအရာအား သိခဲ့ရပါၿပီ။ ဤသို႔ လူလိမၼာတို႔ သြားေသာလမ္း၌ အရွင္ဘုရား၏ ေျခဖဝါးရာကား ထင္ခဲ့ေလၿပီ။ ေရွ႕က က်င္လည္လာခဲ့ေသာ သံသရာ၌ ဤသို႔ေသာလမ္း၌ ေျခဖဝါးရာ မထင္ခဲ့၍ ႀကီးစြာေသာ ဒုကၡမ်ားျဖင့္ သံသရာ၌ ဆင္းရဲခဲ့ရသည္ကို ယခုဘဝ ရထားေသာ ခႏၶာ၏ သဘာဝလကၡာျဖင့္ ယွဥ္တြဲသံုးသပ္၍ သိျမင္အပ္ေပၿပီ။

ကမၻာႀကီးအား Google Earth မွ zoom ဆြဲၿပီးၾကည့္သလို ဉာဏ္ျဖင့္ လႊမ္းျခံဳ၍ ဆင္ျခင္ၾကည့္ေသာ္ ေလာကလူသားတစ္ခ်ိဳ႕မွာ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ႀကီးရင့္ေနၿပီ၊ အရြယ္အားျဖင့္ ရင့္ေနၿပီ။ သံေဝဂ ဉာဏ္ဒီဂရီအားျဖင့္ကား မတက္ေသး၊ ေလာက၏ အမွန္တရားတစ္ခုကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသး၊ အေမွာင္နယ္ထဲ၌သာ အဝိဇၨာျပံဳး ျပံဳး၊ အဝိဇၨာမဲ့ မဲ့လ်က္ လူမိုက္တို႔သြားသည့္ လမ္း၌ ေလွ်ာက္ေနၾကကုန္၏။ သူတို႔သာ ေလွ်ာက္သည္မဟုတ္၊ အရြယ္ႏု လူငယ္ထုမ်ားကိုလည္း ဦးေဆာင္ျပဳ ေရွ႕ေဆာင္မႈ ရွိၾကကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ကား မိုက္ခ်က္ ကန္းကုန္ အကယ္ဒမီ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း ပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။

ဤအကယ္ဒမီ ပိုင္ရွင္မ်ားအား ဤေလာက၌ မျမင္လိုေသာ္လည္း ျမင္ရသည္။ ထိုသူတို႔မွာ သဘာဝတစ္ခုကို ပံုေဖာ္ေပးသူမ်ားဟု ဆိုလ်င္ မမွားေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုလ်င္ သဘာဝဟူသည္ကား အေကာင္းႏွင့္ အဆိုးသည္ ဒြန္တြဲလ်က္ ရွိသည္သာတည္း။ သံသရာေပ်ာ္သူ ဟု အမည္ေပးရမည္လား၊ သဘာဝသရုပ္ေဖာ္သူဟု အမည္ေပးရမည္လား ခြဲျခား၍မရေခ်။

ေသခ်ာသည္က သူတို႔မွာ သံသရာ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို မျမင္ေအာင္ ဖုံလႊမ္းထားေသာ အဝိဇၨာတည္း ဟူေသာ တရားႏွင့္ ယွဥ္တြဲလ်က္ ေပ်ာ္ေနသည့္ တဏွာတရား၏ ပေယာဂ လက္ခ်က္ မိေနေသာ သူမ်ားသည္သာတည္း။

ဤသို႔ ကမၻာ့လူဦးေရအားျဖင့္ ျခံဳငံု၍ မည္သည့္လမ္း၌ ေလွ်ာက္လွမ္းသူ ပမာဏ ပိုမ်ားသနည္းဟု ခြဲျခမ္းစီစစ္ၾကည့္ေသာ္ လမ္းခင္းေက်ာက္ႏွင့္ ပတၱာျမားကဲ့သို႔ လူမိုက္တို႔ေလွ်ာက္သည့္လမ္း၌ ေလွ်ာက္သူပမာဏမွာ လြန္စြာ မ်ားျပား၏။ ပတၱာျမား ပမာဏကား လြန္စြာနည္းပါး၏။

ဤသို႔ အေရအတြက္သာ မ်ား၍ အရည္အခ်င္းမရွိေသာ အစု၊ အေရအတြက္နည္းေသာ္လည္း အရည္အခ်င္းရွိေသာ အစု၊ ဤႏွစ္စု၌ အေရအတြက္နည္းေသာ္လည္း အရည္အခ်င္းရွိေသာသူအစု၌ အရွင္ဘုရား၏ ယခုအသက္အရြယ္ ေမြးေန႔ အခ်ိန္အခါဝယ္ ပါဝင္ခြင့္ရခဲ့ၿပီ။ ဤသည္မွာ လြန္စြာပင္ ဝမ္းသာဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းေသာ အခ်က္ဟု တပည့္ေတာ္ သံုးသပ္၍ ဝမ္းေျမာက္ရပါကုန္၏။ အားက်ရပါကုန္၏။ အားကိုးရပါကုန္၏။

ဆက္လက္၍ ေမြးေန႔ဟူေသာ ေန႔တစ္ေန႔၌ ေတြ႕ရေသာ ေလာကျမင္ကြင္း တစ္ခ်ိဳ႕ကို သံုးသပ္ၾကည့္ေသာ္-

• တစ္ခ်ိဳ႕မွာ ငယ္စဥ္အခါ၌သာ ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း လက္ေဆာင္ရ၍ ေပ်ာ္ၾက၏။ အသက္အရြယ္ရလာေသာ္ အရြယ္ကို မွန္မွာၾကည့္၍ မ်က္ႏွာမဲ့ၾက၏။ မေပ်ာ္ႏိုင္ၾက။
• တစ္ခ်ိဳ႕မွာ ငယ္စဥ္အခါ၌ ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း လက္ေဆာင္႐၍ ေပ်ာ္ၾက၏။ အသက္အရြယ္ရလာေသာ္ ေသးမည့္ေဘးကို ေမွ်ာ္ေတြးသံုးသပ္၍ မေသမယ့္အေရးအားျဖင့္ ရွိေသးလားဟု ေမးျမန္း၍ မေသရာ အဇာတိဟု ဆိုအပ္ေသာ နိဗၺာန္ ကို ဆႏၵရည္သန္၍ တရားနာယူရန္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားထံသို႔ ဆည္းကပ္ၾကကုန္၏၊

နည္းနာခံယူ၍ တရားအားထုတ္ၾကကုန္၏။ တသံသရာလံုးအားျဖင့္ မၾကားနာခဲ့ရေသာ သစၥာတရားမ်ားကို ၾကားနာရ၍ သူတို႔မွာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ၾကကုန္၏၊ သစၥာတရားအား ႏွလံုးသြင္းခြင့္ ရၾကကုန္၍လည္း လြန္စြာပင္ ထပ္ေလာင္း ဝမ္းေျမာက္ၾကရကုန္၏။

ဤသို႔အားျဖင့္ ”သူမ်ားေပ်ာ္လို႔ မေပ်ာ္ႏိုင္ အဝိဇၨာမိႈင္းကပ္လို႔ မိႈင္” စသည္ျဖင့္ ျမင္ကြင္းႏွစ္ခု၏ ျခားနားပံုကို ေတြ႕ျမင္ၾကရ၏။
ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ ရွိၾကအျဖာျဖာ ေရးသားစာျပဳ ေရးသားမႈ မကုန္ႏိုင္ၿပီ။ နိဂံုးမွာ ဆင္ျခင္မႈဉာဏ္အသြားျဖင့္ စာကို အဆံုးသတ္ရလ်င္-
ဤသို႔ ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း ငါသည္ - ယခုအသက္အရြယ္ထိ ဝဋ္ေပ်ာ္ႀကီးဘဝျဖင့္ အရွက္မရွိ ေနထိုင္ခဲ့ေလၿပီ၊ ဝဋ္ေဘးအား အေၾကာက္တရားမရွိ ေနထိုင္ခဲ့ေလၿပီ။ ဤသို႔ ”အရွက္၊ အေၾကာက္” ကင္းမဲ့စြာျဖင့္ အႏွစ္သာရမရွိ ေနထိုင္လာရျခင္းသည္ အဘယ္မွာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘဝ ျဖစ္အံ့နည္း၊ အဘယ္မွာ လူ႔ဘဝႏွင့္ ထိုက္တန္အံ့နည္း။

တစ္ခ်ိဳ႕သည္ ဝဋ္ခႏၶာႀကီးထမ္း၍ ေနရသည္ကို ရွက္ျခင္း၊ ဤဝဋ္ေဘးအား ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမ်ား ကို ဉာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္ျဖစ္ေပၚ၍ ဝဋ္ခႏၶာေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ရာကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သာသနာ့အလင္းေရာင္ေအာက္၌ ရွာေဖြၾကကုန္၏။ ေတြ႕ရွိၾကကုန္၊ ဒုကၡခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေအးၾကကုန္၏။ ဤသို႔ေသာ သူတို႔သည္သာ ျမင့္ျမတ္ေသာဘဝ ကို ပိုင္ဆိုင္ၾကကုန္၏၊ လူ႔ဘဝႏွင့္ ထိုက္တန္ၾကကုန္၏။

ဤသို႔ ျမင့္ျမတ္ျခင္း၊ ထိုက္တန္ျခင္း သို႔ေရာက္ေအာင္ ငါသည္ ႀကိဳးစားအပ္ေပ၏ဟု တပည့္ေတာ္တို႔အေနျဖင့္ ဆင္ျခင္သင့္သည္ မဟုတ္ပါေလာ…?
ဤသို႔ဆင္ျခင္ဉာဏ္သြင္း၍ အလင္းအားရွာေဖြသူျဖစ္လင့္ မရဏမင္းျဖင့္ ရွာမေတြ႕ႏိုင္ၿပီ။


ရိုေသျမတ္ႏိုး လက္စံုမိုးလ်က္
တပည့္၊တပည့္မ
ဝင္းျမင့္၊ေမဟန္

ကန္ေတာ့ပန္းႏွင့္ ခြန္းေျခြဆက္၏

ေျမဇင္းေတာရ ဆရာ့ထံမွ

ဆညး္ပူးပညာ နည္းယူကာျဖင့္

က်င့္ၾကံပြားမ်ား ထိုတရားကို

ေနာင္လာေနာက္သား သိေစသားလုိ႔

ဘုရားသားေတာ္ မည္ေတာ္ရသည့္

အရွင္တိကၡ ေဆာင္ရြက္ေလသည္။

သံုးဆယ္တစ္ဘံု သတၱ၀ါအစံု

သံုးျဖာေစတနာ ေရွ႕မွာထား၍

သာသနာက်ိဳး သယ္ပိုးရြက္ခါ

၀ါေတာ္တစ္ဆယ္ ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။

အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဟု ဥာဏ္နွင့္လႊာကာ

ဆင္ျခင္ျပဳေတာ့ သက္ေတာ္၃၁သုိ႔

တုိင္ခဲ့ေလၿပီ။


အိုျခင္းတရား မပ်က္ေသးခင္

ေမတၱာတရား ေ႐ွ႕၀ယ္ထား၍

တရားျပခါ ကယ္ခၽြတ္မည္ဟု

ဘုရားသားေတာ္ အရွင္တိကၡ

ၾကံေဆာင္ျပဳသည္ သတၱ၀ါ အေပါင္း

ျမတ္တရားထူး ရေစသတည္း ။

ကဆုန္လျမတ္ နွစ္ဆယ့္ခြန္၀ယ္

ဘုရားေက်းဇူး တရားထူးႏွင့္

ျမတ္ေသာအလွဴ ျပဳလုိက္ေလသည္။


ေမြးေန႔ပိုင္ရွင္ ဆရာေတာ္အား

တရားခ်စ္ခင္ တျပည့္ေတာ္သည္

သဒၶါရုိက်ိဳး လက္စံုမိုး၍

ကန္ေတာ့ပန္းႏွင့္ ခြန္းေျခြဆက္ဧ။္

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ပိုင္ဆုိင္

ပါေစသတည္း။




ဘုန္းဘုန္းဦးတိကၡဧ။္ ေမြးေန႔ရက္ျမတ္ ၂၇.၅.၂၀၀၉ ေန႔အား ဤကဗ်ာအား ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္
ပူေဇာ္ပါသည္။

ခ်ယ္ရီ ဆုေတာင္း....

တည္ျငိမ္ရင့္က်က္ ျမင့္ျမတ္စိတ္ထား
ေစတနာပြား၍ ေဟာၾကားေဒသနာ
အျဖာျဖာကုိ လြယ္ကူသိေအာင္
လမ္းျပေဆာင္သည့္ ဆရာေတာ္……

မရွိျခင္းႏွင့္ ရွိျခင္းေတြၾကား
ဗ်ာမ်ား၍ေန မ်ားေ၀ေနကုိ
တရားအလင္း ေဆာင္က်ဥ္းေပးသည့္
ဆရာေတာ္….

၃၁ ျပည့္ ေမြးေန႔မဂၤလာ
ဤအခါမွ
သာသနာအက်ိဳး ဘာသာက်ိဳးကုုိ
စိတ္ရွိသမွ် ေဆာင္ခြင့္ရ၍
သက္ရွည္က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္
လုိရာဆႏၵ ျပည့္စုံခလ်က္
ရႊမ္းျမ က်က္သေရ အေထြေထြလည္း
ခေညာင္းပါေၾကာင္း ဆုမြန္ေတာင္းသည္
ေအးျငိမ္းနိဗၺာန္တုိင္…ပါဘုရား။ ။

ႏွင္းခ်ယ္ရီ

ေမြးေန႔ သံေ၀ကဗ်ာ

ကုိေအာင္ဦး ေပးပုိ႔သည့္ ေမြးေန႔ သံေ၀ဂ ကဗ်ာကုိ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။

ေမြးေန႔ ဆုေတာင္း

ယြန္းတာရာ ေရးစပ္ပူေဇာ္သည့္ ေမြးေန႔ပူဇာ ဆုေတာင္းႏွင့္ ေမြးေန႔ကိတ္

Happy Everyday

(ဘုန္းဘုန္း ဦးတိကၡဉာဏာလကၤာရ (ေယာဆရာေတာ္ဘုရား) ရဲ ့ (၃၁) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန ့အတြက္ အမွတ္တရ ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။)

ေလာကၾကီးထဲကို လူသားတစ္ေယာက္ မိခင္ရဲ ့ဝမ္းၾကာတိုက္ကေန ေရာက္ရွိလာတဲ့ေန ့ကို ေမြးေန ့ (Birthday) ရယ္လို ့ေခၚေဝၚသမုတ္ၾကပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ အဲဒီေန ့ရက္ကို ျပန္ေရာက္တိုင္း ေရာက္တိုင္းလည္း ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန ့ရယ္လို ့လည္း သတ္မွတ္တတ္ၾကျပန္ပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာရွိၾကတဲ့ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္း အစဥ္အလာေတြ မတူညီၾကေပမယ့္လို ့ မိမိတို ့အေနအထားအေလွ်ာက္ အေျခအေနေပးသေလာက္ ေမြးေန ့အမွတ္တရ အျဖစ္ အဲဒီေန ့မွာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ေလး တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ ့က ေမြးေန ့ကိတ္လွီးမယ္၊ တခ်ိဳ ့က ဘုရားသြားမယ္၊ အလွဴဒါန လုပ္မယ္။ တခ်ိဳ ့က ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ဘဲ အမွတ္တရ တစ္ခုခုလုပ္ၾကမယ္။ စသည္ျဖင့္ေပါ့...။

ဒါေပမယ့္ လူေတြအားလံုးတူညီနိဳင္တဲ့အခ်က္ကေတာ့ ေမြးေန ့ မွာ တတ္နိဳင္သေလာက္ တစ္ေန ့လံုး ေကာင္းတဲ့အာရံုေတြႏွင့္ ျဖစ္ေနေအာင္၊ မဂၤလာရွိေအာင္၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ေန ့ေလး တစ္ေန ့ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္ၾကတာပါဘဲ။

တျခားသူေတြေတာ့မေျပာတတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ ကေလးဘဝတုန္းကေတာ့ ေမြးေန ့ကိုေရာက္ျပီဆိုရင္ မနက္ေစာေစာထ၊ ျမတ္စြာဘုရားကို ဆြမ္းေတာ္ကပ္၊ ေသာက္ေတာ္ေရကပ္၊ ျပီးေတာ့ သီလယူ၊ ေမတၱာပို ့၊ တရားႏွလံုးသြင္း စတာေတြလုပ္၊ ျပီးေတာ့ ဆြမ္းခံၾကြလာတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းေလာင္း၊ ျပီးတာႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေခၚျပီးေကြၽး၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ တစ္ေနရာရာကို ေလွ်ာက္လည္ စသည္ျဖင့္ အဲဒီေန ့ေလးကို ထူးထူးျခားျခား ေပ်ာ္စရာေတြ၊ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေတြႏွင့္ ျပည့္ေနေအာင္ ၾကိဳးစားေနထိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေမြးေန ့ျပီးေနာက္ရက္ေတြကေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္း ျပန္ျဖစ္သြားတာ ပါဘဲ။

အခုအသက္ၾကီးလာတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့လည္းဘဲ ေမြးေန ့ေရာက္ျပီဆိုရင္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကို တျခားေန ့ေတြကထက္စာ ပိုသတိထားလုပ္ရင္း မိမိစိတ္ကိုလည္း ေကာင္းတဲ့အာရံုေတြမွာ ပိုျပီး ဂရုစိုက္ထားရင္း အကုသိုလ္ျဖစ္စရာေတြကို တတ္နိဳင္သေလာက္ေရွာင္ရင္း အဲဒီတစ္ေန ့စာကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနထိုင္းရင္း ျဖတ္သန္းတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေန ့ျပီးလို ့ ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့ ေကာင္းဆိုးအာရံုေတြၾကားထဲမွာ စိတ္ညစ္လိုက္၊ ေပ်ာ္လိုက္ႏွင့္ ဒံုရင္းဘဝကို ျပန္ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ စာေရးသူက “ေမြးေန ့မွာ Happy Birthday ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန ့လို ့ေျပာၾကတယ္။ ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္ၾကတယ္။ ေန ့တိုင္း အဲဒီလိုေပ်ာ္လို ့ မျဖစ္ဘူးလား။” လို ့ ေတြးစရာေလး ေရးထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို ့ေတြ ကိုယ့္ေမြးေန ့မွာ ထူးထူးျခားျခား ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြလုပ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေတြလုပ္သလို ေန ့တိုင္း ေန ့တိုင္း ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္လို ့၊ ေနထိုင္လို ့ မျဖစ္နိဳင္ဘူးလားလို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးခြန္းျပန္ထုတ္မိပါတယ္။

ေနာက္ျပီးေတာ့ရွိပါေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဆုေတာင္းေပးၾကတဲ့အခါမွာ “အသက္ ၁၂၀ ရွည္ပါေစ” ဆိုတာေလး ေျပာေလ့ေျပာထရွိၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို ့ေတြကိုယ္တိုင္လည္း အသက္တစ္ရာတမ္းမွာ သက္တမ္းေစ့ေနခ်င္ၾကတဲ့ စိတ္ကူးေလးေတာ့ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ျမင္ေတြ ့ရတတ္တဲ့ အသက္ၾကီးပိုင္း ပုဂၢိဳလ္ေတြကို တေစ့တေစာင္းေလ့လာမိဖူးပါတယ္။ တခ်ိဳ ့လူၾကီးေတြကေတာ့ ေသဆံုးတဲ့အခ်ိန္အထိ စီးပြားေရး၊ ၾကီးပြားေရးေတြႏွင့္ဘဲ အခ်ိန္ကို ကုန္ဆံုးၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ေတြကေတာ့ အိပ္၊ စား၊ ေပ်ာ္ပါးျပီးဘဲ ေသခ်ိန္ေရာက္ခဲ့ၾက ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ေတြက်ေတာ့ က်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့လို ့ နာတာရွည္ေရာဂါသည္ ဘဝႏွင့္ အိပ္ယာထဲမွာဘဲ အခ်ိန္ကုန္လြန္သြားၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ ့က်ေတာ့ သူငယ္ျပန္သလိုမ်ိဳးေတြျဖစ္ျပီး ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ႏွင့္ သက္တမ္းကုန္ၾကျပန္ပါတယ္။ ရွားရွားပါးပါး တခ်ိဳ ့တေလသာ သတိေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မိမိအက်ိဳး အမ်ားအက်ိဳးရွိတဲ့ ကိစၥေတြကို လုပ္ရင္း သက္တမ္းကုန္လို ့ေသၾကရပါတယ္။

တကယ္လို ့မ်ား ကြၽန္ေတာ္တို ့ေတြ သက္တမ္းေစ့ေနထိုင္နိဳင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဘာေတြလုပ္ၾကမွာလဲ။ ဘယ္လို ေန ့စဥ္ဘဝကို ျဖတ္သန္းၾကမွာလဲ။ ဒီေနရာမွာ အေရအတြက္ (Quantity) ႏွင့္ အရည္အခ်င္း (Quality) ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ့္ အပိုင္းလို ့ထင္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦးအေနႏွင့္ ဗုဒၶအလိုက် ဘယ္လို ေနထိုင္ရင္ေကာင္းမလဲလို ့ေတြးမိျပီး စာေပထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ရွာေတာ့ ဂါထာ သံုးပုဒ္ကို သတိထားမိပါတယ္။

၁။ ေယာ စ ဝႆသတံ ဇီေဝ၊ အပႆံ ဥဒယဗၺယံ။
ဧကာဟံ ဇီဝိတံ ေသေယ်ာ၊ ပႆေတာ ဥဒယဗၺယံ။

ခႏၶာငါးပါးတို႔၏ အျဖစ္အပ်က္ကို မ႐ႈမျမင္ဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ ေနရျခင္းထက္ ခႏၶာငါးပါးတို႔၏အျဖစ္အပ်က္ကို မျပတ္႐ႈျမင္ေသာပုဂၢိဳလ္၏ တစ္ရက္မွ် အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။


၂။ ေယာ စ ဝႆသတံ ဇီေဝ၊ အပႆံ အမတံ ပဒံ။
ဧကာဟံ ဇီဝိတံ ေသေယ်ာ၊ ပႆေတာ အမတံ ပဒံ။

ေသျခင္းကင္းေသာနိဗၺာန္ကိုမျမင္ဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ေနရျခင္းထက္ ေသျခင္း ကင္းေသာနိဗၺာန္ကို ျမင္ေသာပုဂၢိဳလ္၏ တစ္ရက္မွ် အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။


၃။ ေယာ စ ဝႆသတံ ဇီေဝ၊ အပႆံ ဓမၼမုတၱမံ။
ဧကာဟံ ဇီဝိတံ ေသေယ်ာ၊ ပႆေတာ ဓမၼမုတၱမံ။

ျမတ္ေသာေလာကုတၱရာတရားကိုမျမင္ဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ေနရျခင္းထက္ျမတ္ေသာ ေလာကုတၱရာတရားကို ျမင္ေသာပုဂၢိဳလ္၏ တစ္ရက္မွ်အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ျမတ္၏။

ဒီတရားဂါထာေတာ္ သံုးပိုဒ္ကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ကြၽန္ေတာ္တို ့ကိုျဖစ္ေစခ်င္တဲ့၊ ဗုဒၶအလိုက် ကၽြန္ေတာ္တို ့ေတြ အသက္ရွင္ေနရမယ့္ ရက္ေတြကိုအသံုးခ်ဖို ့ ဆံုးမထားတာေလးျဖစ္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထပ္ကြန္ ့ျပီးစဥ္းစားမိတာ၊ ေမးခြန္းေမးမိတာ တစ္ခုက တကယ္လို ့မ်ား မေနရလို ့ အခုေန (ဒါမွမဟုတ္) ေနာက္ ၂၄ နာရီအတြင္းမ်ား ေသရေတာ့မယ္ဆိုပါရင္ အဲဒီအဆံုးအမ (၃) ပိုဒ္ထဲက ဘယ္တစ္ခုခုကိုမ်ား လိုက္နာက်င့္ၾကံအားထုတ္ျဖစ္ခဲ့ျပီလဲလို ့ပါခင္ဗ်ား။

ဘုန္းဘုန္း ေမြးေန ့အတြက္ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ တစ္ခုခု ေရးမယ္လို ့စိတ္ကူးရင္း ေခါင္းထဲေပၚလာတာေလးေတြကို ခ်ေရးလိုက္တာပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း သတိေပးရင္း၊ ခင္မင္ရတဲ့ ဓမၼေမာင္ႏွမေတြကိုလည္း ေတြးစရာေလးေတြေပးရင္းေပါ့ခင္ဗ်ား။

(ဒီေဆာင္းပါးေလးႏွင့္ဘဲ ဘုန္းဘုန္းေမြးေန ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ ဓမၼပူဇာအေနျဖင့္ ပူေဇာ္ဂါရ၀ျပဳပါတယ္ဘုရား။ ခြင့္ျပဳေပးေတာ္မူပါဘုရား။ ဘုန္းဘုန္းေရ…Happy Everyday! ပါ။)

ရိုေသစြာရွိခိုးဦးတင္လ်က္
ဝိမုတၱိသုခ

အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ (သုိ႔မဟုတ္) ထြန္းေတာက္ေသာအလင္းနိမိတ္

-သာသနာ့ အာဇာနည္တစ္ဦး
မျမင္ဘူး၊ မေတြ႔ဘူး၊ မဖူးေမွ်ာ္ဘူးခဲ့ပါ---။

-ဤအရွင္ျမတ္ရဲ႔ေစတနာ…ဒါေပမဲ့ျမင္သာေနတယ္။
-ဤအရွင္ျမတ္ရဲ႔ ေမတၱာ…..ဒါေပမဲ့သိသာေနတယ္..။
-ဤအရွင္ျမတ္၏စရဏ……ဒါေပမဲ့- မွန္းဆၾကည္ညဳိေနမိတယ္။
-ဤအရွင္ျမတ္၏ ခံယူခ်က္(ရုိးသာမႈသာ၊ခ်စ္စရာ)….ႏွစ္သက္ေလးစားမိေနတယ္။
-ဤအရွင္ျမတ္၏ ရဲရင့္ျခင္း၊ ေၾကာက္ရြံံျခင္းပယ္ရွား၊ ဗုဒၶသားေတာ္ ပီျပင္တယ္။
-ဤအရွင္ျမတ္ရဲ႔ တည္ၾကည္မႈ၊ ခံ့ညားမႈေတြရွိေနတယ္။

-ကုိယ္ေတြ႔ စစ္စစ္၊ အႏွစ္သာရအမွန္ ဘာဝနာမယဉာဏ္ျဖင့္
အလင္းမ်ားသယ္ေဆာင္၊အေမွာင္တစ္ခ်ဳိ႔လင္းေစတယ္။
ဉာဏ္ေရာင္တစ္ခ်ဳိ႔လက္ေစတယ္။

-ဤအရွင္ျမတ္၏တရား၊ႏွလုံးသားထဲ မွ အသံလႈိင္းေတြ--
ေလထဲမွာစီးဆင္း ၊ရင္ႏွီးကၽြမ္းဝင္။ ဦးတင္ကုိးစား၊တန္ဘုိးထားခဲ့ဘူးပါတယ္။

-သာသနာမထြန္းသစ္ဘူးရယ္လုိ႔
ပစၥႏၱရာဇ္ခံစားမႈ၊သက္သာမႈလည္းရခဲ့ဘူးတယ္။

-ဤအရွင္၏ေမြးေန႔ အခ်ိန္၊၃၁ၾကိမ္ ျပည့္ေျမာက္၊မၾကာခင္က်ေရာက္ေတာ့မယ္။

-ေမြးေန႔ဟုဆုိပါလ်င္
မိခင္ႏြယ္ဖြား မိန္းမသားတစ္ဦးရဲ႔ အနာက်င္ဆုံးေဝဒနာခံစားရတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔…
အေမ့ အတြက္ ေပါင္းစု၊ဂုဏ္ျပဳရမဲ့ ဝိေသသ၊အခါသမယလည္းျဖစ္ေနတယ္။

-အနာက်င္ဆုံးေဝဒနာ-----အေမတစ္ကာ----အေမမ်ားစြာထဲတြင္ ....

-ဤအရွင္ျမတ္္၏မိခင္
သင္၏နာက်င္ျခင္း၊ျမင့္ျမတ္ျခင္းမ်ားျပည့္ႏွက္
ေလာကအတြက္ လက္ေဆာင္ ၊ ေဆာင္ယူခဲ့ျခင္း---ေပးဆက္ျခင္း---
အလင္းေရာင္ ထြန္းေတာက္
အာဇာနည္သားတစ္ေယာက္အတြက္၊
ေလးနက္ ညြတ္ႏူး ေက်းဇူး အထူးတင္ပါရေစ။

၂၇.၅.၂၀၀၉တြင္က်ေရာက္မည့္-အရွင္တိကၡဉာဏလကၤာရ (Yaw Community) ၏ (၃၁) ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ ကုိဂုဏ္ျပဳလ်က္ အရွင္ျမတ္၏ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပုိ႔သ အပ္ပါသသည္။
သစၥာအလင္း ေရးသားသည္႔ ေမြးေန႔ပူဇာ စာကဗ်ာကုိ အားလုံးအတြက္ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။ ။

မွတ္သားဖြယ္ရာ ေဖာင္ဥပမာ

မဇၩိမ နိကာယ္ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္.
အလဂဒၵဴပမသုတၱန္ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

ရဟန္းတုိ႔ !! သိမ္းပုိက္ထားရန္ မဟုတ္ဘဲ ကူးေျမာက္ဖုိ႔ရန္ အက်ိဳးငွါ ေဖာင္ ဥပမာရွိေသာ တရားကုိ သင္တုိ႔အား ေဟာၾကားေပအံ့၊ ထုိတရားကုိ နာၾကားၾကကုန္၊ ေကာင္းစြာႏွလုံးသြင္းၾကကုန္။ ေဟာၾကားအံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏ ၊ အရွင္ဘုရား ေကာင္းပါျပီ ဟု ထုိရဟန္းေတာ္တုိ႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားကုန္၏။

ျမတ္စြာဘုရား သည္ ဤတရားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏ ။

ရဟန္းတုိ႔ ဥပမာေသာ္ကား ခရီးရွည္သြားေသာ ေယာက်ာၤားသည္ ေရပင္လယ္ၾကီးကုိ ျမင္ရာ၏၊ ဤဘက္ ကမ္းသည္ ရြံရွာဖြယ္ ရွိ၏၊ ေဘးဘ်မ္းရွိ၏၊ ဟုိဖက္ကမ္းကား ေအးခ်မ္း၏၊ ေဘးဘ်မ္းမရွိ၊

ထုိေယာကၤ်ားမွာ ဤဖက္ကမ္းမွ ဟုိဖက္ကမ္းသုိ႔ ကူးသြားဖုိ႔ရန္ ေလွေဖာင္လည္းမရွိ၊ ေပါင္းကူး တံတားလည္းမရွိ၊ ‘ ထိုေယာကၤ်ားအား ‘ ဤကား ေရပင္လယ္ၾကီးတည္း။ ဤဖက္ကမ္းသည္ ရြံရွာဖြယ္ ရွိ၏၊ ေဘးဘ်မ္းရွိ၏၊ ဟုိဖက္ကမ္းက ေအးခ်မ္း၏၊ ေဘးဘ်မ္းမရွိ၊ ဤဖက္ကမ္းမွ ဟုိဖက္ကမ္းသုိ႔ ကူးသြားရန္ ေလွေဖာင္လည္းမရွိ၊ ေပါင္းကူး တံတားလည္း မရွိေပ၊ ငါသည္ ျမက္ သစ္သား သစ္ခက္ သစ္ရြက္ကုိ စုရုံး၍ ေဖာင္ဖဲြ႔ကာ ထုိေဖာင္ကုိ မွီရာျပဳလ်က္ လက္ေျခတုိ႔ျဖင့္ အားစုိက္လ်က္ ခ်မ္းသာစြာ ဟုိဖက္ ကမ္းသုိ႔ ကူးရမူ ေကာင္းေပမည္’ ဟု အၾကံအစည္ ျဖစ္ေပၚရာ၏၊

ရဟန္းတုိ႔ ထုိ႔ေနာက္ ထုိေယာကၤ်ားသည္ ျမက္သစ္သား သစ္ခက္ သစ္ရြက္ကုိ စုရုံး၍ ေဖာင္ဖဲြ႔ကာ ထုိေဖာင္ကုိ မွီရာျပဳ၍ လက္ေျခတုိ႔ျဖင့္ အားစုိက္လ်က္ ခ်မ္းသာစြာ ဟုိဖက္ ကမ္းသုိ႔ကူးရာ၏၊
ကမ္းတဖက္သုိ႔ ကူးေျမာက္ျပီးေသာ ထုိေယာကၤ်ားအား ‘`ဤေဖာင္သည္ ငါ့အား ေက်းဇူးမ်ား၏၊ ငါသည္ ဤေဖာင္ကုိ အမွီျပဳ၍ လက္ေျခတုိ႔ျဖင့္ အားစုိက္လ်က္ ခ်မ္းသာစြာ ကမ္းတဖက္သုိ႔ ကူးခဲ့၏၊ ငါသည္ ဤေဖာင္ကုိ ေခါင္းေပၚ၌ တင္ရြက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း
ပခုံးေပၚ၌ ထမ္း္၍ေသာ္လည္းေကာင္း အလုိရွိရာ အရပ္သုိ႔ ဖဲသြားရမူ ေကာင္းေပမည္ဟု အၾကံအစည္ ျဖစ္ျပန္ရာ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ထုိအရာကုိ အဘယ္သုိ႔ မွတ္ထင္ၾကကုန္သနည္း၊ ထုိေယာကၤ်ားသည္ ဤသုိ႔ျပဳေသာ္ ထုိေဖာင္၌ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကုိ ျပဳသူ ျဖစ္ရာသေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အရွင္ဘုရား မျဖစ္ပါ ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ ရဟန္းတုိ႔ ထုိေယာက်ၤားသည္ အဘယ္ပုံ ျပဳသည္ရွိေသာ္ ထုိေဖာင္၌ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကုိ ျပဳသူ ျဖစ္ရာသနည္း၊ ရဟန္းတုိ႔ ကမ္းတစ္ဖက္သုိ႔ ကူးေျမာက္ျပီးေသာ ထုိေယာကၤ်ားအား ‘ ဤေဖာင္သည္ ငါ့အား ေက်းဇူးမ်ား၏၊ ငါသည္ ေဖာင္ကုိ အမွီျပဳ၍ လက္ေျခတုိ႔ျဖင့္ အားစုိက္လ်က္ ခ်မ္းသာစြာ ကမ္းတစ္ဖက္သုိ႔ ကူးခဲ့၏၊
ငါသည္ ဤေဖာင္ကုိ ကုန္း၌ဆယ္တင္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေရ၌ ေပါေလာေမွ်ာ၍ေသာ္လည္းေကာင္း အလုိရွိေသာ အရပ္သုိ႔ ဖဲသြားရမူ ေကာင္းေပမည္ ဟု အၾကံအစည္ ျဖစ္ရာ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ထုိေယာကၤ်ားသည္ ဤသုိ႔ျပဳသည္ရွိေသာ္ ထုိေဖာင္၌ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကုိ ျပဳသူျဖစ္ရာ၏၊ ရဟန္းတုိ႔ ဤအတူပင္ သိမ္းပုိက္ထားရန္ မဟုတ္ဘဲ ကူးေျမာက္ဖုိ႔ရန္ အက်ိဳးငွါ ေဖာင္ ဥပမာရွိေသာ တရားကုိ သင္တုိ႔အား ငါေဟာၾကား၏၊ ရဟန္းတုိ႔ သင္တုိ႔အား ေဟာၾကားထားေသာ ေဖာင္ ဥပမာရွိေသာ တရားကုိသိေသာ သင္တုိ႔သည္ တရားမႈ ( သမထ ၀ိပႆနာ၌ ျဖစ္ေသာ ဆႏၵရာဂ )တုိ႔ကုိ ပယ္ေသာ္လည္း ပယ္စြန္႔ရမည္၊ မတရားမႈ ( ကာမဂုဏ္၌ ျဖစ္ေသာ ဆႏၵရာဂ ) တုိ႔ကုိကား ေျပာဆုိဖြယ္ပင္ မရွိေတာ့ေပ။

အိပ္မက္ျပႆနာ ရွင္းတမ္း

အခုရက္ပုိင္းအတြင္း ထူးထူးဆန္းဆန္း အိပ္မက္ ျမင္မက္ၾကသူေတြက ေမးခြန္းေတြ ေမးခဲ့ၾကပါတယ္၊ သူတုိ႔တေတြရဲ့ ေမးခြန္းေတြကုိ အေျဖေပးရင္း စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတာမို႔ ဘုရားရွင္္ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ ပါဠိေတာ္နဲ႔ အ႒ကထာဆရာမ်ားရဲ့ စာေပေတြကုိ ေလ့လာဖတ္ရႈျဖစ္ပါတယ္၊

၀ိပလႅာသ (၁၂ ) ပါးကုိ မပယ္သတ္ရေသးတဲ့ ပုထုဇဥ္နဲ႔ ေသကၡပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ အိပ္မက္ မက္ၾကျပီး ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ အိပ္မက္ မမက္ေတာ့ဘူးလုိ႔္လုိ႔ဆုိပါတယ္၊ အိပ္မက္ မက္ရျခင္း အေၾကာင္းကုိ ျပဆုိရမွာေတာ့..

ဓာတုေကၡာဘ - သည္းေျခစသည္တုိ႔ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားတဲ့အတြက္၊
အနဳဘူတ ပုဗၺ- ေရွးကခံစားခဲ့ဖူးတဲ့ အာရုံျဖစ္တဲ့အတြက္၊
ေဒ၀ေတာပသံဟာရ - နတ္တုိ႔ရဲ့ တန္ခုိးနဲ႔ ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးက်ိဳးကုိ သိေစလုိတဲ့အတြက္၊
ပုဗၺနိမိတၱ - ကုိယ္ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ေကာင္းကံ ဆုိးကံရဲ့ အစြမ္းနဲ႔ ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးက်ိဳးကုိ
ကုိ ၾကိဳတင္ သိရွိေစတဲ့ ပုဗၺနိမိတ္ေၾကာင့္…အိပ္မက္ ျမင္မက္တယ္လုိ႔ စာေပေတြမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္၊ ( အံ.ပဥၥက.ပါ၊ ႒ ) မိလိႏၵပဥွ ပါဠိေတာ္မွာေတာ့ အိပ္မက္ မက္ျခင္း အေၾကာင္းကုိ (၆) မ်ိဳးခဲြျခားျပပါတယ္၊

အဲဒီအထဲမွာ ပုဗၺနိမိတ္လုိ႔ေခၚတဲ့ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္းကံ ဆုိးကံရဲ့ အစြမ္းနဲ႔ ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးက်ိဳးကုိ ၾကိဳတင္သိရွိေစတဲ့ အိပ္မက္ မ်ိဳးဟာ မွန္ကန္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ အခ်ိန္ကာလအေနနဲ႔ မနက္ပုိင္း မက္တဲ့ အိပ္မက္က ပုိမွန္တယ္လုိ႔ စာေပေတြမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္၊ ဥပမာေျပာရရင္ မွန္ထဲမွာ အရိပ္ေပၚလာတာဟာ အဲဒီအရိပ္ကုိယ္တုိင္က မွန္ေရွ့ကုိ ေရာက္လာလုိ႔ မွန္ထဲမွာ ေပၚလာသလုိ ကုိယ္လုပ္တဲ့ကံေတြက ကုိယ့္စိတ္ထဲမွာ အရိပ္လုိ လာေပၚတာကုိ ပုဗၺနိမိတ္ေၾကာင့္ အိပ္မက္ ျမင္မက္တယ္လုိ႔ ဆုိရပါတယ္၊ အိပ္မက္ မက္ခ်ိန္ဟာ နုိးတ၀က္ ေပ်ာ္တ၀က္ ကာလေလးမွာ ျမင္မက္တတ္ပါတယ္၊

ဘုရားေလာင္းကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဘုရားမျဖစ္ခင္မွာ အိပ္မက္ၾကီး ငါးမ်ိဳးကုိ ျမင္မက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္
( အံ.ပဥၥက ပါဠိ ).
သဗၺညုတ ဥာဏ္ေတာ္ျမတ္ကုိ ထုိးထြင္းသိျခင္းရဲ့ ၾကိဳတင္နိမိတ္ အျဖစ္နဲ႔ ဘုရားေလာင္း ျမင္မက္ခဲ့တာက ဒီေျမၾကီးကုိ အိပ္ယာလုပ္ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္ကုိ ေခါင္းအုံးလုပ္ကာ အေရွ့ အေနာက္ သမုဒၵရာမွ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ထားျပီး ေတာင္သမုဒၵ၇ာမွာ ေျခေတာက္ ႏွစ္ဖက္ကုိ ထားရတယ္လုိ႔ ျမင္မက္ခဲ့ပါတယ္၊

မဂၢင္ ရွစ္ပါးကုိ ထုိးထြင္းသိျပီး လူ နတ္ ျဗဟၼာေတြကုိ တရား ေဟာျပရမယ္ဆုိတဲ့ ၾကိဳတင္ နိမိတ္အေနနဲ႔ တိဏ ျမက္က ဘုရားေလာင္းရဲ့ ခ်က္ေတာ္ကေန ထုိးထြက္ျပီး ေကာင္းကင္ကုိ ပ်ံတက္သြားတယ္လုိ႔ ျမက္မက္ခဲ့ပါတယ္။

လူနတ္ျဗဟၼာေတြ သရဏဂုံတည္ျပီး ရတနာသုံးပါးကုိ ဆည္းကပ္လာၾကမယ္ဆုိတဲ့ ၾကိဳတင္ နိမိတ္အေနနဲ႔ ဦးေခါင္းမွာ အမည္းေရာင္ရွိတဲ့ ပုိးေကာင္ေလးေတြဟာ ဘုရားေလာင္းရဲ့ ပုဆစ္ ဒူး၀န္းတခုလုံးကုိ ဖုံးလႊမ္းျပီး တက္တယ္လုိ႔ ျမင္မက္ပါတယ္၊

အမ်ိဳးေလးပါးက လူေတြ ဘုရားရွင္ သာသနာေတာ္မွာ ရဟန္းျပဳၾကမယ္ဆုိတဲ့ ၾကိဳတင္နိမိတ္အေနနဲ႔ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာက အေရာင္ေသြးစုံတဲ့ ငွက္ေတြဟာ ဘုရားေလာင္းရဲ့ ေျခေတာ္ရင္းမွာ တကုိယ္လုံး အျဖဴေရာင္ ျဖစ္သြားၾကတယ္လုိ႔ အိပ္မက္ထဲမွာ ျမင္ေတာ္မူတယ္

ပစၥည္း ေလးပါး အေပၚမွာ ကပ္ျငိျခင္းမရွိဘဲ သုံးစဲြေတာ္မူမည့္ အၾကိဳနိမိတ္အေနနဲ႔ ဘုရားေလာင္းျမင္မက္တာက မစင္ပုံၾကီးအေပၚမွာ မစင္ေတြမလူးဘဲ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတယ္လုိ႔ ျမင္မက္ေတာ္မူပါတယ္…ဒါကေတာ့ ဘုရားေလာင္း ဘ၀က ၾကိဳတင္နိမိတ္အေနနဲ႔ ျမက္မက္ခဲ့သလုိ တကယ္လည္း ဘုရားျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ တကယ့္ကုိ ကြက္တိမွန္ကန္ေနတာကုိ ေတြ႔ျမင္ ၾကည္ညိဳနုိင္ပါတယ္။
ျပီးေတာ့ ေကာသလ အိပ္မက္ ဟာလည္း ယေန႔ေခတ္မွာ မွန္ကန္ေနတာကုိ ေထာက္ခ်င့္သိနုိင္ၾကမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္မိပါတယ္.

ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္.. မလြန္ဆန္နုိင္တဲ့ သဘာ၀ေလာကၾကီးထဲမွာ ရွင္သန္ေနရသူမ်ားမုိ႔ အိပ္မက္ေတြ ျမင္္မက္တုိင္း ဒီတရားေတာ္ေတြကုိ ျပန္လည္ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျပီး အေကာင္း အဆုိး ကံအမ်ိဳးမ်ိဳးအတြက္ ျပင္ဆင္နုိင္ၾကပါလိမ့္မယ္၊

ေကာင္းေကာင္း ဆုိးဆုိး အိပ္မက္မ်ိဳးစုံကုိ ေတြ႔ၾကံဳ ျမင္မက္ရတုိင္း ကုိယ့္ကံေတြကုိ ျမွင့္တင္နုိင္ေအာင္ သုိ႔မဟုတ္ အိပ္မက္က ေျပာတဲ့ သံေ၀ဂေတြနဲ႔ ကုိယ့္အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ၾကပါစုိ႔လုိ႔သာ ေစတနာစကားနဲ႔ တုိက္တြန္းပရေစလား၊။


က်မ္းညႊန္း၊ ၊အဘိ-၂ ႒-၃၈၉
အံ ပဥၥက ပါဠိ-၂၀၉
မဟာနိ ပါ-၂၉၇

ထုိင္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဖရအာဂ်န္မန္း သုိ႔မဟုတ္ Acariya Mum

သာသနာကုိ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ၾကသည့္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား ပရိယတၱိ၀န္ေဆာင္ ပဋိပတၱိ၀န္ေဆာင္သံဃာေတာ္မ်ားစြာ အနက္ (1870-1949 ) ကာလမွာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ထုိင္းဆရာေတာ္ၾကီး ဖရအာဂ်န္မန္းအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပလုိပါတယ္.

ထုိင္းနုိင္ငံမွာံ ပရိယတၱိသံဃာေတာ္မ်ား ျမန္မာနုိင္ငံေလာက္ထြန္းေပါက္ျခငး္ မရွိခဲ့ေပမယ့္ ပဋိပတၱိသံဃာေတာ္ အေတာ္မ်ားမ်ား ေနလုိလလုိ ထြန္းေပါက္ခဲ့ၾကတာကုိ သမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရပါတယ္။

ထုိင္းဆရာေတာ္ၾကီး. ဖရအာဂ်န္မန္း အမႈးျပဳတဲ့ ရဟန္းျမတ္မ်ားဟာ ျမန္မာနုိင္ငံေတာင္တန္းမ်ားေပၚႏွင့္ ေလာနုိင္ငံေတာင္တန္းမ်ားေပၚမွာ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနျပီး ဂူမ်ားစြာ က်ိန္းစက္လ်က္ တရားမ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အားထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္္၊

ဖရအာဂ်န္မန္းဟာ သူရဲ့ လက္ရင္းငယ္ သံဃာတစ္ပါးအား သူေတြ႔ရွိခဲ့တဲ့ ကုိယ္ေတြ႔အျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ အၿမဲေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္လဲ သူ႔မွာ စိုးရိမ္စိတ္ကေတာ့ ရွိေနခဲ့ပါတယ္. သူ႔ကုိယ္ေတြ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ေျပာျပေနရင္ မယုံၾကည္တဲ့ သူေတြရွိေနမယ္ဆုိတာပါပဲ၊ ( ဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါကလဲ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္နဲ႔ အရွင္လကၡဏတုိ႔က သူတုိ႔ေတြ႔ျမင္တဲ့ ဂိဇၩကုိဋ္ေတာင္ေစာင္းက ျပိတၱာေတြ အေၾကာင္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ ငါဘုရား ေစာေစာကပင္ ျမင္ေတာ္မူေၾကာင္း သုိ႔ေသာ္ မ်က္ျမင္သက္ေသမရွိလုိ႔ မေျပာဆုိေသးတာျဖစ္ေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရား ျပန္လည္မိန္႔ၾကားရတဲ့ သာဓကေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္၊ )

ဒါေၾကာင့္တပည့္ျဖစ္သူ âcariya Mahà Boowa ¥àõasampannoကုိသူပ်ံေတာ္မူရင္ သူ႔ကုိယ္ေတြ႔ျဖစ္စဥ္ေတြကုိ စာအုပ္ေရးသားပါလုိ႔ မိန္႔မွာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္.. တပည့္ျဖစ္သူကလဲ စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၆၈၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိ စာအုပ္တအုပ္ကုိ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။.

ဆရာေတာ္အာဂ်န္မန္းကုိ ထုိင္းနုိင္ငံအေရွ့ေျမာက္္ပုိင္းမွာ ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။
မိသားစုကုိးေယာက္မွာ အၾကီးဆုံးသားျဖစ္ျပီး အသက္ ၁၅ ႏွစ္မွာ ကုိရင္၀တ္ခဲ့ပါတယ္။ ကုိရင္၀တ္နဲ႔ ၂ ႏွစ္ေလာက္ တရားက်င့္ၾကံ အားထုတ္ခဲ့ျပီး မိဘအလုပ္ျဖစ္တဲ့ ေတာင္သူအလုပ္ကုိ ကူညီလုပ္ကုိင္ဖုိ႔္ သူ႔ကုိ လူထြက္ခို္င္းခဲ့ပါတယ္
အသက္္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္မွာ မိဘမ်ားကုိ ခြင့္ပန္ျပီး ရဟန္းေဘာင္သုိ့ ၀င္ခဲ့ျပန္ပါတယ္၊ ရဟန္းဘ၀ကုိ ေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔ ကမၼ႒ာန္း ၀ိပႆနာကုိ ေန႔စဥ္မျပတ္အားထုတ္ခဲ့တယ္။ ထုိင္းနုိ္င္ငံ အလယ္ပုိင္း ေတာကလည္းနက္ ေရတံခြန္မ်ား ဂူမ်ားေပါမ်ားတဲ့ နခနရုတ္ေဒသကုိ သြားေရာက္ျပီး သာယာတဲ့ ဂူၾကီးတခုကုိေတြ႔ေတာ့ ဒီမွာပဲ တရားအားထုတ္ေတာ့မယ္ဆုိျပီး ေတာင္ေျခမွာ ရိွိတဲ့ ဒကာတခ်ိဳ႔ကုိ ေျပာပါတယ္.. ဒကာ ဒကာမေတြက ဒီဂူမွာ တရားအားမထုတ္ပါနဲ႔ ဒီဂူမွာ တရားအားထုတ္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ ရုတ္တရက္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူၾကတယ္ဘုရား အခုဆုိရင္ ပ်ံေတာ္မူတာ ေလးပါးေတာင္ ရွိေနပါျပီလုိ႔ ေလွ်ာက္ထားျပီး ဒီဂူမွာ တရားအားမထုတ္ရန္ တားျမစ္ၾကပါတယ္.

ဆရာေတာ္ ဖရအာဂ်န္မန္းကေတာ့ သတၱ၀ါဆုိတာ တေန႔ေသရမွာပဲ ရဟန္းဘ၀နဲ႔ တရားရႈမွတ္ျပီးေသတာ ပုိျပီးျမင့္ျမတ္ပါတယ္ လို႔ အမိန္႔ရွိကာ ဒီဂူမွာပဲ ပထမည ဒုတိယည တတိယည သုံးညလြန္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္္. ဆရာေတာ္အတြက္လဲ ေေအးခ်မ္းသာယာစြာ တ၇ားမ်ား ပြားမ်ားအားထုတ္နုိင္ခဲ့တယ္

စတုတၳညမွာေတာ့ ူ ဆရာေတာ့္ ၀မ္းတြင္းက ပူေလာင္လာျပီး ဓာတ္မ်ားမရပ္မနား သြားပါေတာ့တယ္. ကာယဂတာသတိ ကမၼ႒ာန္းကုိ ပြားမ်ားေနရာက ေ၀ဒနာကုိ ေျပာင္းျပီး ရႈမွတ္ခဲ့ရာ ကုိယ္တြင္းမွာေတာက္ေျပာင္တဲ့ အလင္းေရာင္ကုိ ရႈျမင္ရျပီး ခႏၶာကုိယ္မွာလဲ ေပါ့ပါးလာကာ. ေ၀ဒနာလည္း ကငး္ေပ်ာက္ျပီး ေနထုိင္၍ အလြန္ေကာင္း တရားပြား၍ အလြန္ေကာင္းလာပါတယ္။

ထုိစဥ္အခါတြင္ ဂူၾကီးထဲကုိ ခႏၶာကုိယ္ၾကီးမားတဲ့ သတၱ၀ါၾကီး ၀င္လာပါတယ္ နတ္လား ဘီးလူးလား မခဲြျခားနုိင္ပါဘယး ျပီးေတာ့ ဒီသတၱ၀ါၾကီးက ဆရာေတာ့္ကုိ ေျပာပါတယ္.. သူဟာ ဒီေတာေတာင္မွာ တန္ခုိးအာဏာၾကီးတဲ့ ေတာင္ေစာင့္ဘီးလူးၾကီးပါတဲ့..ဒီလုိေျပာျပီး သူ႔လက္ထဲမွာပါလာတဲ့ တင္းပုတ္ၾကီးကုိ ျပျပီး ဒီတင္းပုတ္နဲ႔ ဆင္ကုိေတာင္ ေျမၾကီးထဲ၀င္သြားေအာင္ ၀င္သြားေအာင္ ရုိက္သတ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း ဒီဂူထဲကုိ လာျပီးတရားအားထုတ္တဲ့ သံဃာေလးပါးကိုလည္း ဒီတင္းပုတ္နဲ႔ ရုိက္သတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားပါတယ္......

.အခုလဲ ဆရာေတာ္အေနနဲ႔ ဒီဂူကေန ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားပါ..ထြက္မသြားရင္ ဒီတင္းပုတ္ၾကီးနဲ႔ ရုိက္သတ္ပစ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားပါတယ္… ဆရာေတာ္ အာဂ်န္ခ်မ္းကေတာ့ ေၾကာက္ရြံမႈမရွိ တည္ျငိမ္တဲ့ေလသံနဲ႔… အသင္ဘီလူး… သတၱ၀ါမွန္ရင္ တေန႔ေသၾကရမွာပါ… ရဟန္းဘ၀နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တရားေတြကုိ ပြာမ်ားအားထုတ္ရင္း ကိေလသာစစ္တပ္ကုိ ေအာင္နုိင္ဖုိ႔ ဒီဂူကုိ ေရာက္လာျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္၊

သင့္ကုိ ေႏွာင့္ယွက္ဖုိ႔ ေရာက္လာတာမဟုတ္ဘဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အားထုတ္ဖုိ႔လာတာျဖစ္ပါတယ္…သင္ေျပာသလုိ သင္ဟာတကယ္ တန္ခုိးၾကီးတယ္ဆုိရင္ သင့္ကုိယ္တြင္းက ကိေလသာေတြကုိ ေအာင္နုိင္ေအာင္ ျဖိဳခြင္းနုိင္သူ ျဖစ္ပါရဲ့လား…သင္ သတ္လုိက သတ္ပါ.. ငါ့အတြက္တရားပြားမ်ားရင္း ျမတ္ေသာေသျခင္းနဲ႔ ေသရမွာမုိ႔ ငါ့မွာ ေၾကာက္ရြံစရာ လုံး၀မရွိပါဘူး သင္ကသာ ရဟန္းျမတ္ကုိ သတ္လုိ႔ ဒုကၡၾကီးစြာ ရလိမ့္မယ္. မမုိက္ပါနဲ႔ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မ်ား အားထုတ္ပါဟု တရားေဟာလုိက္ေတာ့ ဒီေတာင္ေစာင့္ဘီလူးၾကီးဟာ ေသးငယ္သြားျပီး ဆရာေတာ္ကုိ ဦးခ်ကန္ေတာ့ပါတယ္.

ျပီးေတာ့ ဒီဂူမွာပဲ ဆက္ျပီးတရားအားထုတ္ပါလုိ႔ ေလွ်ာက္ထားျပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္၊ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ တပည့္တပန္းေတြကုိ ပါေခၚလာျပီး ဆရာေတာ္ထံမွာ တရားေတြ နာၾကားပါတယ္၊. ရုကၡစုိးေပါင္း ေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာလည္း ဆရာေတာ့္တရားကုိ နာယူဖုိ႔ လာေရာက္ၾကပါတယ္၊


ဆရာေတာ္ ကမၼ႒ာန္းစတင္ပြားမ်ားစဥ္က သူ႔ဆရာ အာဂ်န္ေစာက ၀င္သက္ရႈသည့္အခါ ဗု ဟူ၍မွတ္ျပီး ထြက္သက္မွာ ေဓာ ဟုမွတ္ရန္ ေျပာျပထားလုိ႔ စိတ္ကုိမလႊင့္ေစပဲ ဗုေဓာ ဗုေဓာ ဟု ပြားမ်ားသလုိ၊ လမ္းေလွ်ာက္ရာတြင္လည္း ဘယ္ေျခတြင္ ဗု ဟုမွတ္ကာ ညာေျခတြင္ ေဓာ ဟု မွတ္ကာပြားမ်ားအားထုတ္တယ္္။ ဒီလုိ သုံးလေလာက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အားထုတ္လုိက္ေတာ့ ပုိးေလာက္ေတြ လူေသေကာင္ေတြ အေလာင္းေကာင္ေတြ႔ျမင္ရေတာ့ ဆရာျဖစ္သူ အာဂ်န္ေစာကုိ ေလွ်ာက္ျဖစ္ပါတယ္.. ဆရာက
ကာယဂတာ သတိပ႒ာန္ကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ဖုိ႔ လမ္းညႊန္ျပတယ္။ တခါတရံ ဦးေခါင္းမွေအာက္သုိ႔ ႏွလုံး အသည္း အူ စသည္မ်ားကုိ စူးစုိက္ျပီး ပြားမ်ားအားထုတ္ပါတယ္္၊ တခါတရံ ေက်ာကုိသာ အာရုံစူးစုိက္လ်က္၎ တခါတရံ ဆံပင္ကိုသာ အာရုံစူးစုိက္လ်က္၎ပြားမ်ားအားထုတ္ပါတယ္

ဒီကမၼ႒ာန္းကုိ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည္အထိ ပြားမ်ားအားထုတ္ျပီး ဘယ္ေသာအခါမွ စိတ္ကုိ ကုိယ္တြင္းမွ ထြက္မသြားေအာင္ စိတ္ကုိ သတိျဖင့္ထားေၾကာင္းကုိ လည္းမိန္႔ၾကားပါတယ္၊

. နဳနယ္စဥ္က စိတ္မွာ စူးစမ္းလုိစိတ္မ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးတယ္၊ တေန႔မွာေတာ့ စိတ္ပ်ံလြင့္သြားျပီး ငရဲဘုံသုိ႔ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ငရဲမွာ ခံစားေနရတဲ့ သူတြရဲ့ ဆင္းရဲမႈေ၀ဒနာေတြကုိ ျမင္ေတြ႔ရျပီး သံေ၀ဂရ ေငးေမာေနမိခဲ့တယ္။ အဲဒီေန႔မွာ မြန္းလဲြသြားလုိ႔ ဆြမ္းမစားလုိက္ရပါဘူး

တခါမွာလည္းစိတက္ပ်ံလြင့္ျပီး နတ္ဘုံသုိ႔ေရာက္သြားပါတယ္. နတ္ဘုံမွာလည္း နတ္သားမ်ားက သူ႔အား အေရးတယူ ၾကည့္ရႈျခင္းမရွိေၾကာင္း သြားၿမဲ လာၿမဲ အလုပ္မ်ား လုပ္ေဆာင္ေနၾကေၾကာင္း သူတုိ႔ဘာသာ ေနၾကေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့တယ္လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊

ဤျဖစ္ရပ္မ်ားကုိ သူ၏ဆရာ အာဂ်န္ေစာအား ေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါ ဆရာေတာ္က မင္းစိတ္ဟာ ေမ်ာက္စိတ္လုိပဲ ဟုိေရာက္ ဒီေရာက္နဲ႔ ကုိယ္ထဲက စိတ္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ အျပင္မထြက္ေစနဲ႔လုိ႔ ငါေျပာထားသားပဲ ဟု မိန္႔ေတာ္မူလုိက္ပါတယ္၊
ဖရအာဂ်န္မန္းဟာ္ ကာယဂတာသတိပ႒ာန္ကုိ ပြားမ်ားလုိ႔ အေတာ္အတန္ အသားက်ျပီး မိမိကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္အားထားမႈ ရွိလာတဲ့အခါ ေျမာက္ဖက္ေဒသသုိ႔ တပါးတည္းၾကြလာခဲ့တယ္

. ေနာက္ပုိင္း္ ျမန္မာျပည္ဖက္ကုိကူးလာျပီး ေတာနက္နယ္စပ္တခုတြင္ တရားမ်ား ငါးႏွစ္တုိင္တုိင္ အားထုတ္ခဲ့တယ္။ ထုိစဥ္က ျမန္မာေက်းရြာမ်ားမွ ဒကာ ဒကာမမ်ားႏွင့္ စကားပင္ေျပာၾကားနုိင္ခဲ့တယ္္၊ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးျဖစ္တဲ့္အခါ ထုိင္းနုိင္ငံဘက္သုိ႔ ျပန္ၾကြလာခဲ့တယ္္။ ေတာအထပ္ထပ္ ေတာင္အထပ္ထပ္ကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးသုံးရက္ သုံးည တုိင္တုိင္ၾကြလာခဲ့တယ္

. က်မး္ဂန္မ်ားမွာ ရုကၡစုိးမ်ားက ဒီလုိ ရဟန္းေတာ္ေတြကုိ ဆြမ္းကပ္ေၾကာင္းဖတ္ဖူးေပမယ့္ ငါ့မွာ တစ္ေယာက္မွ မရိွဟု စဥ္းစားလ်က္ ေက်ာက္ဖ်ာ တစ္ခုေပၚမွာ အနားယူေနခုိက္ ဘယ္သူမွန္းမသိရတဲ့ လူရည္သန္႔တစ္ဥးိက ဆရာေတာ့္အား ဆြမး္ကပ္ပါေတာ့တယ္

. ဆရာေတာ္ကလည္း ဆြမး္ကုိ လကၡံျပီး ဘယ္အရပ္က လာပါသလဲ ဟုေမးရာ မည္သုိ႔မွ် ျပန္မေျပာပဲ ခမ္းလွမ္းလွမ္းကုိ လက္ညႈိးထုိးျပျပီး လမ္းေလွ်ာက္သြားပါတယ္္. ဆြမ္းမွာလည္းအလြန္အရသာရွိတယ္. ဆရာေတာ္ကလည္း ေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲ အိမ္ေတြမရွိပါပဲ ဘယ္ကလာသလဲလုိ႔ သိခ်င္တာႏွင့္ ထုိလူသြားရာကုိ ၾကည့္ေနရာ ခပ္လွမ္းလွမ္း သစ္ပင္တပင္ရင္းေရာက္ေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္၊


ဆ၇ာေတာ္အာဂ်န္ခ်မ္းဟာ ကမၼ႒ာန္းႏွင့္သာ ေမြ႔ေလ်ာ္ေလ့ရွိတယ္။ ညဖက္မွာ နတ္ေဒ၀ါမ်ား နဂါးမ်ား လာေရာက္ တရားနာေလ့ရွိပါတယ္။္။ ဆရာေတာ္ဟာ္ တေနရာ တေဒသတြင္ ၾကာၾကာ သီတင္းသုံးေတာ္မမူပါဘူး။ ဇင္းမယ္နယ္ဖက္မွာေတာ့ ၾကာၾကာသီတင္းသုံးပါတယ္.

ဇင္းမယ္နယ္ဖက္မွာ္ ေဒ၀တာမ်ား မ်ားျပားစြာလာေရာက္တရားနာယူၾကသည္ကို သတိျပဳမိေၾကာင္း အေရွ႔ေျမာက္ပုိင္းတြင္ ေဒ၀တာမ်ား မမ်ားပဲ နဂါးမ်ား လာေရာက္သည္ကမ်ားျပားေၾကာင္း မွတ္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ နဂါးေတြဟာ ညဖက္ ၁၀ နာရီမွ ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ လာေရာက္တရားနာေလ့ရွိသလုိ ၊ေဒ၀တာမ်ားကေတာ့ ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွ လာေရာက္ၾကျပီး နံက္မုိးေသာက္ ၂ နာရီခန္႔ရွိမွ ျပန္ေလ့ရွိေၾကာင္း အမိန္႔ရွိေတာ္မူပါတယ္.

နတ္မ်ား နဂါးမ်ားဟာ္ အလြန္စည္းကမ္းေသ၀ပ္ၾကသလုိ တရားနာယူသည့္အခါမွာ္ လူမ်ားကဲ့သုိ႔လႈပ္ရွားျခင္းမရွိပဲ နာယူၾကပါတယ္။ နတ္မ်ားဟာ လာေရာက္တဲ့အခါ ဆရာေတာ္ကုိ သုံးပတ္လွည့္၍ ကန္ေတာ့ၾကတယ္္၊ တည္ျငိမ္စြာ တရားနာျပီးသည့္အခါ သာဓု သုံးၾကိမ္ေခၚၾကျပီး ေနာက္သုိ႔ ေရြ႔လ်ားသြားၾကျပီး တခဏခ်င္းပင္လွ်င္ ၀ါဂြမ္းပုံေလးကဲ့သုိ႔ျဖစ္ျပီး လ်င္ျမန္စြာ ေကာင္းကင္၌ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကပါတယ္္၊

တခါက နဂါးမင္းႏွင့္ နဂါးပရိသတ္မ်ား ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ တရားနာလာၾကပါတယ္ လာတဲ့္အခါ နဂါးမင္းက သူ႔ရဲ့ ရာဇပလႅင္ကုိပါ ယူလာျပီး္ သူ၏ ရာဇပလႅင္ပါ သူ႔ပရိသတ္နဲ႔ တရားနာယူပါတယ္။ သူေသာက္ဖုိ႔ယူလာတဲ့ ေရကုိ ဆရာေတာ္ အာဂ်န္ခ်န္းကုိ အရင္ဆက္ကပ္ျပီးမွ သူေသာက္ေလ့ရွိပါတယ္။သုတၱန္ေဒသနာေတာ္ႏွင့္ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါး တရားကုိ နတ္မ်ားအလြန္ႏွစ္သက္ၾကတယ္လုိ႔ အမိန္႔ရွိပါတယ္။ ပဋိပတ္စခန္းကုိ ကၽြမ္းက်င္စြာ က်င့္ၾကံေတာ္မူတဲ့ ဆရာေတာ္ ဖရအာဂ်န္ခ်မ္းဟာ ၁၉၄၉ခုမွာ လူ႔ဘ၀ဇာတ္ သိမ္းေတာ္မူပါတယ္၊။


ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ ကုိယ္ေတြ႔ ထူးဆန္းေထြလာ ပရေလာကကမၻာကုိ သိရွိနုိင္ဖုိ႔ ဒီစာအုပ္မူရင္းမွာ ဆက္လက္ဖတ္ရႈနုိင္ပါတယ္၊
Ven. Acariya Mun - Spiritual Biography + photos

"HOW BIG ARE YOU?

ဓမၼေမာင္ႏွမတို ့ေရ

(ေခါင္းစဥ္ကိုၾကည့္ျပီး လန္ ့ေတာ့မသြားၾကပါနဲ ့ေနာ္။)

၁၆၊ ၅၊ ၂၀၀၉ (စေနေန ့) တုန္းက ဘုန္းဘုန္း ဦးတိကၡဉာဏလကၤာရ (ေယာဆရာေတာ္) ရဲ ့“ကူညီေဖးမ ပရဟိတ” ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ တရားေတာ္ကို အြန္လိုင္းကေန နာယူလိုက္ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္က “ဆ၀ါလာတ သုတၱန္” ကိုအေျခခံျပီး ေဟာာၾကားဆံုးမသြားခဲ့ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္း ဦးတိကၡဉာဏရဲ ့တရားကို နာယူေနရင္းက ကၽြန္ေတာ္တရားတိပ္ေခြေလးတစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္းသတိရလိုက္တယ္။ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက ၁၉၉၇ခုႏွစ္ေလာက္က ၾသစေၾတးလ်မွာ ေဟာထားတဲ့တရားေလးပါ။ "Giving & Loving" တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ မၾကာမၾကာနာျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္အတၱေတြႏွင့္ ပိတ္ေလွာင္မြန္းၾကပ္မႈေတြ ျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေပါ့။

တရားထဲမွာ ဆရာေတာ္က လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို အဓိကေျပာသြားပါတယ္။ Dr. Albert Schweitzer အေၾကာင္းပါ။ အာဖရိကကိုသြားျပီး ဘ၀ကိုျမွဳပ္ႏွံျပီး လူသားအက်ိဳးျပဳအလုပ္ေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ ့အေၾကာင္းကို နားေထာင္မိတိုင္း အားက်ၾကည္ညိဳစိတ္ျဖစ္ရပါတယ္။ သူ ့ဘ၀ႏွင့္ သူ ့လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို စာေပမွာရွာဖတ္ေတာ့လည္း တကယ္ကို စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ အတုယူဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းပါတယ္။

သူဟာ တျခားဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ပါ။ တခါတေလ သူ ့လုပ္ငန္းအတြက္ ပိုက္ဆံလိုရင္ ဥေရာပနိဳင္ငံေတြမွာ လိုက္တရားေဟာျပီးေတာင္ ရံပံုေငြရွာတဲ့သူပါ။ ဒါေပမယ့္ သူ ့ရဲ ့လုပ္ေဆာင္မႈေတြကေတာ့ ဗုဒၶအလုိက်ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူ ့ရဲ ့စိတ္ဓါတ္ကလည္း ဗုဒၶရဲ ့အဆံုးအမကို လိုက္နာေနသူလိုပါဘဲ။ တခါက သူ ့အေၾကာင္းကို ဦးဇင္းေလးတစ္ပါးႏွင့္ ေျပာျဖစ္ေတာ့ သူက တကယ္လို ့သာ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဦးဇင္းတို ့က ဆုၾကီးပန္လို ့ေတာင္ ေျပာခ်င္တာတဲ့။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီဆရာ၀န္ၾကီးဟာ တကယ္ကိုကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့ျပီး အမ်ားအက်ိဳးကိုလုပ္သြားခဲ့သူပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လို ့နာမည္ခံထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ သူ ့စိတ္ဓါတ္ရဲ ့ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို မွီဖို ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ယူျပီး ၾကိဳးစားရအံုးမွာပါ။

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက က သူ ့ရဲ ့တရားကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ႏွင့္ အဆံုးသတ္ထားပါတယ္။ ကဗ်ာနာမည္က "Splendid Torch" တဲ့။ George Bernard Shaw ရဲ ့လက္ရာပါ။ အဲဒီကဗ်ာကို နားေထာင္ရင္း၊ ဖတ္ၾကည့္ရင္း အဲဒီကဗ်ာထဲမွာသံုးထားတဲ့ "Use Up" ဆိုတဲ့စကားလံုးေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို ့ဒီဘ၀ ကံအေလ်ာက္ရလာတဲ့ ခႏၶာၾကီးကို ဘယ္ေလာက္ထိအသံုးခ်ခဲ့ျပီးျပီလဲ။ ဘာေတြအတြက္အသံုးခ်ခဲ့ျပီးျပီလဲ။ ျမတ္စြာဘုရားအစရွိတဲ့ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးမ်ားကေတာ့ သူတို ့ရရွိလာတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို မိမိအက်ိဳး၊ သူတစ္ပါးအက်ိဳးေတြအတြက္ အကုန္အသံုးခ်ျပီး ဖေယာင္းတိုင္ တစ္တိုင္ရဲ ့ မီးစာေရာ၊ ဖေယာင္းေရာ ကုန္ေတာ့မွ မီးျငိမ္းသလိုမ်ိဳး အသံုးခ်လို ့ရသမွ် အကုန္ထုတ္ျပီး သံုးသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ခႏၶာ၀န္ခ်မယ့္အခ်ိန္အထိ အမ်ားေ၀ေနယ်တို ့ရဲ ့အက်ိဳးကို ေရွ ့ရႈေဆာင္ရြက္ေတာ္မူသြားခဲ့ၾကပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရား ႏွင့္ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို ့ရဲ ့တပည့္ျဖစ္ခ်င္ၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေရာ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘ၀ေတြကို ဘာေတြအတြက္ အသံုးခ်ခဲ့ျပီးျပီလဲဆိုတာ ျပန္သံုးသပ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ ့ေနာက္ပိုင္း မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ေကာ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ေပးျပီးျပီလဲ။ လက္ဆင့္ကမ္းေပးရမယ္ဆိုရင္ေကာ ဘာေတြကို ေပးခဲ့မွာလဲ။

ဘုန္းဘုန္း ဦးတိကၡဉာဏရဲ ့တရားေတာ္ကို အဲဒီညကနာလိုက္ရာက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေမးျဖစ္ေတာ့တဲ့ ဒီေမးခြန္းေတြေခါင္းထဲ ျပန္ေရာက္လာေအာင္ သတိေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားပါတယ္။

"Giving & Loving" တရားေခြထဲမွာ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက က "How big are you?" လို ့ေမးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီေမးခြန္းကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေရာ၊ ညီအကိုေမာင္ႏွမအားလံုးကိုပါ ထပ္ဆင့္ျပီး ေမးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ "HOW BIG ARE YOU?" လို ့။

Splendid Torch

This is the true joy in life:
the being used for a purpose
recognized by yourself as a mighty one.

The being a force of nature,
instead of a feverish, selfish little clod of ailments and grievances
complaining that the world will not devote itself to making me happy.

I am of the opinion that
my life belongs to the whole community,
and as long as I live,
it is my privilege to do for it whatever I can.

I want to be thoroughly used up when I die -
for the harder I work, the more I live.
I rejoice in life for its own sake.

Life is no "brief candle" to me;
it is a sort of splendid torch
which I have got hold of for the moment,
and I want to make it burn as brightly as possible
before handing it on to future generations.

(George Bernard Shaw)

ရိုေသေလးစားရပါေသာ ဘုန္းဘုန္းဦးတိကၡဉာဏလကၤာရ ႏွင့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကို အားက်ိဳးမာန္တက္လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးကို ဒီေဆာင္းပါး၊ ဒီကဗ်ာေလးျဖင့္ ရိုေသစြာဂါရ၀ျပဳလိုက္ပါသည္။

ေလးစားစြာျဖင့္
၀ိမုတၱိသုခ

(ကုိ၀ိမုတၱိသုခ ေပးပုိ႔လာတဲ့ အီးေမးလ္ကုိ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္၊ လူသားပီသတဲ့ ႏွလုံးသားေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ၾကပါစုိ႔ )

ကူညီေဖးမ ပရဟိတ

(စကၤာပူ ေယာ အသင္း တႏွစ္ျပည့္ေျမာက္ျခင္း ႏွစ္ပတ္လည္အတြက္ ဂုဏ္ျပဳေရးသားပါသည္ )


၁၉-၀၅-၂၀၀၈ ေယာအသင္း စတင္ဖဲြ႔စည္းသည့္ေန႔က မွတ္တမ္းပုံရိပ္မ်ား

ငါကဲ့သုိ႔ စြမ္းအားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ေယာက်ားၤ အတြက္ တကုိယ္ထည္းကူးေျမာက္၍ အဘယ္ကဲ့သုိ့အက်ဳိးရွိအံ့နည္း။ငါသည္ သဗၺညဳတဥာဏ္ ရျပီးေနာက္္ နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာကကုိ ကူးေျမာက္ေစအံ့.( ဇာတက နိဒါန္း )

၁၆-၀၅-၂၀၀၉ စေနေန႔မွာ ကေနဒါ ေနာ္ေ၀ ထုိင္၀မ္ ထုိင္း ဖီလစ္ပုိင္ ေမာ္စကုိ စကၤာပူ ဂ်ပန္ အီတလီမွ ဓမၼခ်စ္ခင္ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမတုိ႔ကုိ ကူညီေဖးမ ပရဟိတ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေဟာေျပာခဲ့ပါတယ္၊ ေလာကလူသား တစ္ေယာက္အတြက္ ရွိသင့္တဲ့ လူ႔အရည္အေသြးမွာ တုိင္းတာစရာ အျဖစ္ပါ၀င္ေနတဲ့ ပရဟိတဟာ လူသားမွန္ရင္ အသိဥာဏ္ရွိသူမွန္ရင္ ေဆာင္ရြက္ၾကရပါလိမ့္မယ္..

လူ႔သားတစ္ေယာက္ တန္ဖုိးကုိ တုိင္းတာရာမွာ အတၱကုိယ္ဖယ္ရွားျပီး အမ်ားအက်ိဳး ဘယ္ေလာက္လုပ္နုိင္သလဲဆုိတာနဲ႔လညး္ တုိင္းတာရပါမယ္. ရွင္သန္သမွ် ကာလေလးမွာ လူဟာ အၿမဲကုိလွဳပ္ရွား ရုန္းကန္ေနရပါတယ္. အသာေလးထုိင္ျပီး အိပ္စား လုပ္ေနခြင့္မရွိပါဘူး၊ ဗုဒၶအလုိေတာ္အရဆုိရင္ေတာ့ ဥ႒ာနဖလူပဇီ၀ီ ျဖစ္ေနလုိ႔ပါပဲ၊

ဆ၀ါလာတ သုတၱန္မွာ ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာျပတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ၄ ေယာက္ဟာ လည္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္.

၁။ ကုိယ့္အက်ိဳးလဲ မလုပ္ ပရဟိတလဲ မလုပ္သူ
၂။ ကုိယ္အက်ိဳးေတာ့လုပ္ျပီး ပရဟိတ မလုပ္သူ
၃။ ပရဟိတေတာ့လုပ္ျပီး ကုိယ့္အက်ိဳးအတြက္ မေဆာင္ရြက္သူ
၄။ ကုိယ့္အက်ိဳးလည္းလုပ္ ပရဟိတလညး္ ေဆာင္ရြက္သူ..ဆုိျပီး ဒီကမၻာၾကီးထဲမွာ ရွိတဲ့ လူသားေပါင္း သန္း ၆ ေထာင္ေက်ာ္ကုိ တူရာတူရာ စုရင္ ဒီ ေလးမ်ိဳးသာ ရေၾကာင္းေဟာျပေတာ္မူပါတယ္..ဒီေလးေယာက္ထဲမွာ ကုိယ့္အက်ိဳးလည္းလုပ္ျပီး ပရဟိတလည္းေဆာင္ရြက္သူကုိ အျမတ္ဆုံးလူသားအျဖစ္ ျမတ္ဗုဒၶသတ္မွတ္ေတာ္မူပါတယ္.

ဘ၀တခုကုိ ေရာက္လာတဲ့ မိမိတုိ႔လဲ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ေအာင္ လူပီသေအာင္ လူ႔ႏွလုံးသားပီျပင္ေအာင္ ပရဟိတ လုပ္ၾကရပါမယ္…ဘုရားေလာင္း ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ အထက္ေဖာ္ျပပါ စကားဟာ ပရဟိတေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ တြန္းအားတခုျဖစ္သလုိ ငါလုိေယာက်ာၤးက တေယာက္တညး္ နိဗၺာန္သြားလုိ႔အက်ိဳးမရွိဘူး ဒီေလာကၾကီးထဲက နတ္လူျဗဟၼာေတြကုိလဲ ကူးေျမာက္ေစမယ္ ဆုိတဲ့ က်ဴးရင့္သံဟာ တကယ့္ကုိ မိမိတုိ႔ ႏွလုံးသားကုိ လႈပ္ႏႈိးေနခဲ့ပါတယ္…

ေလာကၾကီးထဲက သစ္ပင္ေတြဟာ အသီးနဲ႔ ေလာကၾကီးကုိ အက်ိဳးျပဳေနပါတယ္.ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြဟာ အၿမဲစီးဆင္းျပီး သန္႔စင္တဲ့ေရစင္နဲ႔ ေလာကၾကီးကုိ အက်ိဳးျပဳသလုိ ေနဟာလည္း ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ ေလာၾကီးကုိ အက်ိဳးျပဳေနပါတယ္. လေရာင္ဟာလည္း ေအးျမတဲ့အလင္းေရာင္နဲ႔ ေလာကၾကီးကုိအက်ိဳးျပဳေနပါတယ္.. ဒါေတြဟာ သက္ရွိေတြမဟုတ္သလို အသိဥာဏ္ရွိတဲ့လူေတြလည္း မဟုတ္ပါဘူး..ဒီလုိ သက္မဲ့ေတြေတာင္ ေလာကၾကီးကုိ ေက်းဇူးျပဳနိဳင္ေသးရင္ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ လူသားျဖစ္တဲ့ မိမိတုိ႔က လူလူခ်င္း ေက်းဇူးမျပဳသင့္ဘူးလား….လူပီသတဲ့လူ… ျမတ္ဗုဒၶသတ္မွတ္တဲ့ လူျမတ္စာရင္း၀င္ေအာင္ ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္..

မိမိတုိ႔တေတြဟာ တခဏမွ် လူ႔ဘ၀ရၾက။လူထဲသူထဲ လူနဲ့သူနဲ့ေနၾက။လူ႔ကိစၥ လူ႔၀တၱရား လူ႔တာ၀န္ယူၾကရ။လူ႔အေတြး လူ႔အျမင္ လူ႔အသိေတြ သိၾကရစဥ္ကာလမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ မ်ဳိးဆက္ရွည္ တည္တံ့ဦးမယ္မွန္း မသိတဲ့ လူ႔ေလာကအတြင္း လူသားအခ်င္းခ်င္း ရုိင္းပင္းကူညီမႈ၊ လူသား အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ရင္းနွီးေစမႈေတြနဲ့ လူ႔သတင္း လူခ်င္းေဆာင္ကာ လူ႔သမုိင္းေကာင္းေစဖုိ႔ အလုပ္ေကာင္းေတြ လုပ္ၾကရပါမယ္. အလုပ္ေကာင္းလုပ္နဳိင္ဖုိ႔ အဓိက က စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔ ထက္သန္တဲ့ဆႏၵရွိဖုိ႔ ေစတနာသန္႔ဖုိ႔ေတာ့လုိပါတယ္..

ျပီးေတာ့ လူေလာကၾကီးထဲက ဘာေတြယူသြားၾကမလဲ ဘာေတြထားသြားမလဲဆိုတာလဲ စဥ္းစားၾကရပါမယ္..ျမတ္ဗုဒၶကေတာ့ အခ်ိန္မ်ားစြာ အသက္မ်ားစြာ ဘ၀မ်ားစြာ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားစြာ ေပးဆပ္ခဲ့ျပီး ဓမၼဆုိတာကုိ ထားပစ္ခဲ့ပါတယ္.သူထားခဲ့တဲ့ ဓမၼဆုိတာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေလာက လူသားေတြကုိ ေက်းဇူးျပဳေနသလဲဆုိတာ အားလုံးနားလည္ သိနုိင္ပါတယ္…မိမိတုိ႔တေတြက ေကာ ဘာေတြယူျပီး ဘာေတြထားရစ္ခဲ့ၾကမလဲ…..

ေမတၱာသုတ္မွာေတာ့ နာညမညႆ ဒုကၡမိေစၦယ်..လူမ်ားရဲ့ ဒုကၡကုိ မလုိလားပါနဲ႔..အျပန္အားျဖင့္ေတာ့ ကူညီေဖးမ ပရဟိတ လုပ္ၾကပါလုိ႔ ေျပာနုိင္ပါတယ္. လူသားဒုကၡေရာက္တာကုိ ကုိယ့္ႏွလုံးသားက ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆုိရင္ ဒီလူႏွလုံးသားဟာ သူေတာ္စင္ ႏွလုံးသားလုိ႔ မဆုိနုိင္ပါဘူး..သူတပါး ဒုကၡေရာက္တာကုိ ျမင္ရရင္ ရင္ထဲမွာ တကယ့္ကုိ နာၾကင္စြာခံစား တုန္လႈပ္မွ သူေတာ္စင္ႏွလုံးသားလုိ႔ ဆုိရပါမယ္…
ဘုရားေလာင္းေတာ္ ကေတာ့ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူေနပါတယ္……. ငါကဲ့သုိ႔ စြမ္းအားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ေယာက်ားၤ အတြက္ တကုိယ္ထည္းကူးေျမာက္၍ အဘယ္ကဲ့သုိ့အက်ဳိးရွိအံ့နည္း။ငါသည္ သဗၺညဳတဥာဏ္ ရျပီးေနာက္္ နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာကကုိ ကူးေျမာက္ေစအံ့….

အုိစာရႈသူ….သင္ေရာ အကၽြန္ဳပ္တုိ႔ေရာ တတ္နုိင္တဲ့ ပရဟိတေတြ လက္တဲြေဆာင္ရြက္ၾကပါစုိ႔…လူ႔တန္ဖုိးေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ၾကပါစုိ႔…..သူတပါး ဒုကၡေရာက္တာကုိ မလိုလားသူ ကူညီသူ ေဖးမသူ ပရဟိတ ေဆာင္ရြက္သူ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါစုိ႔……….

(၁၉-၀၅-၂၀၀၉ ရက္ေန႔ဟာ စကၤာပူနုိင္ငံေရာက္ ေယာအသင္းကုိ တည္ေထာင္ဖဲြ႔စည္းခဲ့တာ တႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါျပီ..အတူဆင္ႏဲႊတဲ့ ေကာင္းမႈပဲြေလးေတြ ေဆာင္ရြက္နုိင္ခဲ့တာ စုစည္းတဲ့ ေယာညီအကုိ ေမာင္နွမတုိ႔ရဲ့ ညီညြတ္ေရး စိတ္ဓာတ္မ်ားေၾကာင့္သာျဖစ္ပါတယ္.ထက္သန္တဲ့ဆႏၵေတြနဲ႔ လူသားတန္ဖုိးေတြကုိ ဆက္လက္ျမွင့္တင္ ေဖာ္ထုတ္နုိင္ၾကမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ေနပါတယ္.)

ု

သီရိလကၤာနုိင္ငံမွာ က်င္းပေနတဲ့ Vesak Day ပဲြေတာ္ ျမင္ကြင္းမ်ား

ဒီလုိ မ႑ပ္ၾကီးေတြ ေဆာက္ျပီး ဗုဒၶ၀င္ေတးသရုပ္ေဖာ္ ေနာက္ခံစကားေျပာေတြနဲ႔ က်င္းပေနပါတယ္။

သီရိလကၤာ ၀ိဆတ္ေဒးပဲြေတာ္

လမ္းေတြေပၚမွာေတာ့ လူေတြစည္ကားေနပါတယ္။ လမ္းတုိင္း လမ္တုိင္းမွာ နုိင္ငံေတာ္က ခ်ေပးတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ေငြနဲ႔ ၾကီးမားတဲ့ မ႑ပ္ၾကီးေတြမွာ ဗုဒၶ၀င္( ဘုရားရွင္ အေၾကာင္း )ရုပ္ၾကြေတြနဲ႔ ပူေဇာ္ျပီး ဓမၼေတးမ်ားနဲ႔
သရုပ္ေဖာ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႔ မ႑ပ္ေတြမွာ ဆင္ဟာလိ လူမ်ိဳး မိန္းကေလးေတြက ဘုရားရွင္အေၾကာင္းကုိ သရုပ္ေဖာ္ ေျပာဆုိေနပါတယ္။ အခ်ိဳ႔ မ႑ပ္ေတြမွာေတာ့ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ဇာတ္ေတာ္ေတြထဲက အေၾကာင္းအရာေတြ သရုပ္ေဖာ္ေနၾကတယ္။ လူမ်ားစြာက ေသာက္စား ရမ္းကားျခင္းမရွိဘဲ မ႑ပ္ၾကီးေတြ ေရွ့မွာ ျငိမ္သက္စြာ လာေရာက္နားေထာင္ၾကပါတယ္။

ဗုဒၶေန႔မွာ ဂုဏ္ေတာ္ပြားျပီး ပူေဇာ္မယ္

အရဟံ- လူနတ္ျဗဟၼာတုိ႔၏ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
အ-ရဟံ - ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ မေကာင္းမွဳကုိ ျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
အရ-ဟံ- ကိေလသာ ရန္သူတုိ႔ကုိ သတ္ေတာ္မူျပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ၊
( အရဟံ......၀င္ေလတခ်က္ ။ အရဟံ...ထြက္ေလ တခ်က္ စသည္ျဖင့္လဲ ထိေရာက္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကုိ အာနာပါန ၀င္ေလ ထြက္ေလျဖင့္ကပ္၍ ပြားမ်ားပူေဇာ္နုိင္ပါသည္ )

အပူကင္းစင္ ဘုရားရွင္ ဦးတင္သူလဲ အပူကြာ၊
ပညာၾကီးျငား ျမတ္ဘုရား ဆည္းကပ္သူလဲ ဥာဏ္ၾကီးပါ၊

ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔မွာ တရားရႈ ႔မွတ္၍ ျငိမ္းေအးစြာ ေနပါမည္။

ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔ (သုိ႔ ) Vesak Day

မဟာလူသား ျမတ္ဗုဒၶ ,သစၥာတ၇ားကုိ လမ္းညႊန္ေဖာ္ထုတ္ေတာ္မူတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ရွင္ရဲ့ ေမြးေန႔ကုိ ေရာက္ပါျပီ၊ ခရစ္ေတာ္နဲ႔ လူထုေပါင္းစည္းတဲ့ေန႔ကုိ ခရစ္စမတ္တဲ့ ။ ဗုဒၶနဲ႔ လူထုေပါင္းစည္းတဲ့ေန႔ကုိ ၀ိဆတ္ေဒး လုိ႔ေခၚပါတယ္။ နုိင္ငံတကာမွာ တနုိင္ငံနဲ႔ တနုိင္ငံ က်င္းပပုံေတြကလဲ မတူညီၾကပါဘူး။ ရုိးရာ ျပကၡဒိန္ကုိ လုိက္ျပီး ေန႔ရက္ေတြလဲြသလုိ အေခၚအေ၀ါေတြလဲ လဲြေနတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒရွ္နဲ႔ နီေပါႏိုင္ငံေတြမွာ ဤလျပည့္ေန႔ကို ၀ိဆာခ္ပူဇ(Visakah Puja)၊ ဗုဒၶ ပုရ္နိမာ(Buddha Purnima)၊ ဗုဒၶဇယႏၱိ(Buddha Jayanti)လို႔လဲ အသိမ်ားပါတယ္။ ထိုင္းႏုိင္ငံမွာက ေတာ့ ၀ိဆာခဘုခ်( Visakha Bucha)၊ ဗီယက္နမ္မွာ ဖက္ဒန္း(Phật Đản)၊ အင္ဒိုနီးရွားမွာ ၀ိုင္းဆက္ (Waisak)၊ သီရိလကၤာမွာ ၀ိဆက္(ေ၀့ဆက္)( Vesak (Wesak))၊ တရုတ္စကားေျပာတဲ့ မေလးရွားနဲ႔ တရုတ္မွာ ေဖာဒန္း(佛誕 (fó dàn))၊ တိဗက္မွာ စကဒ၀(Saga Dawa)လို႔ အသီးသီး ေခၚဆို အသံုးျပဳကာ ပြဲေတာ္မ်ားကို က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ လာအိုႏိုင္ငံမွာလဲ ဒီပဲြေတာ္နဲ႔ ထပ္တူျဖစ္တဲ့ ပြဲေတာ္ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဆိုပါ ပြဲေတာ္ကေတာ့ ၀ိကဆက္ခ ေဘာကဆ(Vixakha Bouxa)လို႔ ေခၚပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာကေတာ့ ဒီအခ်ိန္က်င္းပတဲ့ ဒီပဲြေတာ္ကို ကဆုန္လျပည့္(Ka-sone-la-pyae)လို႔ အမည္တြင္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ျမန္မာျပကၡဒိန္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္လျဖစ္တဲ့ ကဆုန္လျပည့္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ သီရိလကၤာ၊ မေလးရွား၊ ျမန္မာ၊ ထိုင္း၊ စကၤာပူ၊ ဗီယက္နမ္နဲ႔ အင္ဒိုနီးရွား၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ထိုင္၀မ္တို႔မွာ ဒီ၀ိဆက္ပြဲေတာ္အခါသမယကို အမ်ားျပည္သူရုံးပိတ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကပါတယ္။
အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဓေလ့ထံုးစံမ်ားမွာ အသံုးျပဳတဲ့ မတူထူးျခားတဲ့ ျပကၡဒိန္ေတြရဲ႕ အလိုအရ ၀ိဆက္ပြဲေတာ္ရက္ကို အတိအက် သတ္မွတ္ဖို႔ေတာ့ ခက္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာျပကၡဒိန္ကို လက္ခံ အသံုးျပဳတဲ့ ေထရ၀ါဒတိုင္းျပည္မ်ားမွာ ထံုးစံအားျဖင့္ ငါးလေျမာက္ သို႔မဟုတ္ ေျခာက္လေျမာက္ရဲ႕ လျပည့္ေန႔၊ ဥပုသ္ေန႔မွာ ပြဲေတာ္ရက္ က်ေရာက္ပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ တရုတ္ျပကၡဒိန္မွာ ပထမဆံုးလျပည့္က်တဲ့ ေလးလေျမာက္ျဖစ္ပါတယ္။ အေနာက္တိုင္းျပကၡဒိန္အရကေတာ့ ပြဲေတာ္ရက္ ဟာ တစ္သမတ္တည္း မရွိႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဧၿပီလနဲ႔ ေမလမွာေတာ့ က်ေရာက္ ေလ့ရွိပါတယ္။

၁၉၅၀ခုႏွစ္မွာ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားညီလာခံၾကီးကို သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာ က်င္းပ ခဲ့ပါတယ္။ အဆိုပါ ညီလာခံမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ေမြးေန႔ကို ၀ိဆက္ေန႔အျဖစ္ ပြဲေတာ္က်င္းပၾကဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၀ိဆက္အခါေတာ္ေန႔ေရာက္တိုင္း တစ္ကမၻာလုံးမွာရွိတဲ့ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာဓေလ့ထုံးစံမ်ားရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳေလ့ရွိၾကပါတယ္။ တခါတရံ ဗုဒၶေန႔လို႔လဲ သံုးၾကပါေသးတယ္။ အမွန္ေျပာရရင္ ဒီပြဲေတာ္ရက္ဟာ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ ေမြးေန႔၊ သဗၺညဳတညာဏ္အလင္းရရွိတဲ့ေန႔၊ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူေသာေန႔မ်ားနဲ႔လဲ တိုက္ဆိုင္ေနပါ တယ္။
ဒါကုိ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳမွာေတာ့ ဖြား ပြင့္ ေဟာ စံ ဗ်ာဒိတ္ခံ မွတ္ရန္ လကဆုန္လုိ႔ မွတ္ရလြယ္ေအာင္ သေကၤတ ျပဳထားၾကပါတယ္။

၁- ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားက သုေမဓာ အမ်ိဳးေကာင္းသားကုိ ေလးသေခ်ၤ ကမၻာတသိန္းထက္မွာ ေဂါတမ ဗုဒၶနာမည္နဲ႔ ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔ မိန္႔ၾကားခဲ့တာလဲ ဒီကဆုန္လျပည့္ေန႔ပါပဲ။

၂- ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ ခု ကဆုန္လျပည့္ ဘီစီ ၆၂၃ မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။

၃- ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခု ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ (ဘီစီ ၅၈၈ )မွာ ဘုရားအျဖစ္ကုိေရာက္ေတာ္မူပါတယ္။

၄- မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၄ ကဆုန္လျပည့္ ဘီစီ ၅၈၇ မွာ ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္းကုိေဟာေတာ္မူပါတယ္

၅= မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈ ခု ကဆုန္လျပည့္ အဂါၤေန႔ ဘီစီ ၅၄၃ မွာ ပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံေတာ္မူပါတယ္။
ဘုရားအျဖစ္နဲ႔ ၄၅ ၀ါ သီတင္းသုံးေတာ္မူခဲ့တယ္။ အဲဒီ ၄၅ နွစ္အတြင္းမွာ တရားေဟာျခင္း သံဃာ့အဖဲြ႔အစည္း ထူေထာင္ျခင္း ႏွင့္ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါတုိ႔ရဲ့အက်ိဳးတရားကုိ ေန႔မနားညမအား ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

၀န္ခံခ်က္။ အရွင္ကုသလသာမိ၏ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးကုိ ကုိးကားေဖာ္ျပသည္။

တရားေတာ္နာ ၾကြေရာက္ပါ

တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္တုိ႔ တရားနာ ၾကြေရာက္ပါရန္ ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။

အလင္းနိမိတ္နဲ႔ ဘုရားဖူးျခင္းအေပၚ ပါေမကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္၏ သေဘာထား အျမင္

ေျမဇင္းေတာရ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ပဓာနပါရဂူက်မး္ကုိ ဖတ္ရႈၾကည့္ပါသည္၊ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးႏွင့္ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္တုိ႔ ေတြ႔ရွိခ်က္ေတြကုိ ေမးေျဖေနတာေတြ႔ရွိရသည္။ အခ်ိဳ႔အခ်က္ အလက္ေတြကုိ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက နည္းလမ္းမွန္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးသည္ကုိ ေတြ႔ရွိရပါသည္.

အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းမွ အနဳေလာမဥာဏ္အထိ ရွင္းလင္းျပသသည္ကုိေတြ႔ရွိရပါသည္၊ ဤစာအုပ္၌ ထူးျခားခ်က္မွာ အာနာပါနအားထုတ္ျပီး နိမိတ္ေတြရလာသည္။ ၎ရလာေသာ နိမိတကုိ ၾကီးထြားေအာင္ အားထုတ္ျပီး အေ၀း အနီးဘုရားေစတီမ်ားကုိ အားထုတ္ျခင္းျဖစ္ေပသည္၊ ဤမွ်ေလာက္အားထုတ္ရုံမွ်ျဖင့္ ဘုရားေစတီမ်ားကုိ ဖူးလုိ႔ရပါသလားဟု ေမးဖြယ္ရွိ၏။္ ဘုရားေဟာက်မ္းစာေတြထဲမွာ ဤလုိနည္းေတြပါ ပါရဲ့လားဟုလည္း ေမးဖြယ္ရွိ၏

ေအာက္ပါ အရုဏ၀တီသုတၱန္ ႏွင့္ အ႒ကထာတုိ႔ကုိ ၾကည့္ရႈလုိက္လ်က္ ရွင္းသြားပါလိမ့္မည္၊ ဤကမၻာမွ ျပန္၍ေရတြက္ေသာ္ ၃၁ ကမၻာအထက္၌ သိခီျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူ၏ သိခီျမတ္စြာဘုရားမွာ အဘိဘူ ႏွင့္ သမၻ၀ဟူေသာ အဂၢသာ၀က ရဟႏၱာ ၂ ပါးရွိသည္။

တရံေရာအခါ သိခီျမတ္စြာဘုရား ႏွင့္ အဘိဘူ လက္ယာေတာ္ရံတပည့္တုိ႔ ျဗဟၼာဘုံသုိ႔ ၾကြသြားၾကသည္။ သိခီျမတ္စြာဘုရား၏ ေစခုိင္းခ်က္အရ အဘိဘူရဟန္းသည္ ေအာက္ပါ ႏွစ္ဂါထာကုိ စၾကာ၀ဠာတေထာင္အတြင္းရွိ သတၱ၀ါအားလုံး ၾကားေအာင္ ျမင္ေအာင္ ေဟာၾကားေလသည္၊

အာရမၻထ နိကၠမထ ယုဥၨထ ဗုဒၶသာသေန
ဓုနာထ မစၥဳေနာ ေသနံ နဠာဂါရံ၀ ကုဥၨေရာ
ေယာ မသၼိ႔ ဓမၼ၀ိနေယ အပၸမေတၱာ ၀ိေဟႆတိ
ပဟာယ ဇာတိသံသာရံ ဒုကၡႆႏၱံ ကရိႆတိ။ ဟူေသာ ႏွစ္ဂါထာကုိ

ယခုေခတ္ ရုပ္ျမင္သံၾကားျဖင့္ အသံေကာ ရုပ္ေကာင္ ျမင္ေအာင္ ၾကားေအာင္ထုတ္လႊင့္ သကဲ့သုိ႔ အဘိဘူရဟန္းသည္ ျမင္ေအာင္ ၾကားေအာင္ထုတ္လႊင့္ခဲ့ေလသည္၊ ဒီေနရာ၌ အ႒ကထာဆရာေတာ္က အဘိဘူရဟန္းထုတ္လႊင့္ပုံကုိ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ

အဘိဘူရဟန္းသည္ ေရွးဦးစြာ နီလကသုိဏ္းစ်ာန္ကုိ ၀င္စား၍ နီလကသုိဏ္းနိမိတ္ျဖင့္ စၾကာ၀ဠာတေထာင္ကုိ ျဖန္႔လုိက္သည္၊ ထုိအခါ စၾကာ၀ဠာ တေထာင္လုံး ညကဲ့သုိ႔ျဖစ္သြားသည္ ေမွာင္သြားသည္၊ ထုိ႔ေနာက္မွ ဩဒါတကသုိဏ္းစ်ာန္၀င္စား၍ ဩဒါတကသုိဏ္းနိမိတ္ျဖင့္ စၾကာ၀ဠာ တစ္ေထာင္ကုိ ျဖန္႔လုိက္သည္၊ ထုိအခါ စၾကာ၀ဠာ တစ္ေထာင္လုံး ေနကဲ့သုိ႔ လင္းထုိင္သြားသည္ ထုိအခါမွ အထက္ပါ ႏွစ္ဂါထာကုိ ေဟာၾကားရာ အားလုံးသတၱ၀ါတုိ႔ အဘိဘူရဟန္း၏ ရုပ္အဆင္းကုိလဲ ျမင္ရသည္ တရားအသံကုိလည္း ၾကားၾကရသည္ဟု အ႒ကထာဆရာေတာ္ဖြင့္ျပသည္။

ေမာင္းေထာင္ေျမဇင္းေတာရ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ နည္းသည္လည္း အရုဏ၀တီသုတ္ အ႒ကထာ အဖြင့္ႏွင့္ ညီညြတ္သျဖင့္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာျဖင့္ အားထုတ္သင့္ၾကေပသည္၊ အကယ္၍ ဘုရားမဖူးခ်င္လ်င္လည္း မိမိ ခႏၶာရွိ ၃၂ ေကာ႒ာသအာရုံမ်ားကုိ အာနာပါန နိမိတ္ျဖင့္ ထုိးၾကည့္ျပီး ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္ကုိ ရႈလ်င္လည္း အလြန္တရာမွၾကည္လင္ျပတ္သားစြာ ျဖစ္မွဳ ပ်က္မွဳမ်ားကုိ ျမင္နုိင္ပါသည္၊

အာနာပါန သမာဓိႏွင့္ ကသုိဏ္းနိမိတ္တုိ႔၏ အကူအညီျဖင့္ ၀ိႆနာရႈလ်င္လည္း ၀ိပႆနာ သက္သက္ထက္ပုိ၍ ေကာင္းပါသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမာင္းေထာင္ေျမဇင္းေတာရဆရာေတာ္၏ ပဓာနပါရဂူက်မး္ကုိ ၾကည့္ရႈ၍ အားထုတ္လုိသူမ်ား စိတ္ခ်လက္ခ် ယုံၾကည္စြာျဖင့္ အားထုတ္သင့္ၾကေပသည္။


ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္
အဂၢမဟာပ႑ိတ
အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေထရ၀ါဒတကၠသုိလ္
ဒုတိယပါေမာကၡခ်ဳပ္


ပဓာနပါဂူက်မ္း အမွာစာကုိ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ အဌကထာကုိ တုိက္ရုိက္ၾကည့္ရႈလုိသူမ်ားအတြက္ သံယုတၱ အ႒ကထာ ပထမအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၂၀၃။ ၂၀၄ မွာ ၾကည့္ရႈနုိင္ပါသည္၊ မွန္ကန္သည့္ ဓမၼမ်ားကို က်င့္ၾကံျခင္းျဖင့္ သိရွိနုိင္ပါေစ။
အရွင္တိကၡဥာဏာလကၤာရ ( ေယာ )

ေက်းဇူး မဂၤလာ

ကုိ၀င္းျမင့္ ကုိ၀ိမုတၱိ တုိ႔ ဦးေဆာင္ျပီး က်င္းပတဲ့ အြန္လုိင္းတရားပဲြေလး ျပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္သြားလုိ႔ အားလုံးလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ ေဟာေျပာခဲ့တဲ့ တရားေတြကုိ အျဖဴေရာင္သံစဥ္ ေရဒီယုိတဆင့္ ထပ္ဆင့္လႊင့္ေပးလုိ႔ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္တုိ႔ ရႊင္ျပဳံးၾကည္နူးၾကရသလုိ ကမၻာတ၀ွန္းဓမၼခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္တုိ႔ နာၾကားခြင့္ရရွိခဲ့ပါတယ္၊

စာေရးသူဆီကုိ အီးေမးလ္နဲ႔တမ်ိဳး ဖုန္းနဲ႔တဖုံ ၀မ္းသာေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြကုိ ဦးဇင္းက ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖန္႔ျဖဴးခြင့္ရေအာင္ ၾကိဳးစားေပးခဲ့တဲ့ ကုိ၀င္းျမင့္ ကုိ၀ိမုတၱိ အျဖဴေရာင္သံစဥ္ အျဖဴေရာင္ေမတၱာ သစၥာအလင္း မက္မက္ မေမဟန္ ကုိေအာင္ေဆြဦး ကုိေနဇင္လတ္ ကုိမ်ိဳး ကုိနန္းထုိက္လင္း မျမေၾကးမုံ ကုိေအာင္ေက်ာ္ဆန္း စတဲ့ ကမၻာ့နုိင္ငံ အသီသီးက ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလုိပါတယ္၊

တုိေတာင္းတဲ့ လူ႔ဘ၀ေလးမွာ အခ်ိန္ကုိ အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးခ်လုိ႔ ဗုဒၶရဲ့ မဂၤလာတရားေတာ္နဲ႔ အညီ ကာေလန ဓမၼႆ၀နံ ဆုိတာကုိ ႏွဳတ္က ရြတ္ဆုိေနရုံသာမကပဲ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည ္ေဖာ္ၾကျခင္းျဖစ္လုိ႔ တကယ့္ မဂၤလာအစစ္ ျဖစ္ရပါတယ္၊ မဂၤလာရွိရင္ ၾကီးပြားမယ္လုိ႔ ဘုရားရွင္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူတဲ့အတြက္ ေလာကီၾကီးပြားေရး ေလာကုတၱရာ ၾကီးပြားေရးကုိ ဆထက္တုိးလုိ႔ ေဆာင္ရြက္နုိင္ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း ေက်းဇူးတင္စကား ဆုိလုိက္ပရေစ၊ ။

၀ိပႆနာ ရႈမွတ္ပုံ

၀၅- ၀၅- ၂၀၀၉

မေန႔က သမထပုိင္း ရွဳမွတ္ပုံ အဆင့္ဆင့္ကုိ ေျပာျပီးသြားပါျပီ ၊ သတိရေအာင္ ျပန္ေျပာ ရရင္ သမထကုိ အပုိင္းေလးပုိင္းနဲ႔သြားခဲ့ပါတယ္၊ သတိၿမဲရာ ပထမာ ဆုိတဲ့ အတုိင္း ပထမဆုံး ႏွာသီးဖ်ားေလးမွာ မိမိရဲ့ သတိကုိ ၿမဲေနေအာင္ ၾကိဳးစား ရွဳမွတ္ရပါတယ္၊ ဒီလုိ ရွဳ႔မွတ္ရင္း ၇ ရက္ ၈ ရက္ သုိ႔မဟုတ္ ၁၀ ရက္ေလာက္ အားထုတ္ျပီးသြားလုိ႔ သတိေတြၿမဲေနျပီဆုိရင္( သတိၿမဲဆုိတာ ဆုိတာ --၀င္ေလ ၀င္တုိင္း, ထြက္ေလ ထြက္တုိင္း ႏွာသီးဖ်ားကုိ ထိထိျပီး ၀င္ ထြက္တာကုိ တရစပ္သိေနတာကုိ ေျပာတာပါ ) သမထ ဒုတိယအဆင့္ကုိ အားထုတ္ရပါတယ္။

ဒုမွာ တုိ ရွည္ သိိ ဆုိတဲ့အတုိင္း ကုိယ္ထုိင္ေနတဲ့ ေရွ့တည့္တည့္ ု၂ ေတာင္ ၃ ေတာင္အကြာေ၀းတဲ့ နံရံမွာ အမွတ္အသားေလး တခု ျပဳျပီး ထြက္ေလကုိ အဲဒီအမွတ္အသားေလး အေရာက္ တြန္းပုိ႔ရပါတယ္ ျပီးရင္ အဲဒီေလကုိ ၀င္ေလနဲ႔ ျပန္သိမ္းပါ ဒီလုိနည္းနဲ႔ ၃ ေတာင္ကေန အေတာင္ ၅၀ အေတာင္ ၅၀ ကေန အေတာင္ ၁၀၀ စသည္ ပုိ႔လုိက္ ယူလုိက္ျပဳလုပ္ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တခ်က္သတိထားခဲ့ေစခ်င္တာက ေလကုိ ပုိ႔ ယူ လုပ္တဲ့အခါ ႏွာေခါင္းက ေအာက္ကုိ စိုက္ေနေတာ့ အစပုိင္းမွာ ခက္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ စိတ္အလုပ ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေရာက္ေစ ဆုိရင္ ေ၇ာက္သြားပါတယ္။ ျပန္လာလုိ႔ စိတ္ကညြတ္လုိက္ရင္ ျပန္လာပါတယ္ ဒါကေတာ့ ေျမဇင္းဆရာေတာ္တုိ႔နည္းပါ၊ မူရင္း ပါဠိေတာ္မွာေတာ့……ငါရဲ့ထြက္ေလကုိ ရွည္ရွည္ ရွဴမည္ဆုိျပီး ရွည္ရွည္ႏွာသီးဖ်ားကေန လႊတ္လုိက္ရမွာပါ ။ ျပီးေတာ့ ငါ့ရဲ့ ၀င္ေလကုိ ရွည္ရွည္ ရွဴိက္သြင္းမယ္ ဆုိျပီး ရွည္ရွည္ ျပန္ရွဳိက္လုိက္ရမွာပါ၊ တုိတုိသြင္းမည္ တုိတုိ ျပန္ထုတ္မည္ေပါ့။

ေနာက္တဆင့္က - သုံးခ်က္သိမွာ တတိယာ ဆုိတဲ့အတုိင္း အလင္းနိမိတ္ကို ႏွာေခါင္းမွ ရင္ခ်ိဳင့္၊ ရင္ခ်ိင့္မွ ခ်က္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရႈိက္သြင္းလိုက္တဲ့ အခါ
ႏွာသီးဖ်ားမွာ စၿပီး ၀င္ေနသည္ကိုလည္း သိ၊ ရင္ခ်ိဳင့္ေရာက္သည္ကိုလည္း သိ၊ ခ်က္ေရာက္သြားသည္ကိုလည္း သိ၊ သံုးဌာနလံုး၌ သိေနေအာင္ အားထုတ္ရမွာပါ၊
ျပီးေတာ့ ပါးေဖာက္ နားေဖာက္ ျဖတ္စား လွီးစား ေစ ၁၀ ခ်က္စတာေတြနဲ႔ အလင္းနိမိတ္ကုိ လုိသလုိေစခုိင္းနုိင္ေအာင္ အားထုတ္ရပါတယ္

ေနာက္တဆင့္ သမထက ေလးမွာ ျငိမ္းေစဘိ ဆုိတဲ့အတုိင္း ၀င္ေလ ထြက္ေလကုိ ေျဖးေျဖးေလး ရွဴသြင္းရ ထုတ္ရပါတယ္၊ မိမိတုိ႔ ပုံမွန္ ၀င္ေလ ထြက္ေလက ၾကမ္းတမ္းပါတယ္။ ဒါကုိ မိမိက ငါ၏ ထြက္ေလ၊ ၀င္ေလတို႔ကို ၿငိမ္းေစအံ့၊ ၿငိမ္းေစအံ့”ဟု ရႈမွတ္ေနရံုပါ။ ပါရမီဥာဏ္ရင္သန္သူမ်ားကေတာ့ ေရွ႔ုုပုိင္းသမထက်င့္စဥ္ေတြမွာပဲ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ျငိမ္းေနတာကုိ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။

ဒီလုိအားထုတ္ေနရင္း တခါတရံ ထြက္သက္ ၀င္သက္ေတြ ေပ်ာက္သြားသလုိ ထင္တတ္ပါတယ္။ ဒီလုိသမထအဆင့္ေလးဆင့္ကုိ အားထုတ္ျပီးသြားျပီဆုိရင ္အညစ္အေၾကးမရွိတဲ့ မွန္သားျပင္ၾကီးလို တိမ္တိုက္ၾကားက ထြက္လာတဲ့ လျပည့္၀န္းၾကီးလိုထင္မွတ္ေနရျပီး မိမိရဲ့ အလင္းနိမိတ္ဟာ အလြန္ကုိ ၾကည္လင္ေတာက္ပေနပါတယ္။ဒီလုိပဋိဘာဂနိမိတ္အဆင ္အခုိက္အတန္႔မွာ စိတ္ညစ္ညဴးေၾကာင္း နီ၀ရဏတရားေတြ ကင္းေနပါတယ္။ .


၀ိပႆနာပုိင္း ရွဳမွတ္ပုံမ်ား

သမထဆုိတာ တေနရာတည္းကုိ စုိက္ရွဳတာပါ၊ ၀ိပႆနာဆုိတာ ခႏၶာကုိယ္တခုလုံးကုိ ျဖန္႔္ရွဴတာလုိ႔ ေျမဇင္းဆရာေတာ္ၾကီးက မိန္႔ေတာ္မူပါတယ။္ သမထယာနိကသမားအတြက္ စတုတၳအဆင့္က်င့္စဥ္မွာ ပဋိဘာဂအလင္းနိမိတ္ရရွိၿပီး ဥပစာဆိုက္သြားျပီဆုိရင္္ ၀ိပႆနာကို စတင္အားထုတ္ရႈမွတ္ႏိုင္ပါတယ္။

၀ိပႆနာရႈမွတ္ရာတြင္ ရုပ္ကို ရႈမွတ္ရမွာလား၊ နာမ္ကို ရႈမွတ္ရမွလားလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ စာေပမွာေတာ့ သမထယာနိကလမ္းစဥ္နဲ႔ အားထုတ္သူမ်ားအတြက္ နာမ္ကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားရမယ္္လုိ႔ု ဆိုပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သမထအားထုတ္မႈ အားေကာင္း၍ သမာဓိရင့္သန္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ္။ ၀ိိပႆနာသက္သက္ရႈမွတ္ ပြားမ်ားသူမ်ားသူေတြကုိေတာ့ ရုပ္ကို ရႈမွတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္္။

ကႏၷီနည္းမွာ သမထယာနိကလမ္းစဥ္ျဖစ္၍ နာမ္ကိုပင္ ရႈမွတ္ပြားမ်ားရမည္ဟု မွတ္ရမည့္အေနအထား ရွိပါတယ္္။ဒါေပမယ့္ ကႏၷီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ေယာဂိပါရဂူက်မ္းတြင္ ရုပ္ကိုပဲ ရႈမွတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သမထယာနိကလမ္းစဥ္ ျဖစ္ေပမယ့္ သမထကို အဆံုးစြန္ အပၸနာစ်ာန္ရသည္အထိ အားမထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾက။ ဥပစာရစ်ာန္အဆင့္မွ်သာရွိ၍ ရုပ္ကိုပင္ ရႈမွတ္ႏိုင္သည္ဟု က်မ္းအကိုးအကားမ်ားျပ၍ မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။

ရွဳ႔နည္း ၃ မ်ိဳး

၁-သမထအားထုတ္စဥ္က ရရွိခဲ့တဲ့ ပဋိဘာဂအလင္းနိမိတ္နဲ႔ ေျခဖ်ားကေန ငယ္ထိပ္အထိ တကုိယ္လုံး သတိမလြတ္ေစဘဲ ရွဳျခင္း
၂- ေျခဖ်ား မွ ခ်က္
ခ်က္မွ လည္မ်ိဳ
လည္မ်ိဳမွ ငယ္ထိပ္ထိ သုံးပုိင္း ပုိင္း၍ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ရွဳမွတ္ျခင္း
၃- လက္ေလးသစ္ သုိ႔မဟုတ္ တံေတာင္ေလာက္စီပုိင္းျပီး ရွဳမွတ္ျခင္း ဆုိျပီး ရွဳမွတ္နည္း ၃ မ်ိဳးရွိပါတယ္။

ခႏၶာကိုယ္အစိတ္္အပိုင္းအလိုက္ ရႈနည္းသံုးမ်ိဳး ကဲြျပားသကဲ့သို႔ အရႈမွတ္ခံ အာရံုအလိုက္ ရႈပြားရာ အစြန္းသံုးပါးကိုလည္း သိသင့္ပါတယ္္။

၁- ျမင္ရင္ ျမင္တယ္ ၾကားရင္ ၾကားတယ္ လုိ႔မွတ္ျခင္း
၂- မိမိခႏၶာကုိယ္ရဲ့ ငယ္ထိပ္ေျခေတာက္လက္စတဲ့ေနရာေတြမွာ တဖြားဖြား ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိ မွတ္ျခင္း
၃- ႏွလုံးအိမ္ကုိ ရွဳမွတ္ျခင္း ဆုိျပီး အစြန္းသုံးပါးရွိပါတယ္။

ကႏၷီဆရာေတာ္ၾကီး ေျမဇင္းဆရာေတာ္ၾကီးတုိ႔ရဲ့နည္းကေတာ့ ႏွလုံးအိမ္ကုိ ရွဳမွတ္တဲ့နည္းပါ။ အစပုိင္းမွာေတာ့ ခက္သလုိရွိပါတယ္ ေနာက္ပုိင္းမွာ အလြန္လြယ္ကူပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ခႏၶာကုိယ္တခုလုံးရဲ့ ဗဟုိခ်က္မဟာ ႏွလုံးအိမ္ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ၊ ႏွလုံးအိမ္ကေန ခႏၶာကုိယ္တခုလုံး ျဖန္႔ၾကည့္လုိက္ရင္ ရုပ္တရား နာမ္တရားေတြ တဖဲြဖဲြ တသဲသဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္
ဥပမာငါးမ်ိဳး

အထက္တြင္ ျပဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း မိမိ၏ ႏွလံုးအိမ္တြင္ အာရံုကပ္၍ ရုပ္နာမ္တို႔၏အျဖစ္အပ်က္ကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားေနေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အား တရိပ္ရိပ္ျဖစ္၍ တရိပ္ရိပ္ပ်က္ပံုကိုလည္းေကာင္း၊ အသစ္အသစ္ျဖစ္၍ အေဟာင္းအေဟာင္းတို႔ ခ်ဳပ္ပ်က္ေနပံုကို မိမိ၏ ပကတိမ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္၍ျမင္ေနရသကဲ့သို႔ မုခ်ထင္ထင္ သိျမင္ရေလေတာ့သည္။ ထိုသို႔ ထင္ျမင္လာေသာေယာဂီအား ေအာက္ပါဥပမာငါးမ်ိဳးတို႔တြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစ၊ ေရာ၍ျဖစ္ေစ ထင္ျမင္လာတတ္ပါသည္။ ၎တို႔မွာ -

၁။ ေနအရုဏ္တက္၍ ေနထြက္ေသာအခါ ၿပိန္းျမက္ပင္တို႔၏ အဖ်ား၌ တသားတည္းခဲေနေသာ ဆီးႏွင္းေပါက္တို႔ တေျဖာက္ေျဖာက္ေၾကြက်ေနသည္ကို ျမင္ေနရသကဲ့သို႔ ထင္ျမင္လာျခင္း၊

၂။ ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္း၊ အိုင္တို႔၌ရွိေသာ ၀ဲေကြ႕၌ ေရမ်ားတိုးေ၀ွ႕ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေရျမွပ္၊ ေရပြက္တို႔ကို ျမင္ေနရသကဲ့သို႔ ထင္ျမင္လာျခင္း၊

၃။ ၾကည္လင္ၿငိမ္သက္ေနေသာေရျပင္တြင္ တုတ္၊ ေတာင္ေ၀ွးစသည္တို႔ျဖင့္ ေရးျခစ္၊ ရိုက္ပုတ္လိုက္ေသာအခါ အလႊာအလႊာလိုက္ တရိပ္ရိပ္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေရလႈိင္းတို႔ကို ျမင္ေနရသကဲ့သို႔ ထင္ျမင္လာျခင္း၊

၄။ ပြတ္ေဆာက္ဖ်ား၌ တင္ထားေသာ မုံ႔ညွင္းေစ့၊ ေလတြင္၀ဲပါေနေသာ လူးႏွမ္းေစ့တို႔၏ တေရြ႕ေရြ႕၊ တရိပ္ရိပ္၊ တဖိတ္ဖိတ္ေၾကြက်သည္ကို ျမင္ေနရသကဲ့သို႔ ထင္ျမင္လာျခင္း၊

၅။ ညိဳျပာရီေမွာင္ေနေသာ တိမ္လိပ္တို႔အတြင္း၌ တ၀င္း၀င္း၊ တဖ်က္ဖ်က္ လက္လက္ေနေသာ လွ်ပ္စစ္ႏြယ္တို႔ကို ေတြ႕ျမင္ေနရသကဲ့သို႔ ထင္ျမင္လာျခင္း တို႔ျဖစ္ပါသည္။

ဒီဥပမာ ငါးမ်ိဳးကုိ အားထုတ္ဖူးတဲ့ ေယာဂီမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္နုိင္ပါတယ္။ ထူးဆန္းသည့္ ဓမၼ သံသရာကလြတ္ေျမာက္နုိင္သည့္ ဓမၼမ်ားကုိ စာသိမွ သည္ က်င့္သိ က်င့္သိမွ သည္ ထုိးထြင္းသိ အဆင့္ေရာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါစုိ႔လုိ႔ အျဖဴေရာင္ ေမတၱာမ်ားနဲ႔ တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

က်မ္းကုိး။ ေယာဂီပါရဂူက်မ္း

ကႏၷီဥပနိသ်ခံ ေျမဇင္းေတာရဆရာေတာ္ၾကီး၏ တရားရွဳ႔မွတ္ပုံ အက်ဥ္းခ်ဳပ္

ေမလ ၂ ရက္ ၃ ရက္ ေန႔ ညေတြမွာ အြန္လုိင္း စကုိက္တရားပဲြေတြ ေျပာျဖစ္ ေဟာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ ေမာ္စကုိက ဓမၼညီအကုိမ်ားျဖစ္တဲ့ ကုိ၀င္းျမင့္ ကုိဖုိးသား ကုိေနဇင္လတ္ ကုိေအာင္ေဆြဦး ၊ ဂ်ပန္နုိင္ငံက ကုိ၀ိမုတၱိသုခတုိ႔ စီစဥ္ၾကတာပါ၊ ဦးဇင္းရဲ့ ကုိယ္ေတြ႔သမထ ၀ိပႆနာကုိ နာယူခ်င္တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္၊ ဒီလုိနဲ႔ ၂ ညတာ ေျပာၾက ေဟာၾက ေမးၾကနဲ႔ တန္ဖုိးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ရယူနုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တရားပဲြမွာ ပါ၀င္တဲ့ ထုိင္း ေမာ္စကုိ ဂ်ပန္ ေနာ္ေ၀ စကၤာပူ အီတလီ ကေနဒါ စတဲ့ ကမၻာ့နုိင္ငံ အသီးသီး မွ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား တရားနာယူ သူမ်ားက တရားရွဳမွတ္နည္းေလးေတြ ေရးေပးပါ ေျပာျပပါဆုိလုိ႔ ဦးဇင္းတုိ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ လမ္းအတုိင္း ေရးလုိက္ပါတယ္၊


သမထ မပြားမ်ားခင္ ဗုဒၶါနဳႆတိ၊ ေမတၱာ ဘာ၀နာ၊ မရဏႆတိ၊ အသုဘ ဘာ၀နာ ကုိ ပြားမ်ားရ ပါတယ္. ဒီေလးမ်ိဳးကုိ စတုရာ ရကၡတရား (အေစာင့္ အေရွာက္ တရားေလးပါး လုိ႔ ေခၚဆုိပါတယ္. တရား အားထုတ္တဲ့ ေယာဂီမ်ား သဒၶါ တရားေတြ တုိးပြားျပီး ေအးခ်မ္းစြာ တရား ရွဳမွတ္နုိင္ဖုိ႔ အတြက္ ဒီေလးမ်ိဳးကုိ ပြားမ်ား ၾကရပါတယ္)

ဗုဒၶါနဳႆတိပြားမ်ားပုံ…

အရဟံ လုိ႔ စိတ္ထဲက ဆုိျပီး ၀င္ေလကုိ ရွဴသြင္းပါ၊ အရဟံလုိ႔ စိတ္ကဆုိျပီး ထြက္ေလကုိ ျပန္ထုတ္ပါ၊ မိမိစိတ္ ျငိမ္လာျပီ ဆုိရင္ ဘုရားရွင္ရဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ အေရာက္ အာရုံျပဳျပီး ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရား ဆုိျပီး ၀င္ေလ ထြက္ေလ တုိင္းမွာ ရွဴမွတ္ေပးပါ ၊ ဒီလုိနည္းနဲ႔ အခ်ိန္ ရသေလာက္ ပြားမ်ားေပးပါ၊ ဘုရားရွင္ ေပၚမွာ ၾကည္ညိဳတဲ့ စိတ္ေတြ မ်ားလာေလ တရားအလုပ္ လုပ္ရတာ ေခ်ာေမြ႔ လြယ္ကူေလ ပါပဲ။

ေမတၱာဘာ၀နာပြားမ်ားပုံ…

အားလုံးေသာ သတၱ၀ါေတြ ၀င္ေလ တစ္ခ်က္… ခ်မ္းသာၾကပါေစ ထြက္ေလ တစ္ခ်က္. ဒီပုံစံနဲ႔ ေမတၱာ ဘာ၀နာ ပြားမ်ား ႏိုင္ပါတယ္... ကုိယ္ ပြားမ်ား ခ်င္တဲ့ ပုံစံနဲ႔ ပြားမ်ား ႏိုင္ပါတယ္ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ကပ္ျပီး ပြားမ်ား တာက သမာဓိ ပုိရ လြယ္ပါတယ္..

မရဏႆတိ (ေသျခင္းတရား ဆင္ျခင္ပုံ)

တစ္ေန႔ ေသရမွာ ပါတကား.. တစ္ေန႔ ေသရမွာပါ တကားလုိ႔ ဉာဏ္ကေန ျမင္လာေအာင္ ဉာဏ္မွာ ထင္လာေအာင္ ဆင္ျခင္ရပါမယ္.

အသုဘ ဘာ၀နာ (စက္စုပ္ရြံရွာဖြယ္ အျဖစ္ ပြားမ်ားပုံ)

ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ဟာ စက္စုပ္ စရာၾကီး ပါတကား… လုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ သုံးပုိင္း ပုိင္းျပီး ပြားမ်ားရ ပါမယ္၊ ပထမဆုံး ပုခုံးအထက္ ဦးေခါင္း ပုိင္းကုိ အရင္ ၾကည့္ရပါမယ္. မ်က္စိကုိမွိတ္ စိတ္ကုိ ဦးေခါင္းကုိ ပုိ႔ထား ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ စုက္ဆုပ္ စရာၾကီး ပါတကားလုိ႔.. စိတ္ကဆုိျပီး ဦးေခါင္းထဲက ဦးေဏွာက္ေတြ အေျမွးေတြ ျမင္လာတဲ့ အထိ ပြားမ်ားေပးပါ၊

ဒုတိယ.. ခါးကေန ပုခုံးအထိ ခႏၶာကုိယ္ အလယ္ပုိင္းကုိ စိတ္နဲ႔ၾကည့္ျပီး ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ဟာ စက္ဆုပ္ စရာၾကီး ပါတကားလုိ႔ စိ္တ္က ဆင္ျခင္ ပြားမ်ားျပီး အတြင္းပုိင္း အူေတြ အသည္းေတြ ေက်ာက္ကပ္ေတြ တစ္ပုံစီ တစ္ပုံစီ ျမင္ေအာင္ ၾကိဳစားပြားမ်ားပါ။

တတိယ.. ခါးေအာက္ပုိင္းအကုန္ ေျခေထာက္ အထိ စိုက္ၾကည့္ ပြားမ်ားပါ၊ ခႏၶာကုိယ္ကုိ တြယ္တာလြန္း အားၾကီးရင္ တရား အလုပ္မွာ ေႏွာင့္ေႏွး တတ္ပါတယ္။ နာမည္ၾကီး ေခမာ ေထရီကုိ ၾကည့္ျပီး သိနုိင္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ေပၚမွာ တပ္မက္မွဳ ကင္းေအာင္ အသုဘ ဘာ၀နာကုိ ပြားမ်ား ၾကရပါတယ္။

ဒီေလးမ်ိဳးကုိ အခ်ိန္ရတဲ့သူ ရက္မ်ားမ်ား အားထုတ္မယ့္ သူေတြ ၾကိဳးစား အားထုတ္ ပြားမ်ားသင့္ ပါတယ္၊ ရက္ေတြ အမ်ားၾကီး အခ်ိန္ မေပးႏိုင္ ရင္ေတာင္ တရားမရွဳမွတ္မိ အခ်ိန္ပုိင္းေလာက္ ဗုဒၶါန ဳႆတိနဲ႔ ေမတၱာ ဘာ၀နာကုိ ၁၀-မိနစ္ သုိ႔မဟုတ္ ၁၅-မိနစ္ ပြားမ်ား သင့္ပါတယ္၊ ေမတၱာ စြမ္းအားဟာ တကယ့္ကုိ ၾကီးမားလွ ပါတယ္.

သမထပုိင္းပြားမ်ားပုံ

သမထ ပုိင္းကုိေတာ့ ဂဏနာနည္း (ေရတြက္ တဲ့နည္း) နဲ႔ စတင္ ရွဳမွတ္ပါတယ္၊ သမာဓိရ လြယ္သလုိ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ထုိင္မွတ္ ႏိုင္တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္၊
၀င္ေလ ၁
၀င္ေလ ၂
၀င္ေလ ၃
၀င္ေလ ၄
၀င္ေလ ၅
၀င္ေလ ၆
၀င္ေလ ၇
၀င္ေလ ၈ ဆုိျပီး ႏွာသီးဖ်ားကုိ ထိျပီး ၀င္သြားတဲ့ ေလကုိ သတိကပ္ျပီး ရွဳမွတ္ပါ။ ဒီ ၀င္ေလ ၈-ခ်က္ ရရင္ လက္တစ္ေခ်ာင္း ခ်ိဳးပါ။

ေနာက္ထပ္ ၀င္ေလ ၈-ခ်က္ ရရင္ ဒုတိယ တစ္ေခ်ာင္း
ေနာက္ထပ္ ၀င္ေလ ၈-ခ်က္ ရရင္ တတိယ..
စတုထၱ ပဥၥမ ဆ႒ သတၱမ အ႒မ န၀မ ဒသမ.. လက္ဆယ္ေခ်ာင္း ျပည့္သြားရင္ တစ္ပုံ ရတယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္၊
(၀င္ေလ ၈ x လက္ဆယ္ေခ်ာင္း = ၀င္ေလ ၈၀= တစ္ပုံ)

အဲဒီ တစ္ပုံရျပီဆုိရင္….
၁. ဘယ္ လက္ေကာက္၀တ္ မွာ စိတ္က မွတ္ျပီး ပုံထား လုိက္ပါ. ေနာက္ထပ္ တစ္ပုံရရင္
၂. ဘယ္ တံေတာင္ဆစ္ မွာ စိတ္က မွတ္ျပီး ပုံထားလုိက္… ေနာက္ထပ္
၃ ဘယ္ ပုခုံး
၄ ဘယ္ နားရြက္
၅ ဘယ္ ဦးထိပ္စြန္း
၆ ညာ ဦးထိပ္စြန္း
၇ ညာ နားရြက္
၈ ညာ ပုခုံး
၉ ညာ တံေတာင္
၁၀ ညာ လက္ေကာက္ ၀တ္မွာ ပုံလုိက္ပါ. ဒါဆုိရင္ ခႏၶာကုိယ္ တစ္ပတ္ ရပါျပီ… အစပုိင္းမွာ လုပ္ရတာ ခက္သလုိ ရွိပါတယ္ ေနာက္ပုိင္း အသား က်သြားရင္ လက္ေတြက သူဟာသူ ခ်ိဳးေနပါမယ္. တကယ့္ကုိ သမာဓိရ လြယ္တဲ့ နည္းပါပဲ။။ ဒီလုိ ခႏၶာကုိယ္ တစ္ပတ္ ရတာကုိ တစ္၀ါ ရလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ၀ါရ-ဆုိတာ ေရတြက္ ျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္။ သမထ ပထမပုိင္း မွာေတာ့ သတိၿမဲေအာင္ ဦးစားေပး ရွဳမွတ္ရပါမယ္၊

ကႏၷီနည္း သို႔မဟုတ္ ေျမဇင္းေတာရ နည္းမွာေတာ့ ဒီလုိ သမာဓိ ရေအာင္ အားထုတ္ခ်ိန္ ၁၀ ရက္ သို႔ ၁၅ ရက္ ေက်ာ္လာရင္ အလင္း နိမိတ္ေတြ ရရွိပါတယ္။ အဲဒီအလင္း နိမိတ္ေတြကုိ အနီး အေ၀းေတြ အတုိ အရွည္ေတြ ျပဳလုပ္ ေစစားျပီး ဘုရားေတြ ဖူးခုိင္းပါတယ္၊ လူ႔ျပည္မွာ ရွိတဲ့ ဘုရား၊ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ ျပည္မွာ ရွိတဲ့ဘုရား ေတြကုိ ဖူးခုိင္းပါတယ္။ ၾကည္ညိဳ သဒၶါ တရားေတြ အရမ္းကုိ တက္လာပါတယ္၊

ေနာက္ထပ္ တစ္ဆင့္ တက္ျပီး အလင္း နိမိတ္နဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ လွီးရ ျဖတ္ရပါတယ္။ ဘယ္ဖက္ ပါးကေန ညာဖက္ပါး ေဖာက္ေစ ဆုိျပီး အလင္း နိမိတ္ကုိ ေစလႊတ္ရင္ ေျပာတဲ့ အတုိင္း သြားပါတယ္။ ဘယ္ကေန ဘယ္ကုိ ထြက္ေစ..လုိ႔ စိတ္က ေစစားရင္ ကုိယ္ေျပာသမွ် အကုန္ ျဖစ္ေနပါတယ္ ျပီးရင္ အဲဒီ အလင္းတန္း ၾကီးကုိ ေခါင္းေပၚမွာ ဆန္ေကာ ၀ုိင္းေလာက္ ထားျပီး ေခါင္းကေန ျပတ္ေစ ဆုိျပီး တစစီ ခႏၶာကုိယ္ကုိ လွီးျဖတ္ ပါတယ္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ တခုလုံး အလင္းတန္းၾကီး အလင္းတုံးၾကီး ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ သိပ္ဆန္း က်ယ္တဲ့ ဓမၼပါ။

ေနာက္တစ္ဆင့္ ကေတာ့ ၀င္ေလ ထြက္ေလကုိ ညွင္းညွင္းေလ ရွဴသြင္း ရပါမယ္. ဒီလုိ ရွဴသြင္းတာ မ်ားလာရင္ ၀င္ေလဟာ ၀င္မွန္း မသိေတာ့ သလုိျဖစ္ျပီး တကယ့္ကုိ ျငိမ္းေအး မွဳကုိ ခံစားရ ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆုိရင္ ခႏၶာကုိယ္ ၾကီးက ေရွ့ယုိင္တာ ေနာက္ယုိင္ တာေတြ ခႏၶာကုိယ္ ၾကီးက ၾကမ္းျပင္နဲ႔ လြတ္ေန တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္. တတ္နိင္ သေလာက္ ယိမ္းယုိင္ျခင္း မရွိေအာင္ ထိန္းထားရ ပါမယ္။

တခ်ိဳ႔ ဆရာေတာ္ၾကီး မ်ားက ၀ိပႆနာကုိ အသားေပးျပီး ဒီလုိ အလင္းတန္း ေတြကုိ ေဖ်ာက္ပစ္ဖုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူ ၾကတာပါ။ ဒါလည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမထ ေလာကီ အရာမွာ ဒီအလင္းတန္း ေတြဟာ လုိတရ ေစတလုံးပါ လက္ေတြ႔ စမ္းၾကည့္ ျပီးရင္ သိသာပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအလင္း နိမိတ္ေတြကို အသုံးခ် တာပါ။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားဖူးျခင္း ကိစၥေတြကုိ ေဆာင္ရြက္ ၾကတာပါ၊ (အလင္း နိမိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ခုိင္ခန္႔တဲ့ က်မ္းဂန္ အေထာက္ အထားေတြ ရွိပါတယ္။)

အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ (ေယာ)
ဆက္ရန္..........

အခ်စ္ကစိမ္း၍ ဒုကၡျငိမ္းသည္………

03,05,2009

မျပီးဆုံးနုိင္ေသာ အခ်စ္အေၾကာင္းအရာမ်ား……. အခ်စ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္သူမ်ား ရွိသလုိ အခ်စ္ေၾကာင့္ ဘ၀ေပ်ာ္ရႊင္ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳ ရရွိခဲ့သူမ်ားလည္း ရွိၾကပါတယ္ ၊ တဖက္သတ္အခ်စ္ဟာ ဆုိးသလုိ ႏွစ္ဖက္မွ် အခ်စ္ဟာလည္း ျပီးျပည့္စုံတဲ့ ေကာင္းျမတ္ျခင္းလုိ႔ုေတာ့ ဆုိနုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေပးဆပ္မွဳေတြ မ်ားသေလာက္ ေမွ်ာင္လင့္ခ်က္ကလည္း မ်ားၾကျပန္ပါတယ္၊ ေမွ်ာင္လင့္ခ်က္မ်ားတဲ့ အခ်စ္ဟာလည္း စစ္မွန္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မွဳနဲ႔ ေ၀းေနတတ္ျပန္တယ္……..

ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ အခါက ၀ိသာခ ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသား တေယာက္ရွိပါတယ္ (၀ိသာခါ ေက်ာင္းအမၾကီး မဟုတ္ပါ ) သူ႔မွာ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ ဇနီးေခ်ာ တေယာက္ရွိတယ္၊ သူတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ့ လုိက္ဖက္ညီမွဳ ဇနီးေခ်ာ ဓမၼဒိႏၷာရဲ့ ခင္ပြန္းေယာက်ာၤး အေပၚ အလုိက္သိမွဳေတြက ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔မွာေတာ့ ေျပာစမွတ္တြင္ေလာက္ေအာင္ကုိ ျဖစ္ရပါတယ္၊ လက္ထပ္ျပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစလုိ႔ အလုပ္သြားတဲ့ ခင္ပြန္းအျပန္ကုိ အိမ္ေပါက္၀မွာ အျပဳံးနဲ႔ လက္ကမ္းၾကိဳဆုိ တတ္ပါတယ္၊ ေမာေမာနဲ႔ အလုပ္ကျပန္လာတဲ့ ခင္ပြန္းေယာက်ၤားအတြက္ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ဟင္းေတြကုိ အၿမဲခ်က္ျပဳတ္ ေကၽြးေမြးတတ္တဲ့ ဇနီးလိမ္မာလည္း ျဖစ္ပါတယ္၊ သူတုိ႔မွာတူညီၾကတာကေတာ့ ရတနာသုံးပါးအေပၚ အထူးသက္၀င္ယုံၾကည္ၾကတာပါပဲ၊

ဘုရားေက်ာင္းကုိ မၾကာမၾကာသြားေရာက္ လွဴဒါန္းျပီး တရားနာေလ့ရွိပါတယ္၊ တတ္နုိင္သေလာက္ အခ်ိန္ရသေလာက္လဲ တရားအားထုတ္ၾကပါတယ္. ဘ၀မ်ားစြာက ျဖည့္စီးလာခဲ့တဲ့ တရားအားထုတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြက သူ႔တုိ႔အတြက္ အေထာက္အကူ မ်ားစြာျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္၊ ဘ၀တုိင္း ဆုံေတြ႔ခ်င္လုိ႔ ေကာင္းမွဳေတြ စိတ္တူ ကုိယ္တူ ျပဳၾကတယ္လုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္က တီးတုိးေျပာသံကုိလဲ ၾကားရျပန္ပါတယ္၊ ( ဇနီးေမာင္ႏွံ သုိ႔မဟုတ္ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ ဘ၀တုိင္း ဆုံေတြ႔ခ်င္ရင္ ၁.ယုံၾကည္မွဳတူညီရမယ္ ၊ ၂. ကုိယ္က်င့္တရားတူညီရမယ္ ၊ ၃. စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းတာ တူညီရမယ္.၊ ၄. ပညာတူညီရမယ္ .ဒီေလးခ်က္ျပည့္စုံရင္ ဘ၀တုိင္းမွာ ဆုံေတြ႔နုိင္ပါတယ္လုိ႔ ဗုဒၶမိန္႔မွာတဲ့ စကားက ရွိေနတာကုိး)

ဒီေန႔ေတာ့ ၀ိသာခတေယာက္ အလုပ္နားရက္ ျဖစ္တာမုိ႔ ဘုရားရွင္ သီတင္းသုံးေနတဲ့ ေက်ာင္းကုိသြားျပီး တရားနာယူပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ ေနရာေလးမွာ တရားႏွလုံးသြင္းေနလုိက္တာ အနာဂါမိ မဂ္ဖုိလ္ကုိ ရလုိ႔ အနာဂါမ္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္. အရင္ကေတာ့ အိမ္အျပန္လမ္း အိမ္အ၀င္ေျခလွမ္းေတြက အျပဳံးေတြေ၀ျပီး သြက္ေနခဲ့သေလာက္ ဒီေန႔ေတာ့ ျငိမ္သက္တဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အိမ္ထဲကုိ ၀င္လာပါတယ္၊

ဇနီးေခ်ာ ဓမၼဒိႏၷာကေတာ့ ေန႔စဥ္ၾကိဳေနၾက အျပဳံးနဲ႔ လက္ကမ္းၾကိဳဆုိတယ္။ ဒီေန႔မွာေတာ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ၀ိသာခတေယာက္ ဇနီးေခ်ာရဲ့လက္ကုိ လွမ္းမကုိင္ဘဲ အိမ္ထဲကုုိ ေခါင္းငုိက္လုိ႔သာ ၀င္သြားခဲ့တယ္၊ ဒီေန႔.. ေမာင္ ဘာမ်ားျဖစ္ပါလိမ့္ အရင္ေန႔က ေမာင့္အျပဳအမူေတြက ဒီလုိမွ မဟုတ္တာ ဒီေန႔ ဘယ္လုိမ်ားျဖစ္တာပါလိမ့္ ကၽြန္မ ဘာမ်ား အမွားလုပ္မိပါလိမ့္… အေတြးေတြနဲ႔ ခ်ာခ်ာလည္ေနရသူက ကၽြန္မ ဓမၼဒိႏၷာ……

ထမင္းပဲြေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပင္ဆင္ျပီးေတာ့ ေမာင္ေရ ထမင္းစားရေအာင္ လုိ႔သြားေခၚေတာ့.. ျငိမ္သက္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔သာ လုိက္လာတယ္ စကားတခြန္းမွ မေျပာခဲ့ …… အရင္တုန္းကဆုိ…. ကၽြန္မခ်က္တဲ့ ဟင္းေတြေကာင္းလြန္းလို႔ ခ်ိဳသာၾကည္ျမတဲ့ အသံနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းစကားေတြ ေျပာတတ္တဲ့ေမာင္ … ကၽြန္မလည္း မေနနုိင္ေတာ့လုိ႔ ေမာင့္ကုိဖြင့္ျပီး ေမးလုိက္တယ္….

ေမာင့္အမူအရာေတြ ဒီေန႔ ဘယ္လုိျဖစ္ေနတာလဲ ကၽြန္မ ဘာေတြမ်ားအမွားလုပ္မိလုိ႔လဲ ကၽြန္မအေပၚ မေက်နပ္တာရွိရင္ ေျပာပါ.. ဆုိေတာ့…. ရွင္မ ရွင္မမွာ အျပစ္မရွိပါဘူး ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ကစလုိ႔ ရွင္မနဲ႔ ေမာင္ အတူသြား အတူစား အတူအိပ္ဖုိ႔ မသင့္ေတာ္ေတာ့.. ဒီအိမ္မွာရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြကုိ ရွင္မၾကိဳက္သေလာက္ယူျပီး ေနာက္အိမ္ေထာင္ ျပဳလုိက ျပဳနိင္ပါတယ္…..
ကၽြန္မေခါင္းေတြ ခ်ာခ်ာလည္သြားတယ္ ေမာင့္စကားေတြက အရမး္ကုိထူးဆန္းေနတယ္ မဟုတ္လား. ကၽြန္မလဲ စိတ္ကုိ ျငိမ္ေအာင္ထားျပီး ..ေမာင္ ဘယ္လုိမ်ားျဖစ္လုိ႔ပါလဲရွင္…. ဟုတ္ကဲ့.ေမာင္ အနာဂါမိ မဂ္ဖုိလ္ကုိရလုိ႔ အနာဂါမ္းျဖစ္သြားခဲ့ျပီေလ……..

ေအာ္ ခုေတာ့.. အခ်စ္ဆုံးေမာင္က ကၽြန္မကုိ ထားရက္ခဲ့ျပီး ျပီးေတာ့ ေမာင္ေျပာတဲ့စကားက ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္လဲ ျပဳပါတဲ့….. အခ်စ္ဆုံးေမာင္ရဲ့ စိမ္းကားမွဳကုိ ခံခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္မ.. ေမာင္စြန္႔ပစ္တဲ့ ဒီပစၥည္းေတြ ေလာကစီးစည္ေတြကုိ ကၽြန္မ ဘာလုပ္ရမွာလဲ ကၽြန္မစိတ္မ၀င္စားဘူး ေမာင္ကုိယ္တုိင္က စိမ္းကားျပီး ထားရစ္မွေတာ့ ကၽြန္မကလဲ ေမာင္လုိပဲ သာသနာ့ေဘာင္၀င္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ျပီး……………. ေမာင္. ကၽြန္မကုိ ဘိကၡဳနီေက်ာင္း ပုိ႔ေပးပါ ရဟန္းမ( ဘိကၡဳနီမ ) ၀တ္ေတာ့မယ္လုိ ေျပာလုိက္ေတာ့ အနာဂါမ္ျဖစ္တဲ့သူက ၀မ္းသာအားရ လုိက္ပုိ႔ေပးတယ္. အခ်စ္ရဲ့ အစိမ္းကားခံခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္မကလဲ သာသနာေဘာင္၀င္ျပီ ဆုိကတည္းက ေတာရေက်ာင္းေလးမွာေနျပီး တရားအားထုတ္လုိက္တာ မၾကာခင္ ရဟႏၱာျဖစ္ခဲ့တယ္. အခ်စ္ရဲ့ စိမ္းကားမွဳက ဒုကၡေတြကုိ ျငိမ္းေစခဲ့တယ္ေလ… စိမး္ကားျခင္းဟာ မွန္မွန္ကန္ကန္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိနုိ္င္သူအတြက္ တန္ဖုိးေတြ မျဖတ္နုိင္ေအာင္ပါပဲေလ။။။

( ဓမၼဒိႏၷာ ၀တၳဳကို ခံစားေရးဖဲြ႔သည္၊ လူသားတုိင္း ၾကံဳလာသမွ် ေလာကဓံကုိ အေကာင္းဆုံး အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိနုိင္ပါေစ )

သံသရာရထား

02-05-2009

မႏွစ္က ဒီေန႔ ဒီရက္ ဒီအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားမ်ားအတြက္ ဆုံးရွဳံးမွဳေပါင္းမ်ားစြာ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္, ၀မ္းနည္းဖြယ္အျဖစ္ဆုိးေတြ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့ကာလ,ဘ၀တေကြ႔မွာ ခဏေတြ႔ရသူတုိ႔ ေသကဲြ ရွင္ကဲြ ကဲြခဲ့ ခဲြခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ေတြပါ၊ ဓမၼရႈေဒါင့္က ၾကည့္ရင္ေတာ့ သံေ၀ဂ ရစရာေကာင္းလွပါတယ္၊

မႏွစ္က ဒီအခ်ိန္ ေမလ ( ၂ ) ရက္မွာ စာေရးသူ နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အရွင္မာနိတ တုိ႔ဟာ မေလးရွားနုိင္ငံ ပီနန္းျမိဳ႔ကုိ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတလည္ပတ္ဖုိ႔ ေရာက္ေနၾကပါတယ္၊ ျမန္မာျပည္မွာ နာဂစ္မုန္တုိင္း ၀င္ေရာက္သြားျပီဆုိတာ မီဒီယာေတြက-ွတဆင့္ သိရေတာ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ငပုေတာျမိဳ႔နယ္သား အရွင္မာနိတက အိမ္ကုိလွမ္းျပီး ဖုန္းဆက္သြယ္ခဲ့တယ္၊ တယ္လီဖုန္းထဲမွာ နားေထာင္လုိက္ရတာက ဆရာျဖစ္သူ ရြာဦးေက်ာင္း ဘုန္းေတာ္ၾကီးရယ္ ရဟန္းဒကာ ရယ္ ျပီးေတာ့ ရဟန္းဒကာ သားရယ္က နာဂစ္မုန္တုိင္းထဲမွာ ပါသြားခဲ့သလုိ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ မိဘေတြေနတဲ့ အိမ္ကေလးလည္း ေရထဲနစ္ျမဳပ္သြားျပီ ဆုိတဲ့သတင္းက တကယ့္ကုိ တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားေစခဲ့တယ္။

သူငယ္ခ်င္းလဲ ေရထဲမွာ နစ္ျမဳပ္ေနတဲ့ ဇာတိရြာေလးရယ္ ပ်ံေတာ္မူသြားတဲ့ ဆရာဘုန္းၾကီးရယ္ စတာေတြကုိ ကူညီေပးဖုိ႔ ျမန္မာျပည္ကုိ ခ်က္ခ်င္းျပန္သြားခဲ့ပါတယ္ ၊ သူမျပန္ခင္ တကၠသုိလ္ကိစၥေတြ စာတမ္းကိစၥေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔ စာေရးသူကုိ တဖြဖြမွာေနခဲ့တယ္၊ ဒီေတြ႔ဆုံျခင္းဟာ သူနဲ႔ စာေရးသူတုိ႔ ေနာက္ဆုံးေတြ႔ဆုံျခင္းလုိ႔ မထင္မိခဲ့တာအမွန္ပါ၊ ေသျခင္းတရားဟာ ကုိယ္နဲ႔ ဘာမွမဆုိင္သလုိ ေတြးထင္ေနခဲ့တယ္၊

သူရြာကုိ ျပန္ေရာက္ေနျပီ ရြာျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ကိစၥေတြ တတ္နုိင္သေလာက္ လုပ္ေဆာင္ေနျပီဆုိတာ သိရေတာ့ အဆုိးထဲက အေကာင္းတခုအေနနဲ႔ ၀မ္းသာခဲ့ရပါတယ္၊ ရပ္ရြာကိစၥကုိ ၃ လ ေလာက္လုပ္လုိက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းဟာ အအိပ္မမွန္ အစားမမွန္ သန္႔ရွင္းတဲ့ေရမရနဲ႔ ေရာဂါေတြ စတင္၀င္ေရာက္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ၾကားရေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ စိတ္ေမာမိခဲ့တယ္ ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဆးရုံေပါင္းမ်ားစြာ တက္ေရာက္ကုသျပီး ဘယ္သူမွ မလြန္ဆန္နုိင္တဲ့ ေသျခင္းတရားေနာက္ကုိ လုိက္ခဲ့ရတယ္၊သူငယ္ခ်င္းေကာင္း တေယာက္ဆုံးရွဳံးမွဳအတြက္ တကယ့္ကုိ ၀မ္းနည္းခဲ့ရတယ္၊ သူပ်ံေတာ္မူခ်ိန္မွာ သူ႔အသက္က ၃၁ ပဲ ရွိေသးတာပါ၊

သူလုိပဲ နာဂစ္ေၾကာင့္ သုိ႔မဟုတ္ နာဂစ္အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ေသဆုံးခဲ့ရတဲ့ အဖိုးတန္လူသားေတြ, ဆုံရွံဳးခဲ့ရတာေတြဟာ တကယ့္ကုိ ေၾကကဲြဖြယ္ရာေတြပါ၊ ေသျခင္းတရားဆုိတာ လူတုိင္းနီးပါး မၾကားခ်င္ၾကပါဘူး ၊မၾကားခ်င္ဆုံးအရာက လူေတြဆီကုိ အျမအဲေရာက္လာေနတာ ကုိေတာ့ မိမိတုိ႔တေတြ သတိထားဖုိ႔ ေမ့ေနၾကျပန္တယ္၊
ဗုဒၶ မိန္႔မွာတဲ့ စကားေတာ္တခုက ‘ ႏြားေက်ာင္းသားက ႏြားေတြကုိ စားက်က္ဆီ အေရာက္ေမာင္းႏွင္ ေနသလုိ အုိျခင္း ေသျခင္းတရားေတြက လူတုိ႔ရဲ့အသက္ကုိ အျမဲေမာင္းႏွင္ေနတယ္’’ လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊ ေမြးဖြားျခင္း က အုိးမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းဆီ အုိးမင္းျခင္းက ေသျခင္းတရားဆီအေရာက္ပုိ႔ေနပါတယ္၊ ဒီသဘာ၀ သေဘာတရားေတြကုိ ရင္ဆုိင္နုိင္ေအာင္ မိမိတုိ႔တေတြက ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသင့္ပါတယ္၊

စာေရးသူတုိ႔တေတြဟာ သံသရထားကုိ စီးျပီး ခရီးသြားေနၾကရပါတယ္ ၊ တစ္ဘူတာ၀င္ တစ္ဘူတာထြက္ ကုိယ့္ကိစၥေတြ မျပီးေသးခင္ ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူေတြကုိ လမ္းခဲြႏွဳတ္ဆက္ ဩေအာ္ဆဲြျပီး ခရီးဆက္ၾကရျပန္ပါတယ္၊ အခ်ိန္ေစ့ရင္ေတာ့ သံသရာရထားၾကီးက ေမာင္းႏွင္ျမဲ ေမာင္းႏွင္ေနအုံးမွာ ေသခ်ာလွသလုိ တစ္ဘူတာ၀င္ တစ္ဘူတာထြက္ သြားေနအုံးမွာလဲ ေသခ်ာတယ္၊

ရထားမထြက္ခင္ ရထားေပၚမွာ ယူသင့္တာ ေဆာင္ထားသင့္တာေတြကုိ ပါေအာင္ယူနုိင္မွ ခရီးသြားတဲ့အခါ ေရာက္တဲ့ဘူတာ ရပ္မယ့္ဘူတာမွာ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရမွာပါ၊ အခုလဲ စာေရးသူ စာဖတ္သူတုိ႔ဟာ သံသရာရထားစီးျပီး လူ႔ဘ၀ဘူတာမွာ ခဏရပ္နားေနၾကပါတယ္၊ ဒါဟာ ကုိယ့္ရဲ့ ဂိတ္ဆုံးဘူတာမဟုတ္ေသးပါဘူး အခ်ိန္္ေစ့ရင္ေတာ့ ဩေအာ္ဆဲြျပီး လူ႔ဘ၀ဘူတာကေန ဆက္လက္္ထြက္ခြါပါလိမ့္မယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ကိစၥေလးေတြ မျပီးေသးလုိ႔ ခဏေလာက္ရပ္ပါအုံးဗ်ာ လုိ႔ေတာင္းပန္လုိ႔ မရနုိင္ပါဘူး အခ်ိန္ေစ့ရင္ေတာ့ သံသရာရထားၾကီးက ထြက္မွာပါပဲ၊

မရပ္မနား ခုတ္ေမာင္းေနတဲ့ ဒီသံသရာ ရထားၾကီးနဲ႔ သံသရာရထားၾကီးေပၚက သံသရာခရီးသြား ဧည့္သည္ေတြ အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ခုိက္ စိတ္ေကာင္းထား ရုိင္းပင္းကူညီျပီး တေယာက္ကုိ တေယာက္ေဖးမ ကုိယ္ရပ္နားခြင့္ရတဲ့ ဘူတာသန္႔ရွင္းေရးေလး တတ္နုိင္သေလာက္လုပ္ၾကရမွာပါ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အားလုံးရဲ့ ဂိတ္ဆုံးဘူတာ ေသျခင္းတရားမရွိရာ သစၥာနယ္ဆီကုိ ေရာက္ေအာင္ ၀ိပႆနာၾကိဳးစား အားထုတ္ျခင္းနဲ႔ ျပင္ဆင္ထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ပန္းတုိင္မေရာက္ခင္ ေရာက္ေလရာဘူတာတုိင္းမွာလဲ မ်က္ႏွာပန္းလွလွ ျပဳံးျပနုိင္ၾကပါလိမ့္မယ္။

( လူ႔ဘ၀ဘူတာမွ နာဂစ္ေၾကာင့္ ထြက္ခြါခဲ့သူ ေသြးခ်င္းညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ား တႏွစ္ျပည့္ သံေ၀ဂ နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အရွင္မာနိတ သုိ႔ )